کرونا و کنترل اضطراب و خشم در نوجوانان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از کرمان؛ « مهین اسلامی شهربابکی » سه شنبه شب (26 فروردین) در پاسخ آنلاین به سوالات با موضوع "کرونا و کنترل اضطراب و خشم در نوجوانان" در پاسخ به مادری که پرسید «دختر 10 ساله ای دارم که زمینه هایی از وسواس در کارهای روزمره او دیده می شود به طوری که مثلاً  دائم لباس های خاصی را می پوشد و حاضر به تعویض آن ها نیست و می گوید به آن ها عادت کرده است» گفت: احتمالاً دخترتان وسواس دارد و بیشتر اضطراب و وسواس، ژنتیکی و ارثی است.

روانپزشک کودک و نوجوان افزود: لذا هرچه خودتان آرامش بیشتری داشته باشید به کاهش اضطراب و وسواس او کمک خواهید کرد و در رابطه با رفتارهای وسواسی او مرتب تذکر ندهید و ایراد نگیرید و اگر هم از شما تأیید خواست فقط یکبار به او جواب دهید و در نهایت اگر با این کارها بهتر نشد لازم است که دارو مصرف کند.

وی در پاسخ به فردی که پرسید " برای پسربچه ها که اضطراب تنها خوابیدن در اتاق خواب خود را دارند چه باید کرد" توضیح داد: تنها نخوابیدن بچه ها (چه پسر و چه دختر) نشان می دهد که یک مشکل اضطرابی زیربنایی دارند و از مهمترین آن ها، اختلالِ اضطراب جدایی از افراد مهم زندگی است؛ عادت نیز می تواند از موارد آن باشد لذا یکی از کارهایی که می توانید انجام دهید این است که هنگام خوابیدن او در اتاق خودش، برای او کتاب قصه بخوانید و به او بگویید من زمانی که خوابت برد به اتاق خود می روم و نیز می توانید در طی روز وقت بیشتری برای او بگذارید و با او بازی کنید و امر و نهی را کمتر و اعتماد به نفس او ار بالا ببرید.

اسلامی شهربابکی در پاسخ به سوالی درباره « پسر بچه 5 ساله ای دارم که زود عصبانی شده و جیغ می کشد و وقتی چیزی به او می گوییم حین عصبانیت یا من را می زند و یا هرچه کنارش است پرت می کند» گفت: لجبازی، پرخاشگری و عصبانیت هم در پسرها شایع تر است و هم اینکه جزئی از بیماری هایی مانند بیماری بیش فعالی و نقص توجه و یا بیماری لجبازی است؛ بنابراین این پسربچه عادت به یکسری از رفتارهایی کرده که یا اوایل شما خواسته و یا ناخواسته به این رفتارها خندیدید و یا اینکه او را دعوا کردید که باعث تشدید و تقویت این رفتار شده لذا باید قانون بگذارید؛ یعنی به او بگویید از امروز به بعد اگر جیغ زده یا چیزی را پرت کنی و ... باید به مدت 3 دقیقه به اتاق خودت بروی؛ همچنین توجه به رفتارهای مثبت بچه ها و بی توجهی به رفتارهای منفی غیرخطرناک آنان باعث می شود به تدریج بهتر شود.

وی در پاسخ به سوال دیگری مبنی براینکه «دو دختر 11 و 13 ساله دارم که خیلی عصبی و پرخاشگر هستند و مدام دنبال بهانه می گردند و تا زمانی که همه چیز باب میل آنان است خوب هستند اما زمانی که اجازه کاری را به آن ها ندهیم حتی بی ادبی هم می کنند» توضیح داد: این دو دختر هم در سن نوجوانی هستند که سن حساسی است و هم اینکه به این روش برای رسیدن به خواسته های خود عادت کردند لذا یکی از کارهایی که باید انجام دهید این است که یکسری قوانین را برای آن ها بگذارید و بگویید اگر قوانین رعایت شود این امتیازات را به دست می آوردید و اگر این قوانین را رعایت نکنید از یکسری از امتیازات محروم می شوید و همچنین در خانه نیز یکسری مسئولیت ها به آنان بدهید که باعث می شود اعتماد به نفس آن ها زیاد شود و پرخاشگری را کمتر کنند و همچنین سعی کنید خود نیز آرام باشید.

روانپزشک کودک و نوجوان در پاسخ به فردی که پرسید " 23 سال دارم و تیک گردن و وسواس فکری گرفتم چکار کنم؟ " اظهار داشت: تیک و وسواس هردو هم بیماری هستند و هم خیلی وقت ها با هم دیده می شود و هردو به فشارهای روانی، استرس ها و اضطراب ها خیلی حساس هستند و الان هم که دوران بحران کرونا بوده و مجبور هستیم مراقبت های بهداشتی را رعایت کنیم به نوعی اضطراب را بالا می برد و باعث تشدید تیک و وسواس می شود لذا تکنیک های آرام سازی را انجام دهید و اگر یاد ندارید یکی از بهترین کارها انجام تکنیک های ورزشی از جمله طناب زدن، دراز نشست، دوش گرفتن، گوش کردن به موسیقی است و همچنین می توانید تکنیک های تنفسی را انجام دهید و یوگا هم خیلی به این مسئله کمک می کند.

وی در خصوص استرس ناشی از کرونا، ادامه داد: بحران کرونا باعث تغییرناگهانی و عمیق در روش های زندگی است و فشارهای روانی همیشه با یکسری چالش ها و تغییرات برای انسان همراه است لذا اول باید استرس را بپذیریم و بعد یاد بگیریم که با چه روش سالمی با این استرس ها کنار بیاییم تا بتوانیم مسئولیت فردی، خانوادگی و اجتماعی را رعایت کنیم بنابراین توصیه می شود تا در خانه (چه با خانواده و چه به تنهایی) ورزش کنید، موسیقی گوش کرده و کتاب مطالعه کنید که همه این موارد کمک می کند تا فشار روانی ناشی از این بحران کمتر شود.

اسلامی شهربابکی در پاسخ به فردی که پرسید « استرس و اضطراب فراوانی دارم و حس می کنم قرار است اتفاقی بیفتد، کم اشتها شده و تمام روز حال بدی دارم؛ پزشک سرترالین و پروپرانول تجویز کرده، چکار کنم تا این استرس کم شود؟» خاطر نشان کرد: به هرحال تحت درمان هستید و احتمالاً باید داروی سرترالین را افزایش دهید اما توصیه دارم خود را از فکرهای منفی دور نگه دارید که یکی از بهترین کارهایی که می توانید با آن به آرامش برسید این است که خودتان را سرگرم کارهای دیگر (مانند گلدوزی، پته دوزی، آشپزی و ...) کنید و همچنین ورزش کردن خیلی کمک می کند و وقتی دچار فکر می شوید می توانید با تماس گرفتن با دوستان، دوش گرفتن و یا خوردن آب سرد استرس را کم کنید.

وی در پاسخ به فردی که پرسید " پسر 15 ساله ای دارم که متأسفانه از زمانی که کرونا آمده و مدرسه ها تعطیل شده دل به درس نمی دهد و زمانی هم که به او گوشزد می کنیم عصبی می شود؛ چکار کنم؟" بیان کرد: دوران کرونا برای همه سخت است، اما برای نوجوانان بسیار سخت تر، زیرا نوجوانان بیشتر در جمع هم سن و سالان خود بودند لذا یکی از کارها این است که به او بگویید اگر درس و تکالیف خود را انجام دهی، این امتیازات را داری و همچنین زمانی که عصبانی می شود شما با او مقابله نکنید و سکوت کرده و آن محیط را ترک کنید.