به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از قزوین به نقل از روابط عمومی حوزه علمیه قزوین، حجت الاسلام «محمد تقی سبحانی نیا» در جمع کارکنان مرکز مدیریت حوزه علمیه قزوین بیان کرد: انسان ها در هر موقعیت و جایگاهی که قرار دارند با آنچه که باید به آن برسیم خیلی فاصله دارند، بنابراین خودبزرگ بینی همان جهل انسان نسبت به استعدادها و عدم شناخت از خود او است.
مدیر حوزه علمیه قزوین اضافه کرد: عُجب آن است که انسان به سبب کمالی که در خود می بیند، خود را بزرگ شمارد خواه واجد آن باشد و یا خیال کند که واجد کمال است.
وی عنوان کرد: بر اساس احادیث، عُجب از جمله رذائل اخلاقی است که اهل علم و عمل بیشتر به آن مبتلا می شوند و برای آنان خطرناک است.
حجت الاسلام سبحانی نیا اعلام کرد: کسی که گرفتار صفت رذیله عُجب است به کمالات دیگران توجهی ندارد و به این خاطر در نفس خودش احساس رضایتمندی از خود می کند و به خود می بالد و در نتیجه فراموش می کند که او از خودش هیچ ندارد و همه چیزش از خدا است.
وی ادامه داد: عجب و خودبزرگ بینی طاعات و عبادات را در نظر انسان بزرگ می کند و باعث می شود که انسان به خاطر عباداتش بر خدا منّت نهد و همین امر سبب تباهی اعمالش می شود، بنابراین اهل علوم و عمل بیشتر در خطر ابتلاء به خودشیفتگی و عجب قرار می گیرند.
مدیر حوزه علمیه قزوین تصریح کرد: وقتی فرد اعمال بد خود را به غلط خوب دیده و به آن می بالد، در صدد اصلاح خویش بر نیامده و کاستی هایش رو به فزونی خواهد بود.
وی یادآور شد: اگر کسی بخواهد در مقام معالجه خود برآید و جان خود را از این مرض مهلک نجات دهد، آیات قرآن کریم، روایات معصومین(ع) و علمای علم اخلاق راه هایی را برای علاج این مرض روحی بیان کرده اند که باید به آن عمل کند.
نظر شما