به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از روابط عمومی حوزه هنری، «محمدعلی مجاهدی» ملقب به «شمس‌الدین» و متخلص به «پروانه» ذات حقیقی شعر را الزاما در راستای روح حقیقی خداوند می‌داند و متعقد است به شرطی قابل پذیرش اسلام است که شاخصه‌هایی را رعایت کند. مجاهدی در این گفت‌وگو می‌گوید: شعر به عنوان یک هنر اصیل، ریشه دار و تاثیرگذار از نظر شعرای مقدس اسلام قبولش با شرایطی همراه است. اگر این شرایط را شاعر و شعرش داشته باشد، در حوزه شعر و ادب آیینی می‌شود آن را بررسی کرد.
مجاهدی با اشاره به شعر و شاعری پیش از اسلام در عصر جاهلیت گفت: خداوند کریم در آیه 224 سوره شعراء آورده است: «وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ» که به معنای این است که شاعران کسانی هستند که گمراهان از آنها پیروی می‌کنند. این آیه به مخاطب اشاره دارد و می‌گوید که مخاطبان شعر عصر جاهلیت افرادی بت پرست، عیاش، اسیر احساسات قبیله‌ای، نژادی و تعصبات جاهلی هستند. به این ترتیب اسلام این شعر و شاعرانش را قبول نداشت.
وی افزود: آیات پایانی سوره شعرا به مهاجرت حضرت محمد(ص) به مدینه و رویارویی ایشان با شاعران اشاره دارد. چرا که عده‌ای از اصحاب پیامبر(ص) شاعر بودند و شعر می‌گفتند. به این ترتیب انتظار داشتند که تکلیف‌شان در مورد شعر مشخص شود. چرا که آنها شاعر بودند و به پیروان ایشان و اسلام آورندگان پیوسته بودند. از جمله این شعرا می‌توان به عبدالله بن رواحة، زید بن ثابت بن، حسان بن ثابت انصاری، کعب بن مالک اشاره کرد.
مجاهدی در ادامه گفت: خداوند در ادامه آیه«وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ» می‌فرماید: « الا الذینَ آمنوا و عملوا صالحات» که منظور شعرای اهل ایمان هستند، شعرائی که با اشعارشان دیگران را به صلاح فکر و عمل دعوت می‌کنند.
مجاهدی محتوای شعر را با اهمیت‌تر از هر ویژگی دیگر در شعر دانست و گفت: شعر متعهدی که از نظر شاعران مقدس مورد قبول است، شعری است که به قالب کار ندارد اما دارای محتوایی باشد که با ضوابط دینی قابل انطباق باشد. اگر این مفاهیم از مفاهیمی باشند که مورد تایید قرآن و عترت باشند، ما حضور این نوع سروده‌های آیینی را در این قلمرو به رسمیت می‌شناسیم.
وی افزود: پیامبر اکرم در همان اویل بعثت خود به شعرای با ایمان تاکید می‌کرد که چرا سکوت کرده‌اید و بیکار نشسته‌اید؟ چرا که در همان زمان مخالفان پیامبر در زمان عصر جاهلی از همین حربه شعر استفاده می‌کردند. به این روش که شعرهای کوتاهی می‌ساختند و در دهن کودکان و نوجوانان مکه و مدینه می‌انداختند تا در راهگذار پیامبر تجمع کنند و با هم‌خوانی به تمسخر و استهزاء پیامبر بپردازند. به این ترتیب پیامبر از صحابه شعرای خود می‌خواهد که مقابله به مثل کنند و جاهلان را با شعرهای خود هجو کنند.
مجاهدی در پایان گفت: وظیفه شاعر در عالم شعر تنها وصف حال و ورود به دنیای خیال نیست. بلکه آنچه در عرصه دین‌مداری و در جامعه اسلامی به عنوان شعر مطرح شود، باید رسالت داشته باشد. رسالت شعر یک شاعر باید حامل پیام باشد. مهمترین پیامی هم که می‌تواند داشته باشد پیام سرخ عاشوراست. چرا که پیام سرخ عاشورا به تمامی ابعاد شهادت اشاره دارد. مساله عاشورا یک رویداد تاریخی از یادرفته نیست. چرا که این حادثه در زمان‌ها جاری است و این خون همیشه جاری است. چرا که اگر در روز عاشورای محرم 61 هجری قمری دست حضرت عباس روی زمین می‌افتد، امروز دست دیگر سرداران اسلام همچون قاسم سلیمانی می‌افتد. شهادت حاج قاسم سلیمانی از تداوم همان خط و خون حکایت دارد. بنا بر این اگر در پی شعر قابل قبول شعرای مقدس هستیم باید دارای این شاخصه‌ها باشد.
نظر شما