خرم آباد _ خبرگزاری شبستان؛این روزها فضای مجازی و رسانه ای جامعه جولانگاه آگاهی بخشی در خصوص ویروس کرونا شده است.
به زغم تلاش های زیاد برای آگاهی بخشی در واقعه هراس و استرسی عمیق به جان جامعه افتاده است.
مردم از همدیگر هراس دارند، کودکان خود را در منازل قرنطینه کرده اند و برای صیانت از جان خود و فرزندان خود دست به دامان رعایت نکات بهداشتی و خوراک گرم و دم نوش ها شده اند.
هرکسی پیامی عجیب و غریب و دارویی و درمانی اعلام می کند که به رغم اینکه تایید پزشکی ندارد، مردم به آنها عمل می کنند.
با توجه به تصاویری که از کشور چین و مبتلایان به این بیماری منشتر می شود باعث هراس بیتشر مردم از شیوع به ویروس کرونا شده است.
مردم برای حضور در خیابان با ماسک های طبی حاضر می شوند و دست کش های یکبار مصرف پوشیده اند، اما از عبور از کنار هم اکراه می کنند.
به رغم اینکه داروخانه های اعلام می کنند تجهیزات بهداشتی مانند ماسک، الکل و مایع های ضدعفونی کنند ندارد، اما مردم برای تهیه این موارد حاضر به پرداخت هزینه های گزاف هستند گرچه این اقلام در اقدامی کم سابقه چند برابر شده است.
در این میان اما و اگرهای تایید نشده، باعث سردرگمی و استرس بیشتر مردم استان شده است.
تنها راه پیشگیری که این روزها بسیار مورد تاکید پزشکان قرار دارد، شستن مکرر دست ها با آب و صابون است و پرهیز از دست دادن و روبوسی و عدم حضور در تجمعات است.
این در حالی است که به نظر می رسد لازم است مسئولان جامعه پزشکی در راستای آرامش بخشی به مردم و تقویت زیرساخت های بهداشتی و درمانی تلاش کنند.
همچنین لازم است امکانات اولیه بهداشتی در مناطق محروم به صورت رایگان در اختیار مردم قرار گیرد و با تجهیز داروخانه، اقلام بهداشتی و درمانی در اختیار مردم قرار گیرد.
در پی انتشار خبر شیوع ویروس کرونا، تمامی مدارس، دانشگاه ها و مراکز آموزشی تعطیل شده است.
با این اقدام بسیار مناسب آموزش و پرورش کودکان و نوجوانان از خطر ابتلا به این بیماری تا حدودی در امان مانده اند.
همچنین برنامه های فرهنگی، هنری، اجلاس ها و همایش های در این حوزه تا اطلاع ثانوی تعطیل اعلام شده است.
امید می رود با گرم شدن هوا بساط این ویروس برچیده شده و مردم با خیال آسوده زندگی کنند.
گرچه بسیاری از کارشناسان معتقدند: ویروس کرونا به شکل یک سرماخوردگی خفیف یا شدید بوده باشد و تنها برای افراد با بیماری های خاص و کهنسالان خطرناک است.
نظر شما