آماری که رسانه ها ی غرب می دهند از کجا می آید؟

به گزارش خبرگزاری شبستان، براساس بسیاری از گزارش های رسانه های غربی، ارگانهای حقوق بشر و حتی سازمان ملل از کشتار شهروندان سوری در ماه مارس خبر دادند اما این آمار از کجا می آید؟

بسیاری از گزارش های رسانه های غربی درباره سرکوب کشنده مردم سوریه به هیچ منبع معتبری اشاره نکرده است و تنها اسامی گروههای حقوق بشر و فعالان این زمینه را عنوان کرده اند.

گروه های فعال حقوق بشر روز یکشنبه اعلام کردند که نظامیان دولت بشار اسد تظاهرکنندگان حامی دموکراسی را در شمال این کشور کشتند.

تشدید آمار کشته شدگان و عدم سندسازی و معتبرسازی گزارش ها به صراحت نشان می دهد این روش فقط هدف در تنگنا قرار دادن دولت بشر اسد را دنبال می کنند.

طی عملیات های سری برخی دولت ها یا سازمان های تحقیقاتی این تغییر دولت سوری برنامه ریزی می شود.

اما کاملاً مشهود است که سرنگونی دولت اسد جزو برنامه های دیکته شده اسراییل و آمریکا است.

وابستگی بی چون و چرای رسانه های غالب اطلاع رسانی سیستم برنامه ریزی شده ای را علیه تظاهرات مردمی ساخته است تا آنها را به واقع خیزش های ضدمردمی معرفی کند.

وقتی آمار و اطلاعات از منابع ناشناخته درباره شمار قربانیان از طریق رسانه های بزرگ و مطرح یا یک گروه فعال حقوق انسانی ذکر می شود پذیرش آن به عنوان واقعیت از سوی مخاطب بدیهی است.

از سوی دیگر رسانه های غربی از بردن نام سازمان های مطرحی چون سازمان دیده بان حقوق بشر امتناع نکردند.

گروههای فعال حقوق بشر اعلام کردند سازمان دیده بان حقوق بشر جمعه هفته جاری نام 171 کشته را ثبت کرده است.

در حالیکه سازمان دیده بان حقوق بشر ثبت آمار 171 کشته را مشکوک و بدون شواهد مستند اعلام کرد.

به این ترتیب تحلیل ها اکثراً براساس سیاست های شورای روابط خارجی، مشهورترین و قدرتمندترین نهاد آمریکایی است که سیاست خارجی این کشور را منعکس می کند.

اعم سیاست های آمریکایی در شبکه الجزیره طی چند ماه اخیر منتشر شده است.

جالب است که برای جلوگیری از معضل تکرار در اخبار مربوط سوریه برخی از گزارشها با اعلام تردید از آمار کشته شدگان منتشر می شود.

به گزار شگلوبال ریسرچ، شواهد و مستندات دیگر رسانه ها گروههایی هستند که از پایه دولت اسد مخالف می باشند.

کمیته تعاون محلی از جمله احزاب مخالف دولت سوریه است که اهم گزارشها به نقل از این حزب است.

اعضای تشکیل دهنده آن از درون کشور هستند و حتی رسانه های غربی چون واشنگتن پست در اخبار سریالی نگران دستگیری اعضای آن می باشند.

در حایکه این حزب مخالف دولت حتی از مصاحبه تلفنی امتناع می کند جالب است که بسیاری از گزارشها به نقل از آن منتشر می گردد.

اکثر احزاب مخالف در سایتهای خود تعلقات خود را وابسته به خواسته های آمریکا معرفی می کنند و عنوان کارگزاران آمریکایی در سوریه را سند ادعای خود می دانند.

بنابر مصاحبه ای که گاردین با شورشیان سایبری انجام داده است فعالیت از طریق سایتهای اینترنتی به منظور فرار از دام پلیس سوریه در فیس بوک و سایر سایتهای اینترنتی مطرح شد.

چنین روش مبارزه بیش از هر روش دیگر بیشتر شبیه شورش ضددولتی به حمایت عوامل خارجی است.

پایان پیام/