خبرگزاری شبستان، سرویس فرهنگی- محمد پورعلم : در هریک از رشته های هنرهای تجسمی، «آموزش» نقش اساسی را بازی می کند. مقوله ای پایه ای که با در نظرگرفتن گرایش روزافزون کودکان و نوجوانان و خانواده های آن ها به هنر، از اهمیتی دو چندان برخوردار می شود. فضای هنرهای تجسمی کشور در سال های اخیر شاهد رشد آموزشگاه های هنری برای پاسخگویی به عطش جامعه در این عرصه است؛ آموزشگاه هایی که با بهره گیری از نام های شناخته شده یا ناشناخته هنرهای تجسمی در پی جذب علاقه مندان هستند. در این میان اما بازار داغ آموزش هنر، پای سودجویان را هم به این وادی گشوده است تا از ناآگاهی خانواده ها و فرزندان آن ها، سوء استفاده کنند. «شیرین نورائی» هنرمند سفالگر و سرامیست است. او که سال هاست در زمینه هنر سفال و سرامیک فعالیت می کند، به تازگی با همکاری جابر شکاری و مهناز دینیان، با درنظرگرفتن اهمیت آموزش در عرصه هنر، مجموعه ای از آثار هنرجویان سفال و سرامیک را به نمایش گذاشته است. آن چه در پی می آید گفتگو با این هنرمند درباره این نمایگاه است:
در ابتدا درباره نمایشگاه آثار سفال و سرامیکی که برپا کرده اید، توضیح دهید.
آثاری که به نمایش درآمده محصول فعالیت هنرجویانی است که در زمینه کار با سفال و سرامیک نوپا بوده اند. این آثار در نمایشگاهی با عنوان «گلآب» با همکاری شهرزاد قاضی زاهدی و شبنم مکبر در آتلیه سلکت به نمایش درآمده است.
جرقه اولیه این نمایشگاه چگونه ایجاد شد؟
در درجه اول به دنبال مقابله با جریان استادنماها در هنر سفال و سرامیک بودیم؛ آن ها که پس از طی دوره کوتاه آموزشی نزد اساتید این هنر، خودشان را به عنوان استاد معرفی می کنند و با سوء استفاده از از جزوات اساتید، هزینه های هنگفتی از هنرجویان ناآگاه دریافت می کنند.
زمینه شکل گیری چنین فضایی در هنر سفال و سرامیک کشور ما چیست؟
رشته سرامیک از سویی زیر نظر معاونت صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی و از سوی دیگر انجمن سفال ایران تعریف شده، اما در این میان هیچ یک از این نهادها به طور کامل پاسخگوی مشکلات و چالش های این حوزه نیستند. این خلا نظارت مستقیم موجب شده هنر ارزشمند سفال و سرامیک ما مورد محنت قرار گیرد و به آبی گل آلود بدل شود که افراد بدون صلاحیت به راحتی از آن ماهی می گیرند.
چه شد که به سراغ آموزش هنرجویان تازه کار رفتید؟
برای تاثیرگذاری مثبت بر فضای سفال و سرامیک به راه های متعددی اندیشیدیم تا در نهایت تصمیم گرفتیم در این زمینه دوره آموزشی هدفمند برگزار کنیم. هدف ما از برگزاری چنین دوره ای، سرمایه گذاری روی افرادی بود که به تازگی پا به عرصه سفال و سرامیک نهاده اند؛ چرا که هنوز لوح ذهنی آن ها از آموزش های غلط پاک است و زمینه دریافت آموزش صحیح و حرفه ای را دارند.
در این دوره چه آموزش هایی مورد نظر شما بود؟
آموزش هنرجویان سفال و سرامیک در این دوره بر اساس استانداردهای ملی و بین المللی طراحی شد؛ به طوری که هنرجویان با مبانی تئوری و عملی کار آشنا شوند.
از سوی دیگر «حقوق هنرجو و استاد سفال و سرامیک» موضوع مورد تاکید ما بود؛ به این معنا که مثلا هنرجوی سفال و سرامیک بداند در مسیر یادگیری این هنر چه حقوقی دارد. مثلا این که هر که ادعای استادی در این عرصه را دارد حقیقتا کاربلد نیست و نباید به او به طور مطلق اعتماد کرد.
نظر شما