به گزارش خبرگزاری شبستان، اشغال اخیر سفارت انگلیس در تهران برخاسته از یک هیجان زودگذر و احساساتی نوپا نیست.
درحالی که دیگر رسانههای غربی تلاش کردهاند واکنش افکار عمومی و مخاطبان خود را به این اقدام ایران برانگیزند اما در اتفاقی جالب، واکنشهای افکار عمومی اکثراً در حمایت از اقدام ایران بوده است.
حیله ها و ترفندهایی که مشهورترین و به اصطلاح معتبرترین رسانه های انگلیسی علیه ایران به کار گرفته اند و کوچکترین بخش سیاست روشن مبارزه علنی پادشاهی انگلیس علیه ایران است که از نسلی به نسل دیگر و از دولتی به دولت بعد واگذار می شود.
کریمسون گلد، دیگر کاربر انگلیسی نیز عنوان کرد:وقتی که دولتی مثل دولت کامرون داریم که در امور ملتهای دیگر دخالت میکند، باید انتظار واکنش متقابل آن را هم داشت. من طرفدار ایران نیستم ولی رسانه و دولت ما از تبلیغات بر علیه کشوری مثل ایران همیشه استفاده کرده است.
حمله انگلیس به ایران و اتحاد آن با جماهیر شوروی در پی پیوستن ایران به نازی ها که از خواسته های شاه وقت بود جنگ جهانی دوم را برهه برجسته و جدید از تاریخ را برای رابطه انگلیس و ایران رقم زد.
سرنگونی دولت محمد مصدق در سال 1953 که با حمایت علنی انگلیس از آمریکا شکل گرفت ورود به مرحله جدیدی بود که از بعداز پیروزی انقلاب اسلامی ایران رنگی از حیله گری به خود گرفت.
روباه پیرو عنوان شایسته دولت انگلیس از این بابت به او تعلق گرفت که سیاست های کثیف این کشور نه به طور علنی بلکه به شکل بسته هایی پیچیده شده در کاغذهایی با پرچم آمریکا همواره سد راه کشورهای خاورمیانه بوده است.
از همین رو است که حس تنفر از دولت های انگلیسی نه به آن شدتی که در مورد آمریکا از سوی ایرانیان فریاد زده می شود وجود داشته است.
انگلیس نه یک اسطوره بلکه جاسوسی واقعی و خبره در منطقه به شمار می رود.در این باره سیا، سیاستمداران انگلیسی را به عنوان بهترین و کارآمدترین قوایشان معرفی می کنند.
در هر برنامه ضد ایرانی نماینده ای از انگلیس همیشه حاضر بوده و برای تسهیل تحقق پروژه ای به شدت تلاش کرده است.
به گزارش اینفو فلسطین، ساواک، سازمان اطلاعات دوران محمدرضاشاه یکی از بهترین مصداق های حضور مستقیم و البته نامحصوص انگلیس در امور داخله ایران به حساب می آید.
ایرانیان از همان زمان تصرف سفارت آمریکا اسناد متعدد و سری ای را از مداخله انگلیس در کشورشان یافتند.در این باره آمریکا اگر خواهان اجرای توطئه ای درباره ایران بوده انگلیس عامل اجرایی ای توصیف شده که پشتکار بی نظیری داشته است.
همکاری آمریکا و انگلیس در چیدن دسیسه های ضدایرانی کاملاً در یک سطح بوده و تنها نوع همکاری و مشارکت تفاوتی محسوس در آن ایجاد می کند.
حس نفرت از انگلیس در طول تغییر روابط دو کشور در میان ایرانیان همواره در یک سطح می باشد.تنوع رفتار سیاسی در میان دولتهای انگلیس هرگز باعث نشد تا ایران ستیزی در این کشور کنار گذاشته شود.
در کنار همه دلایلی که این سیاست را تقویت می کند منافع مشترک آمریکا و انگلیس در منطقه دلیل محکمی است که حجت را برای این دو به واقع تمام کند.
در طول سده گذشته توطئه های علنی و غیرعلنی انگلیس علیه ایران در خاطر هر دو ملت به جای مانده است.
اما اینکه چرا انگلیس شجاعت ملت ایران در ابراز احساس خود درباره این کشور را هر روز پاسخی تهدیدکننده تر از دیروز می دهد پاسخی جز این ندارد که این رفتار به خاصیت های آمریکایی انگلیسی برمی گردد.
پایان پیام/
نظر شما