به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، حجت‌الاسلام والمسلمین «مسعود عالی» شامگاه دوشنبه ۲۹ اردیبهشت به مناسبت ماه مبارک رمضان در آستان مقدس امامزاده عبدالله شهر ری به سخنرانی پرداخته و گفت: متاسفانه اکثر ما به دعا نگاه ابزاری داریم.
وی افزود: نگاه ابزاری به دعا یعنی وقتی حاجت و درخواست داریم به درگاه الهی می رویم و اگر این ابزار کار نکند دعا را کنار می‌گذاریم، این نگاه ناقصی است ما نباید گفتگو و ارتباط با خدا را وسیله رسیدن به هدف خود قرار دهیم زیرا در دعا اصل ارتباط با خدا است و رسیدن به حاجت یک فرع است.
حجت‌الاسلام والمسلمین عالی ادامه داد: اگر ما اهل دعا، مناجات و انس با خدا باشیم خدا در زندگی ما حضور پیدا می‌کند و او را حس می‌کنیم.
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه انسان‌ها درباره ارتباط با خدا سه دسته می‌شوند، عنوان کرد: برخی خدادان و خدادار نیستند یعنی آنها نسبت به خدا معرفت ندارند و خدا هم نقشی در زندگی آنها ندارد.
وی افزود: برخی دیگر خدادان هستند اما خدا دار نیستند یعنی درباره خدا معرفت دارند و می دانند که خدا می‌تواند در زندگی آنها نقش داشته باشد اما آنها به واسطه عدم ارتباط با خدا، خدا در زندگی آنها نقش ندارد به عنوان مثال شیطان به خالقیت خدا اعتراف کرد اما با خدا نبود طبق میل خود حرکت کرد، برخی انسان ها هم اینگونه هستند.
حجت‌الاسلام والمسلمین عالی ادامه داد: صرف اینکه یک حقیقت و واقعیتی به نام خدا در عالم وجود داشته باشد کافی نیست که در زندگی ما نقش داشته باشد، برای برخی خدا هست اما در زندگی آنها هیچ نقشی ندارد یعنی از خدا کاملا غافل هستند.
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه در آخرت هر کس با آنچه مانوس بوده محشور می‌شود، عنوان کرد: مانوس بودن با هر چیزی در دنیا، در آخرت هویت انسان به شکل همان محبوب درمی‌آورد، اگر خدا در زندگی کسی حضور داشته باشد در آخرت هم با او مانوس می شود.
وی گفت: بسیاری از مردم شب اول قبر به شدت احساس تنهایی و وحشت پیدا می‌کنند زیرا آنها در دنیا به خانواده، بچه، عشیره، رفقا، نوکران، زور، قدرت، ثروت و مقام خود تکیه کرده و برای خود بت درست کرده بودند با از دنیا رفتن این تکیه‌گاه‌ها از بین می‌رود تمام اسباب دنیایی قطع شده و از بین می‌رود به همین دلیل دچار وحشت می‌شوند.
حجت‌الاسلام والمسلمین عالی افزود: به علت قطع شدن اسباب دنیایی در در تلقین میت خطاب به خدا گفته می‌شود که «بر غربت و بی کسی او رحم کن».
استاد حوزه علمیه بیان کرد: در فعالیت‌های دنیایی درد بی‌خدایی حس نمی‌شود اما وقتی انسان از دنیا رفته و مشغولیت های دنیایی کنار می‌رود یک مرتبه احساس می‌کند که کسی را ندارد به همین دلیل دچار وحشت می‌شود.
وی اظهار کرد: کسی که در دنیا اهل رفاقت با خدا و دعا بوده و همه جا با خدا بوده است او وقتی تنها شود وحشت نمی‌کند زیرا همواره خدا را به همراه خود می‌بیند.
حجت‌الاسلام والمسلمین عالی تاکید کرد: اگر کسی با خدا باشد در هیچ حالتی تنهایی ندارد که وحشت داشته باشد، بر همین اساس دعا را فقط برای حاجت نخواهیم این مقام بسیار پایینی است دعا را بخواهیم که با خدا رفیق شویم.
نظر شما