خبرگزاری شبستان: غدیر تنها نام برکه ای نیست که پیامبر بزرگوار اسلام پس از بازگشت از سفر حج مردم را در آن مکان نگاه دارد و برایشان خطبه ای بخواند. غدیر هویت ماندگاری از تاریخ بشریت است که در پناه و سایه امامت امتی را به سوی نور هدایت، رهنما کرد. غدیر امتداد مسیری نورانیست که سر منشا آن نشات گرفته از حریم نبوی است که آسمان شیعیان جهان را با دوازده ستاره منور کرده است. آسمانی که در آن شمیم ولایت و سفیر هدایت در آسمان آن طنین انداز گشته است.
به استناد منابع تاریخی، مکانی که پیامبر اکرم در بازگشت از خانه و در حجة الوداع در آنجا ایستادند را «غدیر جعفه»می نامیدند، غدیر در لغت به معنای برکه، نهر است. سرزمین «جعفه» از آب باران که در آن غدیرها جمع می شد سیراب می گشت و«خم»نام یکی از آن غدیرها بود. آن هنگام که موسم حج به پایان رسید و پیامبر و یارانش عزم بازگشت به مدینه را نمودند، غدیر خم جایگاهی شد که خدا و رسول بزگوار اسلام دین را بر امت خود کامل کردند و با امت خود اتمام حجت نمودند. همه چیز را گفت و همه کار را کرد. پیامبر (ص)در آن روز مطمئن بود که از مسئولیت خطیر نبوت خدا و بندگان وامی برعهده خود ندارد، فقط یک راز الهی که در وجود خود پنهان بود در روز غدیرخم آشکار کرد و جهانی را از برکه ای در جعفه سیراب ساخت.
روزگاری نزدیک به 25 سال گذشت، تا عدالت علی(ع) بر امت اسلام سایه افکند. تا دنیا مردانگی مردی را ببیند که دستش در دستان رسول اکرم تلالویی در دنیا افکند که زندگی مسلمانان هنوز وام دار آن نور است. 25 سال مظلومیت، علی (ع) در خانه شاهد عدم پذیرش خلافتش از سوی برخی و حرف و حدیث هایی از سوی دیگر بود. روزی اما در میدان کوفه به پاخاست و فرمود: شما را به خداوند سوگند می دهم، هر کس که در روز غدیر خم حاضر بود، برخیزد. تنها آنان که خودشان حاضر و ناظر بودند برخیزند، نه آنانکه می گویند: چنین شنیدم، یا به ما چنین خبر رسید که...
گفتند: همراه پیامبر(ص) از آخرین حج باز می گشتیم، ظهر فرا رسید پیامبر(ص) بیرون آمد و فرمان داد در پای درختی بساطی پهن کنند. سپس همگان را به نماز فرا خواند. همه نماز آمدیم. پس از برگزاری نماز، حضرت ایستاد و پس از حمد و ثنای الهی فرمود:
ای مردم چه می گویید؟
گفتند: شهادت می دهیم که رسالت خویش و پیام خدا را ابلاغ کرده ای.
سه بار فرمود: خدایا شاهد باش.
سپس افزود: نزدیک است(از سوی خدا) مرا فراخوانند و من پاسخ ندای الهی گویم. من مسوولم، شما نیز مسوولید.
سپس فرمود: ای مردم! من دو وزنه سنگین، قرآن و اهل بیتم و عترتم را میان شما برجای می گذارم. اگر به این دو چنگ زنید، هرگز گمراه نخواهید شد. نیک بنگرید که پس از من با این دو ودیعه چه خواهید کرد! این دو از هم جدا نخواهند شد تا در کنار حوض(کوثر) بر من وارد شوند. این را پروردگارم به من خبر داده است.
سپس فرمود: خداوند، مولای من است، من نیز مولای مومنانم. آیا چنین نمی دانید که من بر شما از خودتان شایسته ترم؟
سه بار گفتند: چنین است ای رسول خدا.
آنگاه دست علی امیرالمومنین(ع) را گرفت و بر افراشت و فرمود: من کنت مولاه فهذا علی مولاء، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه...
وقتی حاضران چنین شهادت دادند، امیرالمومنین(ع) فرمود: راست گفتید، من نیز براین مساله گواهم!
آری این چنین بود که علی(ع) گواه غدیر و ولایت علی (ع) شد. شاید شایسته باشد که بگوییم علی(ع) نه تنها به حقانیت خود گواهی داد بلکه از اساس شریعت اسلام نیز حفاظت کرد؛ مگر نه اینکه اساس مذهب تشیع بر دو حدیث پایه گذاری شده است: یکی حدیث ثقلین که پیامبر اکرم در کمتر از نود روز در چهار مکان آن را به مردم گوشزد کرد؛ دیگری حدیث غدیر، که به واقع حدیث دوم مکمل حدیث اول است. خلاصه اینکه اهمیت دادن به غدیر، اهمیت دادن به رسالت پیامبر گرامی اسلام است. و این توجه ای است که از امیر المومنان انتظار می رود.
در جایی دیگر سلیم بن قیس هلالی به بیعت امیر المومنان با ابوبکر اشاره کرده می گوید: ثم اقبل علیهم علی فقال: یا معشر المسلمین و المهاجرین و الانصار انشد کم الله اسمعتم رسول الله یقول یوم غدیر خم کذا و کذا فلم یدع شیئا قال عنه رسول الله الا ذکرهم ایاه قالوا نعم.
پس علی (ع) به مردم فرمود: ای مسلمانان و مهاجران و انصار، آیا نشندید که رسول خدا (ص) روز غدیر خم چنین و چنان فرمود. سپس تمام چیزهایی را که پیامبر(ص) در آن روز فرموده بود به مردم یادآوری کرد. همگی گفتند: آری.
در جایی دیگر مولا برای ابوبکر این چنین استدلال می کند که: بر اساس حدیث پیامبر (ص) در روز غدیر، آیا من مولای تو و هر مسلمانی هستم یا تو؟ ابوبکر گفت: شما.
به واقعه غدیر خم و ماجراهای متعاقب آن نباید تنها به صورت یک داستان نگاه شود. جامعه و امت اسلامی این حادثه را باید محور حرکت خود قرار دهند و حول آن حرکت نمایند. جامعه و خانواده ها باید با آشنایی با ماجرای غدیر، هویت اسلامی خویش را درک کنند و پشتیبان ولی امر خود باشند. تفکر آینده نگرانه پیامبر بزگوار اسلام در روز غدیر، اتخاذ تصمیمی بزرگ به دستور الهی بود تا از گسست و جدایی امت اسلامی جلوگیری شود. اما افسوس که بصیرت کم عده ای حبل اامتین مستحکم الهی را گسست و چاه را همنشین و همدم مولای متقیان کرد. تمسک جستن به حبل الله و گردن نهادن بر فرمان الهی و رسول خدا و جانشینان وی و ولی امر مسلمین روشنگر راه و هدایت گر مسیر جامعه است.
جامعه و امت اسلامی با آگاهی نسبت به مسئله غدیر باید چشم و گوش خود را به روی واقعیت باز کند و از هر گونه انحراف از خط امامت دوری بجوید. کالبد امت اسلامی بدون دمیدن روح امامت به آن، جسمی سرد و مرده خواهد بود. عید غدیر، عید ولایت و فرمان بری از ولی امر است تا اتحاد در جامعه اسلامی حفظ شود و جامعه در مسیر هدایت به حرکت خود ادامه دهد و از حرکت باز نایستد. لزوم داشتن بصیرت در تمام قرون و دوره ها می تواند مددرسان جامعه در شتناخت ولایت باشد.
در انتها دمی هم به قرآن مجید گوش دهیم ، آنجا که می فرماید:
انما ولیکم اللّه و رسوله الذین آمنوا الذین یقیمون الصلوة و یوتون الزکوة و هم راکعون
دوستدار شما خدای شما و پیامبر شماست و نیز آنان که نماز میگذارند و همچنان بهنگام نماز از دستگیری بینوایان نمیمانند شما را دوست می دارند.
پایان پیام/
نظر شما