قیام ۱۹ دی، نقطه عطفی در پیروزی انقلاب

قیام ۱۹ دی مردم قم که در حمایت از امام در برابر مقاله موهن روزنامه اطلاعات اتفاق افتاد، نقطه عطفی در پیروزی انقلاب اسلامی بود.

به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، قیام 19 دی که در پی انتشار مقاله موهن در روزنامه اطلاعات به وقوع پیوست، نقطه عطفی در پیروزی انقلاب اسلامی بود. به منظور آشنایی بیشتر با ابعاد این قیام سرنوشت ساز گفتگویی انجام داده ایم با یکی از شاهدان  زنده تاریخ انقلاب.

«محسن موحدی» یکی از این شاهدان است که سابقه ای درخشان در تاریخ انقلاب و دفاع مقدس دارد. وی مسئولیت های مختلفی را پس از انقلاب به عهده داشته وپس از سال ها حضور در میدان دفاع مقدس در نهایت با 70 درصد جانبازی فداکارانه دین خود را به انقلاب ادا کرده است. مدیرکل بنیاد حفظ آثار دفاع مقدس استان قم و مشاور رییس سازمان بنیاد شهید از جمله سوابق موحدی است.

 

آقای موحدی بفرمایید قیام 19 دی از کجا کلید خورد؟

آبان ماه  سال ۱۳۵۶ واقعه ای اتفاق افتاد که امام راحل آن را عطیه خداوندی نام نهاد و آن رخداد فوت مشکوک آیت الله سید مصطفی خمینی فرزند ایشان بود. مردم که این اقدام را از جانب شاه می دانستند با شنیدن خبر، موجی در بین مردم ایجاد شد و به پاس احترام به رهبر خود سراسر ایران مجالس عزاداری برپا کردند که در نهایت اغلب این مجالس تبدیل به صحنه نمایش حمایت از امام و مخالفت با رژیم شد.

 

رژیم پهلوی با دیدن این حرکت از سوی مردم  دست به حرکت نسنجیده ای زده تا به خیال خود امام را بی اعتبار کند. به این ترتیب که در ۱۷ دی ماه ۱۳۵۶ سالروز کشف حجاب در روزنامه اطلاعات مقاله ای منتشر شده با عنوان ایران و استعمار سرخ و سیاه.

 

منظور از و استعمار سرخ و سیاه چه بود؟

منظور از استعمار سرخ توده‌ای ها و استعمار سیاه روحانیون و مذهبی ها بودند که در راس آن امام هدف شان بود با این نتیجه گیری  که این دو استعمار نو و کهن با هم پیوند خورده اند تا با انقلاب سفید شاه و ملت مقابله کنند.نویسنده مقاله که به نام مستعار احمد رشیدی مطلق درج شده بود  بعدهااعلام کرد این مقاله به دستور شاه و توسط درباره تهیه شده بود.

 

اولین اعتراض از کجا شروع شد؟

از آنجا که روزنامه اطلاعات عصر منتشر می‌شد دیگر تا به قم برسد شب بود و روز بعد توزیع می شد. ۱۸ دی با توزیع روزنامه و خبر توهین به امام طلاب و بازاریان جلوی مدرسه فیضیه تجمع کردند و با شعار درود بر خمینی و مرگ بر این حکومت یزیدی حرکت آغاز شد.

 

بعد از تجمع مردم به سمت بیوت مراجع تقلید از جمله آیت الله العظمی گلپایگانی و آیت الله العظمی نجفی مرعشی حرکت کردند و آنان نیز با حضور در بین مردم با کلمه مقدسه استرجاع «انا لله و انا الیه راجعون» ضمن تسلیت و حمایت از امام حرکت رژیم را محکوم و دروس حوزه را به همین مناسبت تعطیل کردند.این تجمعات عصر روز هجدهم نیز با تعطیلی بازار و حضور در بیوت مراجع ادامه داشت که البته درگیری هایی هم با  مأمورین شهربانی در پی داشت.

 

از روز واقعه بفرمایید؟

روز نوزدهم  مردم دوباره تجمعاتی را اطراف حرم حضرت معصومه (س) و مدرسه فیضیه داشتند و دوباره به سوی منازل مراجع و علما از جمله آیت الله مکارم شیرازی و آیت الله گرامی حرکت کردند.عصر روز نوزدهم ساعت ۳ همین تجمع در بیت آیت الله نوری همدانی انجام شد و تفاوت آن با دیگر تجمعات  در تعداد چندهزارنفری آن بود.

 

در این تجمع سید حسین موسوی تبریزی و آیت الله نوری همدانی سخنرانی مفصلی کردند و از مردم خواستند با حفظ آرامش به اعتراضات شان ادامه دهند و تا رژیم مجبور به عذرخواهی شود. پس از پایان سخنرانی جمعیت به حرکت درآمده و وارد خیابان صفاییه شدند.

 

مامورین شهربانی با باتوم، گاز اشک آور و تیر هوایی سعی در متفرق کردن جمعیت داشتند که تیراندازی مستقیم منجر به درگیری مامورین با مردم و فرار جمعیت به اطراف شد و دراین درگیری تعداد زیادی زخمی و هفت نفر نیز به شهادت رسیدند.ساواک اجازه  برگزاری مراسم تشییع را نداد و این شهدا به صورت مخفیانه به خاک سپرده شدند و نتیجه این قیام سرنوشت ساز این شد که در چهلم شهدای ۱۹ دی یعنی ۲۹ بهمن ۵۶ ، تبریز قیام کرد و در چهلم شهدای  تبریز،نوبت یزد شد و این چهلم ها ادامه داشت تا به قیام ۱۷ شهریور و درنهایت ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ و پیروزی انقلاب رسید.

 

 

کد خبر 878708

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha