نجابت در شعر/شعرهای جوششی ماندگارتر هستند

فرمانی با تاکید بر سادگی و نجابت در شعرهایش گفت: هر شعری اگر با نیت خالص سروده شود و جوششی باشد بی شک ماندگارتر است.

«مرضیه فرمانی» در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شبستان با تبریک دهه کرامت از حس و حال لطیف دخترانگی در شعر و شاعری سخن گفت و اظهار داشت: دخترانگی در کنار سادگی ظاهری اش از دنیای پیچیده ای برخوردار است.


 


این شاعر و ترانه سرای گیلانی که تا کنون در چندین جشنواره رضوی حائز رتبه برتر شده است افزود: خیلی از ملاحظات را باید در این گونه شعرها به کار برد و خود نیز به عنوان یک دختر در فعالیت هایم سعی می کنم این حساسیت را مد نظر داشته باشم.

 



وی بیش از هر چیز سادگی و نجابت را در دخترانگی شعرها پررنگ دانست و افزود: تلاش من این بوده که سادگی و نجابت را در کارهایم داشته باشم.

 



این شاعر که کتابش سال گذشته به عنوان کتاب سال برتر جوان برگزیده شد با بیان اینکه در هر شعری اگر نیت خالص وجود نداشته باشد آن اتفاق خوب رخ نمی دهد، تصریح کرد: با توجه به اینکه خیلی ها معتقد هستند که شعر می تواند کوششی باشد اما به نظرم این اتفاق باید جوششی باشد تا ماندگار شود.

 



وی همچنین اظهار کرد: کسی که علاقمند به شعر و شاعری است می تواند در جلسات ادبی خوبی که در استان برگزار می‌شود، شرکت کند تا مسیر درست را در این جلسات و در ارتباط گیری با شاعران و نوع شعرها به خوبی بشناسد.

 



فرمانی در ادامه مرا به مهمانی شعرهایی که بین سال های ۹۱ تا ۹۵ نوشته شده و در جشنواره های رضوی حائز رتبه شده اند می برد و می گوید:

گرچه در وصفت زبان شعر قاصر می شود /لال مادرزاد هم پیش تو شاعر می شود
مثل رودی که به سمت  وسوی دریا می رود /دل، به دریا می زند گاهی، مسافر می شود
هر که نامت را به لب آورده دل تنگت شده /هر کسی با بردن نام تو زائر می شود
در دلم تشویش افتاده ست تا پا می نهم /توی صحن تو دلم آسوده خاطر می شود
این چه اعجازی ست که چون مرهمی دستان تو /اینچنین بر درد بی درمان موثر می شود
عشق تنها ضامنش نام تو بوده از ازل /عشق در هر دوره ای با تو معاصر می شود

وی می افزاید:

اي هرچه جاده سوي تو در رفت و آمد است /هر دل شكسته اي به نگاه تو رو زده ست
لبريز غصه ام، دلم اما كنار تو / در گفتن و نگفتن حرفش مردد است
من شاعرم تحملم اصلا زياد نيست / تاب و توان قافيه ها كمتر از حد است
يك عمر هرچه جمع نمودم چه فايده!؟ /با دست خالي آمده ام پيش تو، بد است
چون كفتران جلد به هر سو اگر روم /تنها پناهگاه دلم باز گنبد است
خورشيد مشرقي و خراسان به يمن تو /از قرن هاي دور به نورت زبانزد است
اي گل! به جام زهر لبالب شدي و باز /قافيه جاي "شهد" در اين بيت "مشهد" است

فرمانی ادامه می دهد:
دست دعای تو اجابت کرده باران را /جز تو چه کس مهمان نوازی کرده مهمان را؟
آه ای گل شب بو! کمی آهسته تر، آخر / هر شب هوایی می کند عطر تو گلدان را
درمان هر دردی و دارویی شفابخشی /با یک نظر حل می کنی حال پریشان را
در سرزمینت مامنی داری و بیخود نیست /جا داده ای هر بار آهویی گریزان را
یوسف! غریب افتاده ای باید نسیم از تو /با یک خبر دلخوش کند یعقوب و کنعان را
خاک غریب طوس لطفی شد به حالش تا /اینگونه بشناسند با نامت خراسان را



گفتنی است، مرضیه فرمانی در چندین جشنواره رضوی از جمله جشنواره شعر در مطبوعات رضوی به میزبانی گیلان، کنگره بین الملی امام رضا در سال ۹۱و ۹۲ و جشنواره رضوی در شیراز حائز رتبه بوده و از این شاعر و ترانه سرا تا کنون مجموعه شعرهای شرحه، فروپاشی، ناشناسنامه، ماه در مه به چاپ رسیده است.

کد خبر 944041

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha