خبرگزاری شبستان،گروه جهان اسلام: هفته گذشته نشریه فرانسوی «شارلی ابدو» برای دومین بار اقدام به چاپ کاریکاتورهای موهن به پیامبر اکرم (ص) در پشت پرده «آزادی بیان» کرد.
اما به نظر می رسد که ارزش های لیبرال و دموکراسی که سیاستمداران فرانسوی داعیه دار آن هستند فقط مربوط به قشرها و گروه های خاصی از جامعه است.
این طور به نظر می رسد که مردم فرانسه تحت کنترل و قضاوت قرار نمی گیرند و همه جوامع در این کشور از اراده آزاد و حقوق برابر برای برخورداری از آزادی برخوردار هستند.
اما واقعیت چیز دیگری است. نشریه «شارلی ابدو» در سال 2014 میلادی کاریکاتورهای موهن به پیامبر اکرم (ص) را منتشر کرد و این نشریه بدون کمترین نگرانی و احترام نسبت به احساسات مسلمانان در کل جهان اقدام به بازنشر این کاریکاتورها کرده است.
بخش ناراحت کننده این است که سردبیر نشریه «شارلی ابدو» این اقدم را لازم و حق قانونی این نشریه می داند.
از سوی دیگر بسیار ناراحت کننده است که مقامات فرانسوی خود را پشت پرده «آزادی بیان» پنهان کرده اند.
کل این سناریو بیانگر رادیکالیسم و نفرت در جامعه فرانسه نسبت به مسلمانان است و این افراط گرایی به احساسات مسلمانان آسیب می زند. اگر یک جامعه نمی خواهد چنین موضوعات و تصاویر بحث برانگیزی را منتشر کند چرا هنوز نیاز به چاپ مجدد و بازنشر آن تصاویر و مطالب وجود دارد؟ چرا این افراد زندگی مسلمانان را بدتر می کنند؟ آیا لیبرالیسم فقط برای فرانسوی هاست؟
ناامیدکننده تر اینکه تصمیم این نشریه مورد تایید و حمیات کامل «امانوئل مکرون» رئیس جمهوری فرانسه قرار گرفته است.
وی در این باره گفت:در فرانسه آزادی برای توهین کردن به مقدسات نیز وجود دارد که با آزادی وجدان مرتبط است بنابراین من اینجا ایستاده ام تا از همه این آزادی ها حمایت کنم.
مکرون افزود: لازم نیست من در مورد انتخاب یک روزنامه نگار اظهار نظر کنم. فقط باید بگویم که در فرانسه می توان از افرادی که حکومت می کنند انتقاد کرد و می توان به مقدسات هم توهین کرد.
هنگام مرور همه این شرایط این سوال به ذهن متبادر می شود که اگر دموکراسی حافظ آزادی مردم است چرا داعیه داران دموکراسی در غرب به افراد با فرهنگ های مختلف اجازه نمی دهند از فرهنگ خود محافظت کرده و از آن استفاده کنند؟ چرا دموکراسی به جای پذیرش منحصر به فرد همه فرهنگ های دیگر همگونی را ترویج می کند؟ چرا متولیان دموکراسی قصد دارند مفهوم دین را از زندگی مردم حذف کنند؟
از فرانسه ای حرف می زنیم که خود را کشوری دموکراتیک معرفی می کند اما زنان مسلمان در یک کشور دموکراتیک با چالش حجاب دست و پنجه نرم می کنند و مقامات فرانسه و مردم این کشور بدون هیچ دلیلی روسری را از روی سر زنان مسلمان بر می دارند.
در اینجا این سوال مطرح می شود که چرا یک ملت دموکراتیک تا این حد باید از پارچه ای که روی سر زنان حق آزادی خود بهره مند شوند؟
باید به این نکته توجه کرد که ارزش های دموکراتیک به خودی خود منحصر به فرد نیستند و این ارزش ها در همه ادیان به ویژه در دین اسلام وجود دارند.
دین اسلام دینی است که برای اولین بار زنان را با حقوقشان آشنا کرد آن هم در زمانی که زنان در جوامع غربی هرگز حتی به فکر دستیابی به حقوق مسلم خود نبودند.
این در حالی است که شرایط حاکم بر جهان اینگونه تداعی می کند که دموکراسی و به اصطلاح لیبرالیسم در غرب صرفا مجموعه ای از افکار غربی است که به جامعه مسلمان آسیب می رساند و باعث ایجاد سردرگمی در مورد هویت مردم می شود.
دموکراسی در غرب چهره جدید امپریالیسم است که بر کشورهای در حال توسعه حاکم است و این واقعیت با طرح این سوال معنی پیدا می کند که چه اتفاقی می افتاد اگر یک روزنامه مسلمان یا یک دانشمند مسلمان چنین کاری می کرد و کاریکاتورهای جنجالی درباره مسیحیان و یهودیان یا هندوها منتشر می کرد؟
آیا فرانسه این اقدام را به عنوان حق قانونی مسلمانان در نظر می گرفت یا کل جامعه مسلمان ساکن فرانسه به عنوان تندروها و افراط گرایان رادیکال مورد محاکمه عمومی قرار می گرفتند؟
نکته آخر اینکه وسواس فرانسه نسبت به مسلمانان و ارزش های اسلامی در حال تبدیل شدن به رادیکالیسم برای جامعه مسلمانان بدون هیچ پایه و اساسی است و کل این سناریو نشان می دهد که سیستم حکومتی در فرانسه تا چه اندازه مغرضانه نسبت به مسلمانان عمل می کند.
نظر شما