به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «محمود حکمت نیا» امروز شنبه 25 آبان در دومین همایش ملی حقوق نشر که در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد، گفت: وقتی می گوییم از مالکیت فکری حمایت می کنیم یعنی از خلق حمایت می کنیم نه فهم. اساسا در مالکیت فکری در حوزه ادبی، هنری و صنعتی چیزی را در ذهن خود می آفرینیم، به گونه ای که اگر آن را ابراز نکنیم دیگری از آن مطلع نمی شود.
معاون حقوق مالکیت فکری وزارت دادگستری ادامه داد: وقتی مالکیت فکری را فهم می کنیم از وزارت علوم جدا می کنیم. نظریه موضوع فهم است. آنچه طرف خلق کرده درگیر مالکیت فکری است. حقوق مالکیت فکری فقط کتاب نیست، آثار هنری دیگر مانند معماری و عکاسی را در بر می گیرد.
وی تصریح کرد: در نظام ادبیاتی ما خیلی به قانون توجه شده است. وظیفه قانون این است که حق را مقرر کند و استثنائات موضوع حق را بگوید. در مدیریت حق نیاز مبرم به قرارداد داریم، بیش از قانون نیاز به اطلاعات و آمار داریم. قراردادها از ماده 183 در قانون مدنی آغاز می شود.
حکمت نیا با اشاره به اینکه قرارداد قانون است، بیان کرد: وقتی دادگاه می خواهد وارد شود، اولین چیزی را که جلو می گذارد، قرارداد است؛ پس اول باید سراغ قرارداد برویم. بخشی از حقوق که میان افراد دارد محقق می شود، عنصر تنظیم کننده اش قرارداد است.
وی با بیان اینکه مالکیت فکری منهای آمار مانع گفت و گوی اقتصادی است، افزود: قانون حق و تکلیف را روشن می کند. قرارداد مدیریت حق می کند، ما مدل تصمیم گیری نداریم. در قانون 1348 چندان به قراردادهای نشر توجه نکردیم. ما مدل قراردادی نیاز داریم. دو نوع مدل قراردادی در ساختار جدید خواهیم داشت، یکی قراردادهایی که حالت عمومی دارد و یک سری هم که خصوصی هستند. یکی از بندهای حقوق مترتب به ادبیات و هنر است. قرارداد عمومی را احاله داریم به سازمان های مدیریت جمعی. مدیریت قرارداد یک مهندسی می خواهد که وظیفه کنشگران است. نهادهای نشر باید بخش مهمی برای طراحی قراردادهایشان داشته باشند. احساس می کنم که کارگاه های تخصصی برای قراردادنویسی نیاز داریم.
نظر شما