به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، حجتالاسلام «علیرضا پناهیان» شب گذشته (دوشنبه، 6 آبان‌ماه) در برنامه تلویزیونی «روایت هیأت» که از شبکه افق سیما پخش شد با اشاره به جایگاه هیأت در نظام اندیشه دینی اظهار کرد: میان هیأت و مراسم اهل بیت(ع) تفاوت وجود دارد. مصداق کامل هیأت، محفلی مومنانه و به صورت کانونی برای ارتباطات نزدیک است که مداوم مردم در آن حضور پیدا می‌کنند و در زمان عزا به عزاداری می‌پردازند و در زمان شادی نیز جشن می‌گیرند.
رئیس حوزه علمیه دارالحکمه با اشاره به اینکه هیأت محفلی نظام‌مند است، تصریح کرد: ارتباطات موجود در هیأت نظام‌مند است البته برعکس نظام بروکراسی موجود است. ما در نظام اداری بنا داریم ضوابط را جایگزین روابط کنیم اما در هیأت روابط جای ضوابط را می‌گیرند البته نه روابط ظالمانه، حداقلی، باندی و تبعیض‌آمیز بلکه روابط حداکثری کمی و کیفی در هیأت برقرار است. در اداره افراد تحت نظارت و ضوابطی قرار می‌گیرند تا خطا نکند در حالی‌که در هیأت افراد خطاپوش یکدیگر و جبران‌کننده ضعف هم هستند. در نظام اداری افراد براساس تشویق و مزد کار می‌کنند اما در هیأت کاملا موضوع متفاوت است و این‌ها تماما در نقطه مقابل تعریف مارکس وبر درباره یک اداره و سازمان قرار دارد.
هیئت نظام ارتباط امت با یکدیگر در سایه ارتباط با امام است
پناهیان با بیان اینکه هیأت در واقع یک نظام است، گفت: هیأت نظامی است که روزی خود را بر جهان حاکم خواهد کرد و مردم جهان خواهند دریافت که نظام‌های موجود مقبول نیستند و کارایی لازم را ندارند و چاره‌ای جز پذیرش نظام هیأت ندارند. هیأت نظامی است که ناشی از رابطه اعضای یک امت با یکدیگر در اثر ارتباط با امام است.
رئیس حوزه علمیه دارالحکمه با اشاره به اینکه هیأت محل ارتباط اعضای هیأت با اهل بیت(ع) نیست، زیرا اگر بنا باشد فردی با این ذوات مقدس ارتباط برقرار کند، می‌تواند به زیارت برود و یا تنهایی در منزل خود زیارت عاشورا بخواند و یا می‌تواند به شیوه‌های دیگری به اهل بیت(ع) توسل پیدا کند، تصریح کرد: زمانی‌که مومنین دور هم جمع می‌شوند ما تکلیفی برای ارتباط آحاد علاقه‌مندان اهل بیت(ع) با یکدیگر داریم حتی این تکلیف به این صورت است که این افراد باید علاقه‌مند به یکدیگر باشند که در این صورت این افراد با یکدیگر زندگی می‌کنند و موجب رونق زندگی یکدیگر می‌شوند. ارتباط آنها موجب سلامت خانواده‌ها و بهبود کسب و کار می‌شود.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه جدای از رزق و روزی که خداوند در رفاقت مومنین مقدر می‌کند، گفت: این گردهمایی، آثار اجتماعی به عنوان یک گروه قوی نیز دارد و موجب می‌شود تا افراد، یکدیگر را بیدار و هوشیار کنند و با یکدیگر برای اقدامات اجتماعی مهم اعم از کمک‌رسانی در بحران‌ها و فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی که موجب تحول در جامعه می‌شود، همکاری کنند.
برکات دستیابی مسجد به کارکردهای خود
وی با بیان اینکه در هیأت یک شبکه ارتباطی و عاطفی عمیق پر از اعتماد و ایمان میان افراد با استعدادهای مختلف شکل می‌گیرد، گفت: پیامبر(ص) فرمودند: «إرْتَعوا في رياضِ الجنّةِ . قالوا : يا رسولَ اللّه ِ،وما رِياضُ الجنّةِ ؟ قالَ : مَجالِسُ الذِّكرِ ؛ در باغ‌هاى بهشت گردش كنيد. عرض كردند: اى رسول خدا ! باغ‌هاى بهشت چيست؟ فرمود : مجالس ذكر» و بعد ایشان به ارتباط میان مومنین سفارش می‌کنند و خداوند نیز در قرآن وعده می‌دهد که میان مومنین مودت ایجاد کند.
پناهیان با بیان اینکه اگر مسجد نیز کارکرد اصلی خود را پیدا کند این اتفاقات در آن مکان نیز رخ خواهد داد اما همواره تفاوت و فاصله‌ای میان مسجد و هیأت وجود دارد، افزود: این تفاوت همان فاصله‌ای است که میان زیارت اباعبدالله الحسین(ع) و زیارت خانه خدا وجود دارد. اصل، زیارت خانه خداوند است اما ثواب زیارت امام حسین(ع) بیشتر است، دلیل چیست؟ هر فردی تفاوت زیارت امام حسین(ع) با زیارت مکه مکرمه را تشخیص داد، می‌تواند تشخیص دهد، چرا باید هیأت داشته باشیم.
این استاد حوزه و دانشگاه افزود: برخی از هیأت‌ها محل برگزاری مراسم خود را در مسجد قرار داده‌اند که در این حالت، مسجد در حال به تکامل رسیدن و دستیابی به جایگاه اصلی خود است. هیأت به این دلیل که شبکه‌ای ارتباطی و عاطفی و زمینه ایثارگری را پدید می‌آورد، افراد حاضر در آن با هم زندگی معنوی خواهند کرد.
هیئت؛ الگوی تمدن سازی
وی با اشاره به اینکه هیأت یک سبک زندگی معنوی است که در زندگی افراد تاثیرگذار است، گفت: هیأت این سبک زندگی را به قدری جلو می‌برد که شیوه حکمرانی را نیز تغییر می‌دهد. بنابراین شیوه حکمرانی می‌تواند از هیأت الگو بگیرد تا به تمدن نوین اسلامی دست یابد.
پناهیان با اشاره به اینکه هیأتی بودن در بخش‌های مختلف زندگی انسان اعم از تفریح و دید و بازدید اثر خواهد داشت و حتی بر زندگی فرزندان این افراد نیز تاثیرگذار است، گفت: ممکن است من در مجالس مختلفی برای سخنرانی حضور پیدا کنم اما اگر هیأتی نداشته باشم تا گوشه‌ای از آن بنشینم و یا در آن خدمتی داشته باشم، احساس غریبی خواهم کرد. اگر انسان محفل دوستانه‌ای نداشته باشد که در آن به زندگی معنوی بپردازد و فرصت خدمت داشته باشد، بسیاری از مواهب را از دست خواهد داد.
رئیس حوزه علمیه دارالحکمه با بیان اینکه مساجد با شرایط موجود تمام کارکردهای یک هیأت را نمی‌توانند داشته باشند، تصریح کرد: مسجد دارای رئیس، هیأت امنا، محوریت امام جماعت و ... است اما در هیأت جوانان فعالیت دارند. هیأت با برگزاری‌اش در خانه‌ها موجب خدمت مستقیم خانواده‌ها به دین می‌شود. مسجد را نمی‌توان به خانه برد، حتی مسجد دارای خادم است اما در هیأت افراد خود خدمت می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه خدمتی که افراد هیأت به صورت خودجوش انجام می‌دهند ممکن است در مسجد پیدا نشود، تصریح کرد: همین خدمت موجب ایجاد تعلق خاطر به اهل بیت(ع) و به یکدیگر می‌شود و این مضاعف از نماز خواندن صرف در یک مسجد است که ممکن است فرد خود را مسئول بخش‌های مختلف مسجد هم نداند.
هیأتی‌ها در ازدواج فرزندانشان مشکلی ندارند
پناهیان با بیان اینکه هیأتی‌ها در ازدواج فرزندانشان مشکلی ندارند، گفت: هیأتی‌ها همدیگر را راحت پیدا می‌کنند زیرا فرزندان آنان، از بچگی به هیأت رفته‌اند و بزرگ شدنشان را دیده‌اند و زمانی که بنا دارند با یکدیگر وصلت کنند راحت اعتماد می‌کنند زیرا این افراد گریه‌های یکدیگر را دیده‌اند.
رئیس حوزه علمیه دارالحکمه با بیان اینکه فرهنگ جبهه را هیأتی‌ها درست کردند، تصریح کرد: از نزدیک شاهد بودم هر فردی که هیأتی‌تر بود در جبهه کارآمدتر بود و در آن فضا بهترین کانون‌های معنوی نشاط‌آفرینی که قدرت جهاد می‌داد، هیأت‌ها بود. افراد در چادرهای جبهه برای خود هیأت تشکیل می‌دادند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: زمانی که به حرم حضرت زینب(س) حمله شد و شعار «کلنا عباسک یا زینب» سر داده شد، شعار اجتماعی نبود بلکه ناله‌ای بود که از نای هیأتی‌ها بر آمد و برخی از افراد جامعه نیز به آن پیوستند که توانست ورق را برگرداند.
نظر شما