تفسیر قرآن رهبری/استدلال قرآنی در اثبات خداوند/بگویید چه کسی پدیدآورنده و تدبیرکننده جهان است؟

به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، رهبر انقلاب پیرامون تفسیر آیات الهی و چگونگی اثبات خداوند فرمودند: استدلالات قرآن این‌جوری‌ست. از یک کنار، از یک گوشه‌ی قضیه، مطلب را اثبات می‌کند. گاهی خیلی رویاروی استدلال نمی‌کند، زمینه‌ی استدلالِ مغزیِ خودِ آدم را، قرآن گاهی برای انسان فراهم می‌کند. اینجا خدای متعال در این آیات می‌خواهد ثابت کند که فقط در مقابل خدا باید اطاعت و عبودیت کرد؛ از این راه وارد می‌شود. «قُلْ مَن یَرْزُقُکُم مِنَ السَّماء وَ الأرضِ» بگو چه کسی روزی می‌دهد شما را از آسمان و زمین؟ از آسمان، باران حیات‌بخش و زندگی‌بخش؛ از زمین، مواد حیاتی، «أمَّن یَمْلِکُ السَّمْعَ والأبْصارَ» یا کیست آن کسی که مالک است شنوایی و بینایی‌ها را؟ سمع را با گوش اشتباه نکنید. اسم این جارحه‌ی مخصوص که ما در فارسی به آن می‌گوییم گوش، در عربی اُذُن است. سمع، حالت شنوایی است، قدرت شنوایی‌ست؛ اگر هم بر این اطلاق شود، به آن اعتبار است.

 

«وَ مَن یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ» و کیست آن‌که برون می‌آورد زنده را از مرده. زنده‌ی ظاهری را از مرده‌ی ظاهری؛ زنی می‌میرد در حالی که حامله است مثلاً، بعد بچه‌ی او زنده است، او را از یک مادر مرده بیرون می‌آوردند. احتمال دیگر؛ از نطفه‌ی مرده، از جسم مرده، از چیزی که در او جان نیست، زنده به در می‌آوریم. از این زمین مرده، از زمینی که اگر چه گنجینه‌ی هزاران ماده‌ی حیات‌بخش و زندگی‌افزاست، اما خودش مرده است، از دل او بیرون آوردیم شما را و الآن هم داریم بیرون می‌آوریم انسان‌ها را... به هر حال نشانه‌ی کمال قدرت پروردگار است؛ یک چیز زنده را از یک چیز مرده‌ای بیرون آوردن، یک چیز مرده را از یک چیز زنده‌ای خارج کردن، این نشانه‌ی کمالِ قدرتمندی و قبضه‌ی نیرومند قدرت خداست.

 

«وَ مَن یُدَبِّرُ الأَمْرَ» کیست که امر تکوینی عالم را تدبیر می‌کند؟ کسیت که این نیروی جاذبه را در زمین قرار می‌دهد تا انسان بتواند در آن زندگی کند؟ کیست که در زمین و در دریا و در کوه، استعدادهای‌ زندگی به ودیعه می‌گذارد؟ کیست که به انسان نیروی استخراج می‌دهد؟ کیست که این خورشید و ماه ستارگان و جهان‌های دور و دور و دوردست‌تر را با نظم و ترتیب شگفت‌آوری به وجود می‌آورد؟ کیست که آن ماه را در یک حد معینی از زمین قرار می‌دهد، که اگر بیش از آن قرار می‌داد، زندگی انسان در زمین ممکن نبود؛ به خاطر اینکه آب دریا سراسر سطح زمین را می‌گرفت. و اگر دورتر بود، باز زندگی ممکن نبود؛ برای خاطر اینکه آب در سطح زمین باقی نمی‌ماند و در اعماق زمین فرو می‌رفت. کیست آن کسی که خورشید را می‌سازد، در حد معینی از زمین قرار می‌دهد که اگر از آن حد بیشتر به زمین نزدیک بود، زمین از گرما و اگر کمتر به زمین نزدیک بود، زمین از سرما قابل سکونت نمی‌بود، و از این قبیل.