خبرگزاری شبستان_گیلان، مائده فلاحتکارضیابری؛ در آستانه سال تحصیلی جدید قرار داریم و شمارش معکوس شروع سال تحصیلی آغاز شده و از 15 شهریورماه کلیه مدارس با حضور دانشآموزان بازگشایی میشود،اما آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۰ـ۱۳۹۹ بسیار متفاوت از سالهای گذشته است.
یکی از این تفاوتها به زمان بازگشایی مدارس باز میگردد که به جای اول مهر، ۱۵ شهریور آغاز فصل علم و دانش است و دیگر اینکه آن شور و شوق همیشگی بازگشایی مدارس در چهره خانوادهها و دانشآموزان دیده نمیشود و هر چه هست نگرانی است و بس.
نگرانی از روند وضعیت آموزشی و سلامت دانشآموزان، دغدغه این روزهای والدین است، والدینی که فرزندانشان به دلیل کووید 19 از اسفندماه سال گذشته به صورت غیرحضوری کلاسهای درس خود را گذراندند و امروز بنا به تصمیمات وزارت آموزش و پرورش و ستاد ملی مبارزه با کرونا باید در مدارس حضور یابند و خانوادهها نگران سلامت فرزندانشان هستند تا مبادا به ویروسی که درمان قطعی برای آن پیدا نشده، مبتلا شوند.
اگر در سالهای گذشته دغدغه اکثر خانوادهها انتخاب مدرسه، لباس، دفتر و کیف و ... بود اما امسال کرونا از همه این دغدغهها پیشی گرفته و در صدر دلنگرانیهای خانوادهها قرار گرفته است.
«مریم ضیایی» یکی از اولیای دانشآموزان به خبرنگار شبستان اظهار کرد: مدت زمان شیوع کرونا و جولان آن معلوم نیست و اینکه چه زمانی به پایان برسد بنابراین نگران آینده فرزندم هستم.
این اولیای دانشآموز چهارم ابتدایی با بیان اینکه فرزندم را با حفظ دستورالعملهای بهداشتی راهی مدرسه میکنم افزود: امیدوارم مدارس هم این دستورالعملها را رعایت کنند.
وی با اشاره به اینکه رعایت پروتکلهای بهداشتی و فاصلهگذاری فیزیکی یکی از مهمترین موضوعاتی است که در پیشگیری از این بیماری موثر است گفت: آیا آموزش و پرورش در طرح زوج و فرد این تدابیر را اندیشیده که سلامت فرزندان در این شرایط تهدید نمیشود.
ضیایی تصریح کرد: با توکل به خدا فردا(15 شهریور) فرزندم را راهی مدرسه میکنم تا به امید خدا امسال را هم پشت سر بگذارد و به سلامتیش ضربهای وارد نشود.
رحمانی یکی دیگر از اولیای دانشآموزان با بیان اینکه در این چندسال تحصیلی فرزندم را به مدرسه غیرانتفاعی میفرستادم و تعداد دانشآموزان در آنجا کمتر است خاطرنشان کرد: در چنین شرایطی بر سر دوراهی مانده ام که آیا فرزند خود را راهی مدرسه کنم یا یکسال ترک تحصیل موقت کند تا شرایط به حالت عادی برگردد.
وی با بیان اینکه این بیماری به کوچک و بزرگ رحم نمیکند اظهار کرد: به هر میزان به فرزندان خود نکات بهداشتی را هم آموزش دهیم ولی در مدارس به دلیل دوری از چشم والدین به هر حال به دلیل اعتماد بیش از حد به همکلاسیهایشان فاصله اجتماعی را رعایت نمیکنند و امکان بروز مشکل وجود دارد.
رحمانی با بیان اینکه آموزش و پرورش باید دوباره کلاسها را به سمت غیرحضوری هدایت کند افزود: من نمیتوانم به گفتههای مدیران این نهاد اعتماد کنم و فرزندم را به محیط شلوغی که قطعا در آن ویروس کرونا وجود دارد بفرستم و از طرفی هم نگران آینده فرزندم هستم.
نیککار مادر یکی دیگر از دانش آموزان با بیان اینکه هرچه به زمان بازگشایی مدارس نزدیک میشویم دلهره ما بیشتر میشود گفت: تمام نگرانی من این است که چگونه در مدرسه و به ویژه زنگ تفریح تردد دانشآموزان کنترل میشود.
وی با بیان اینکه اگر یک فرد مبتلا به کرونا باشد همه دانشآموزان، معلمان و خدمه و .. را درگیر این بیماری میکند تصریح کرد: در چنین شرایطی من و همسرم بر سر دوراهی ماندهایم که آغاز سال تحصیلی را چگونه بگذرانیم.
این مادر خاطرنشان کرد: اگر آموزش و پرورش طرحی اجرا کند که اولیای دانشآموزان هم همراه آنان به مدارس بروند بهتر است و ما با خیال راحتتر فرزندانمان را به مدرسه میفرستیم.
یکی دیگر از مادران خطاب به رییس آموزش و پرورش بابت صحبتهایی که در خصوص بازگشایی کلاسهای حضوری داشت گفت: دانش آموز ابتدایی پایه اول تا سوم را که معاون مدرسه ندارد، وزیر هم از حیاط مدرسه بی خبر، آیا میشود در زنگ تفریح کنترل کرد که پیش هم نروند و باهم بازی نکنند؟ماسک بزنند و یا ماسک خود را برندارند؟
این مادر گفت: سر کلاس درس، معلم باید چطور به کلاس اولی که هنوز هیچ اطلاعی از وضعیت مدرسه و کلاس ندارد و به محیط مدرسه آشنا نیست، بگوید سر جای خودت بنشین، به بغل دستی نزدیک نشو که خدای نکرده به ویروس کرونا مبتلا نشوید و بقیه مسائل!
وی تصریح کرد: وقتی مدیر مدرسه به من اولیا میگوید در صورت فرستادن دانشآموزت به مدرسه من هیچگونه مسئولیتی قبول نمیکنم، با چه تضمینی برای سلامتی فرزندم او را روانه مدرسه کنم؟
این مادر خاطرنشان کرد: در آخر عاجزانه از مسئولان آموزش و پرورش تقاضا دارم که با برگزاری کلاس های مجازی آنلاین از بازگشایی کلاس های درس حضوری جلوگیری کنند تا بیشتر از این شاهد از دست دادن عزیزانمان نباشیم.
آری، امروز خانوادهها در بلاتکلیفی بین فرستادن و نفرستادن فرزندانشان به مدرسه هستند، عدهای دلخوش به رعایت پروتکلهای بهداشتی بوده وعدهای هم معتقدند که با یکسال بازماندن از تحصیل هیچ اتفاقی رخ نمیدهد.
نظر شما