به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از البرز، « حجت الاسلام حمیدرضا مهدوی ارفع» در آئین نهضت نهج البلاغه خوانی که شامگاه (17 اسفند) در حسینیه مجازی برگزار شد با تبریک روز میلاد حضرت علی(ع) گفت: در جلسات قبل شناخت خدا را آن گونه که می توان شهود قلبی و دریافت قلب کرد تبیین کردیم.
دبیر نهضت جهانی نهج البلاغه خوانی با اشاره به اینکه بی همدلی خضر در این مرحله ورود نکنیم افزود: چه کسی بهتر از حضرت علی (ع)، که دست خدا است. درِ خانه حضرت علی (ع) با چراغ راه نهج البلاغه می توان به خدا رسید.
به گفته حجت الاسلام مهدوی ارفع ، عالی ترین مرحله توحیدی رسیدن به نهایت کمالاتی است که یک بشر می تواند به آن برسد، این آیه نورانی سوره کهف است. آن جا که خداوند به پیامبرش دستور داد که بگو به مردم که من چیزی نیستم جز بشری. من از جهت بشری ویژگی های بشری را دارم که شبیه همه بندگان است. تفاوت من با شما در این است که به من وحی نازل می شود.
وی با بیان اینکه با آمدن پیامبر خاتم تمام نیاز بشری تا ابد به وحی الهی کاملا تأمین شد، مطرح کرد: عالی ترین مقامی که ما می توانیم به آن برسیم حرکت در ذیل شخصیت انسان کامل است، یعنی آن تجلی انسان کامل در حضرت رسول اکرم(ص) و حضرت علی (ع) خلاصه کرده است.
وی توضیح داد: باید دید چقدر صفات حسنه که مبدأ و موخره آن در اهل بیت(ع) است در خودت تجلی داده ای . دور شدن از خدا به این است که تا چه اندازه از رذائلی که در خدا نیست از خودت دور کرده ای. یعنی تمام آنچه که خداوند صفات الهی می داند در وجود مبارک حضرت علی(ع) و حضرت رسول اکرم (ص) وجود دارد. این چنین معیاری را نیز در سبک زندگی خودمان می توانیم پیدا کنیم.
به گفته حجت الاسلام مهدوی ارفع، اگر آرامشی پیدا کنی و بگویی از میان این همه افرادی که با آن ها ارتباط داری، رفاقت می کنی، به آن ها اعتماد و اطمینان می کنی بنشینی به این انتخاب افراد فکر کنی، می بینی که با آن ها بیشتر سنخیت داری و رفاقت داری و دل به آن داده ای. انسان باادب با انسان بی ادب نمی تواند رفاقت کند اگر قرب و بعد ما در فضای عادی انسانی اینطور تعریف می شود نسبت ما با خداوند متعال بسته به این است که تا چه اندازه صفات متعالی در خود تجلی کرده ایم به او می گویند انسان کامل.
وی با بیان این که اگر قرب و بعد ما در فضای انسانی این گونه تعریف می شود توضیح داد: امیرالمومنین (ع) از این زاویه مقصد ما در سیر و سلوک است. حضرت علی (ع) واسطه میان کمال الهی ما است یعنی هرچه صفت خوب که او دارد.
مقصد هدایت انسان کامل حضرت علی (ع) است
وی با بیان اینکه هر مقدار که از صفات حضرت علی(ع) در وجود خود پرورش دهی به خدا نزدیک شده ای، توضیح داد: با این نگاه عجیب نیست که اسراری که چرا حضرت علی(ع) تافته جدا بافته است بخشی در قرآن آماده و بخشی از آن نیز از حد فهم و درک ما خارج است که از آن تنها بهره می بریم.
حجت الاسلام مهدوی ارفع توضیح داد: در حکمت 45 نهج البلاغه امیرالمونین (ع) پرده از این رموز به صورت اجمالی برمی دارد. پیش از خواندن این رموز این سوال را باید در ذهن تجسم و تداعی کنید.
وی ادامه داد: اینکه اگر کسی با شما بدترین رفتار را کند مثلا مقابل جمع تحقیر کند چه حسی نسبت به اوپیدا می کنید؟ اگر حس بغض و کینه نکنید قطعا حس ناراحتی در دورن خود نسبت به آن فرد پیدا می کنید. برعکس اگر کسی لطفی به شما کند چه حسی در شما ایجاد می شود؟ قطعا یک حس محبت و احترام، تشکر و قدردانی.
وی افزود: حال حضرت علی (ع) می فرمایند که در این خصوص قصه من متفاوت است. یعنی با کسی بدترین رفتار را می کنم ولی او از صمیم قلب عاشق من است. و به کسی بزرگترین خدمت را می کنم نفرتش نسبت به من موج می زند و این جزء حرف هایی است که خیلی سر به مهر است.
این استاد حوزه و اخلاق مطرح کرد: « اگر منِ علی (ع) با همین ذوالفقاری که در دست می گیرم، بینی مومن را بگیرم و قطع کنم که مرا دوست نداشته باشد که از من بغض کند محال است و از طرف دیگر، اگر همه دنیا را از مال و مقام و شهرت و ... پای یک منافق بریزم نمی تواند مرا دوست بدارد». در ادامه می فرمایند و اینکه اگر با مومن بدترین رفتار را کنم ذره ای نسبت به من کینه نمی کند و کافر نیز با بهترین محبت به خاطر آن حقیقتی است که یاعلی هرگز مومنی از تو بدش نخواهد آمد و هیج منافقی از تو خوشش نخواهد آمد. قلبی که در آن نفاق است لیاقت عسل محبت حضرت علی(ع) را ندارد.
حجت الاسلام مهدوی ارفع با بیان اینکه شما می دانید که معیار و حساب خدا، قلب های آنان است نه زبان، عنوان کرد: قلب ها ملاک حسابرسی خدا است. در قرآن کریم می فرماید: قیامت چه روزی است؟ آن روزی که نه مال و نه فرزندت به فریادت نمی رسد. مگر کسی که قلب سلیم بیاورد. قلب سلیم یعنی قلبی که پر از ایمان است. ایمان یعنی اعتقاد و محبت به حضرت علی(ع).
وی توضیح داد: اگر دانستیم که معیار اول قلب است و اگر قلب از ایمان وافر بهره ای داشته باشد در ایمان اثر دارد لذا در نهج البلاغه آمده است که چه بسا خواب عاقل از شب بیداری جاهل بهتر است. اگر با این نگاه که معیار این است که قلبت چه خبر اگر قلب سلیم نداشته باشی به هیچ یک از اعمالت نگاه نمی کند همه این فضائل زمانی به درد می خورد که انسان قلب سلیم داشته باشد.
این استاد نهج البلاغه خوانی بیان کرد: با این نگاه روایت داریم در کتاب الغدیر، جلد 10 و صفحه و 378 . بحارالانوار جلد ۲۷ صفحه ۲۹ که روز قیامت روی پرونده مومنان با سربرگ و مهر این نوشته شده است که « محبّ الامیرالمومنین(ع)». فقط قلبی که در آن ایمان باشد محبت به حضرت علی(ع) دارد.
وی توضیح داد: فرض کنیم در قیامت کسی محبت حضرت علی(ع) در دل داشته باشد و بار گناهان بردوش داشته باشد این فهم ظریفی دارد منظور این است که کسی که ولایت برعکس اگر کسی تمام عمرش را در وسط خانه به گذرانده باشد، ولی مطیع حضرت علی(ع) نباشد وارد جهنم می شود. لذا! در کتاب بحارالانوار نقل می شود که روز قیامت به حساب مومنی می رسند، کفه گناهانش بر کفه نیکی هایش بیشتر می شود به او می گویند که یادت می آید به یک نفر قرض داشتی و او گفت به تو این قرض را پس نمی دادم تنها چون تو محب علی(ع) هستی و تو نیز گفتی که این قرض را به تو بخشیدم چرا که تو محب علی(ع) هستی! همین حسنه را می گذارند در کفه حسناتش.
محبت حضرت علی(ع) اصل ایمان است و بغض علی(ع) اصل کفر
حجت الاسلام مهدوی ارفع مطرح کرد: محبت حضرت علی(ع) اصل ایمان است و بغض به آن حضرت اصل کفر. به همین دلیل کسانی که اسم فرزندان خود را اگر پسر بود علی(ع) و نام دخترانشان را فاطمه(ع) می گذارند این یک فتح است به نفع جبهه ایمان. عنوان صحیفه مومن محبت جضرت علی(ع) است.
این استاد نهج البلاغه بیان کرد: عنوان صحیفه مومن به بهشت محبت حضرت علی(ع) است؛ در ارشاد القلوب آتش برای کسانی خلق شده است که نافرمانی از علی(ع) می کنند، آتش مال آن ها است نماز بی ولای او عبادتی است بی وضو است به منکر علی(ع) بگو نماز خود قضا کند.
وی با بیان این مطلب که هدف تربیت توحیدی خود حضرت علی(ع) است بیان کرد: از حضرت امام حسین پرسیدند معرفت الله به چه معنایی است و ایشان در جواب فرمودند: یعنی اینکه اهل هر زمانه ای هستی امام زمانه ای که در آن زمان هستی باید بشناسی. این می شود واسطه همه فیض حال اگر امثال شهریارها اعجابشان برانگیخته شده است چیز عجیبی نیست.
«علی ای همای رحمت، تو چه آیتی خدا را؟
که به ماسوا فکندی همه سایه هما را
دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم من، به خدا قسم خدا را »
حجت الاسلام مهدوی ارفع افزود: راهِ بسیار شیرین، روشن و مکفی برای رسیدن به خدا داریم و آن رسیدن به حضرت علی(ع) است. چقدر سر به خاک بگذاریم و گریه کنیم و شکر کنیم که ما نبودیم که محبت علی (ع) در دل ما نشست.
همه عمر برندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت افتد
دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی
اهمیت ایام البیض مطرح کرد: در این سه روز که ایام البیض است روزهای ۱۳ و ۱۴ و ۱۵ رجب که روزهای نورانی است از معرفت و شناخت حضرت علی(ع) غافل نشوید. آنچنان که خود مولی(ع) می فرمایند: آی سلمان و ابوذر می دانید من که هستم؟ من بودم که حضرت ابراهیم(ع)، نوح(ع)، موسی(ع) و ... را یاری رساندم. من بودم با تمام پیامبران حضور داشتم.
این استاد حوزه و نهج البلاغه افزود: آن چنان که مولانا جلال الدین رومی در شعر خود آورده است:
چندان که در آفاق نظر کردم و دیدم
از روی یقین در همه موجود، علی بود
این کفر نباشد، سخن کفر نه این است
تا هست علی باشد و تا بود علی بود
سرّ دو جهان جمله ز پیدا و پنهان
شمس الحق تبریز که بنمود، علی بود
وی در ادامه با تأکید بر سه مسئولیت کنونی برای هر یک از عاشقان و مریدان حضرت علی(ع) مطرح کرد: سه رسالت اصلی و برنامه برعهده هر یک از ما قرار دارد اول اینکه قدر این نعمت محبت به علی(ع) را بدانیم. دوم مراقب مال حرام باشیم. باید بدانیم که به واسطه مال حرام بود که عاشقان علی(ع) بودند که امام حسین(ع) را کشتند. مال حرام را باید مراقبت کرد. با مال حرام محبت ما تبدیل به نفرت شد.
حجت الاسلام مهدوی ارفع توضیح داد: اگر گوهرنابی به من و تو دادند باید مراقبش باشیم. مُحبّ حضرت علی (ع) آبروی او را حفظ می کند. حیف است از این گنج کم برداریم. نکته سوم « خدمت» است.
رئیس نهضت نهج البلاغه خوانی در پایان بیان کرد: برای دانستن قدر حضرت علی(ع) راه خدمت نهج البلاغه است. تا جان دارید بروید سراغ نهج البلاغه مابقی زندگی تان را صرف حضرت علی(ع) کنید. مرحوم علامه امینی برای دفاع از حدیث غدیر. الغدیر را نوشت. حضرت علی(ع) با مرحوم علامه امینی، سید رضی، مرحوم دشتی چه کرد؟ سعی کنید زندگی تان را با حضرت علی(ع) ببندید یک ممر درآمدی برای خود ایجاد کنید سپس زندگی تان را وقف حضرت علی(ع) کنید. نکته پایانی دیگر آنکه کسی که محب امیرالمومنین(ع) است خود را با گناه از حضرت دور نمی کند. هرچه انسان بیشتر دچار خطا و ارتکاب شود از عشق و محبتش نسبت به امیرالمومنین(ع) کاسته می شود.
نظر شما