خبرگزاری شبستان، گیلان؛ هرساله همزمان با فرا رسیدن ماه محرم در شهرها و روستاهای مختلف گیلان شاهد برگزاری آیین‌های ویژه‌ای هستیم که حاکی از ارادت و علاقه مردم دیار گیل و دیلم به امام حسین(ع) و خاندانشان است.
در میان شهرستان‌های گیلان، لاهیجان دارای آیین‌های ویژه و کهنی چون هفت محل، برات، زاری زاری، چهل‌منبر و کرپ‌زنی است که تاکنون نیز ادامه دارد.
رسم «لال پله» یکی از آیین‌های ویژه سوگواری شب عاشورای شهرستان لاهیجان است، آیینی که در سالیان اخیر رو به فراموشی است و کمتر کسی از این رسم می‌داند.
عزاداران حسینی در شب عاشورا بعد از آیین چهل منبر با چهره‌ایی پوشیده و ناشناس به دنبال خانه‌هایی که در آن شیرین‌پلو طبخ می‌شود، از کوچه‌های قدیمی شهر عبور می‌کنند و درب خانه‌های بزرگان و سیدان محل را که در حال پخت این غذا هستند با قاشق یا کفگیر می‌زنند تا از غذای خودشان به او بدهد.
وقتی صاحب‌خانه در را باز می‌کند بدون هیچ کلامی قاشق را بدو داده و صاحب‌خانه با همان قاشق غذا را در دیگ ریخته و به او می‌دهد.
این رسم بنا به نیت افراد تا 40 خانه( نیت 40 خانه به این صورت بود که به خانه‌هایی که در آن در طول سال منبر و واعظ داشت) و یا 72 خانه( به نیت 72 شهید کربلا) ادامه می‌یابد و در پایان آنچه را که جمع کرده بودند و در اصطلاح محلی «نثار» نامیده می‌شود به خانه برده و از آن در طول روزهای متفاوت می‌خوردند تا حاجت و نذرشان برآورده شود.
این مراسم لال پله (لال+ پلو) نام دارد و وجه تسمیه‌اش از آن جهت است که حاجتمندان در تمام مدت بدون کلامی به در خانه‌ها رفته و نذری داران نیز در سکوت رسم را اجرا می‌کنند و همیشه آن چیزی که از نذری داران طلب می کنند، مقداری پلو است.
نظر شما