راهی که به اشتغال جوانان بومی ختم نمی شود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از راین، در آخرین روز مردادماه، نخستین سفر استاندار به منظور افتتاح چند طرح و حضور در نشست مشترک ستادفرماندهی اقتصادمقاومتی استان و کارگروه رفع موانع تولید با اولویت مسائل راین در این باره انجام شد.

سفری که مقارن با فرا رسیدن هفته دولت شد و بسیاری از مدیران کل به همراه فرماندار نیز در این سفر، استاندار را همراهی کردند و دکتر محمدرضاپور ابراهیمی، نماینده مردم کرمان و راور در مجلس نیز حضور داشت.

از افتتاح و بازدید از واحدهای تولیدی و رصد بخشی از مشکلات توسط استاندار و هیئت همراه که بگذریم؛ ستاد فرماندهی اقتصادمقاومتی نکات قابل تأملی داشت؛ در ابتدای تشکیل جسله قرار شد امام جمعه و بخشدار راین گزارشی متناسب با موضوع جلسه ارائه دهند که البته این گزارش بیشتر به معرفی راین اختصاص یافت اما در عین حال امام جمعه بخشی از مشکلات شهری و روستایی و اشتغال جوانان را به صورت اجمالی بیان کرد و بخشدار اما بر وحدت خوبی که در شهر وجود دارد تأکید کرد!

سپس نماینده شرکت مس شهید باهنر و معین اقتصادی راین گزارشی در چند بند ارائه کرد که بیشتر آن قرار بود پیگیری شود؛ استاندار در این لحظه به او گفت: مواردی که گفتید همه قرار است رایزنی شود، بگویید چه کارهایی انجام شده؟ این آگهی را مسئولین شهری هم که می توانند بزنند.

پورابراهیمی هم که پیش از این همیشه منتقد جدی عملکرد ضعیف معین اقتصادی راین است با قاطعیت گفت: اینجوری نمی شود، باید وضعیت را تعیین تکلیف کنیم، اگر مس نمی تواند که باید جایگزین کنیم و اگر در سطح پایین می تواند باید یک معین همراه او انتخاب کنیم.

نماینده معین اقتصادی برای دفاع گفت: ما در راین خانه مهارت ایجاد کردیم و قلم زنی بر روی مس، مجسمه سازی و... آموزش می دهیم و از مسئولان خواست که این خانه را از نزدیک ببیند؛ خانه ای که از کاشف به عمل آمد مربیانی از کرج برای قلم زنی بر روی مس به آن می آورند حال آنکه کرمان خود خاستگاه مس است و به جای این همه هزینه کرد برای رفت و آمد مربی از کرج به راین که بیش از هزار کیلومتر مسافت است می شد از میان جوانان علاقه مند و مستعد شهر افرادی را انتخاب و آن ها را برای گذران دوره آموزشی تنها 100 کیلومتر خارج از شهر به مرکز استان فرستاد که دوباره به شهر برگردند و همشهریان خود را آموزش دهند.

القصه اینکه در ادامه نشست ستادفرماندهی اقتصادمقاومتی نوبت به توضیحات سرمایه گذار یکی از معادن رسید و در حالی که می کوشید گزارش شسته رفته ای ارائه دهد تا پای آموزش بیش از ۷۰ نیروی چینی در این معدن به میان آمد که دو نفرشان هم در جلسه حضور داشتند! پورابراهیمی سئوال کرد چند نفر از نیروها بومی راین هستند؟

طفره رفتن سرمایه گذار از پاسخ شفاف و صریح به این سئوال، پورابراهیمی را به تکرار چند باره سئوال خود واداشت و دست آخر کارگری ساده از انتهای جلسه دست خود را بالا آورد و گفت: تنها نیروی بومی من هستم؛ نگهبان معدن!

پورابراهیمی در خطاب به سرمایه گذار گفت ما مجوز تولید بیشتر می گیریم به شرط آنکه 50 درصد نیروهای معدن بومی منطقه باشند که سرمایه گذار نسبت به این پیشنهاد با اکراه واکنش نسبتاً مثبت نشان داد؛ اما گویا مجوز تولید بیشتر را باید از وزارتخانه گرفت و اداره کل صنعت و معدن استان در این باره اختیاری ندارد.

نکته ای که مورد نقد جمعی از مدعوین بود اینکه بخشدار نسبت به بکارگیری نیروهای بومی در فرصت های شغلی ایجاد شده توجه خاصی نکرده و جدای از آن اینکه چرا نیروهای چینی در جلسه ستادفرماندهی اقتصادمقاومتی، جلسه ای که ریز مسائل و مشکلات اقتصادی واحدهای تولیدی مطرح می شود، باید حضور داشته باشند؟

راین، شهری که جوانان مستعد و تحصیلکرده فراوانی دارد اما زمینه های اشتغال یکی پس از دیگری در اختیار نیروهای غیربومی و یا غیرایرانی قرار می گیرد.

نکته ای که در بسیاری از نشست ها به چشم می خورد این است که گاهی نکات مهم و حساس که بیشتر هم ناظر به مشکلات است در لفاظی ها و به حاشیه بردن اصل مطلب، گم می شود و چه خوب می شد اگر در این جلسات فرصتی در اختیار یکی از اصحاب رسانه که با دقت جلسات را رصد می کنند قرار می گرفت تا هم ابهامات و سئوالات آنان در همان حین پاسخ داده می شد و هم خروجی جلسات بهتر مشخص می شد.

اقتصادمقاومتی، رونق تولید، حمایت از کالای ایرانی، تکیه بر ظرفیت های داخلی و دهها کلیدواژه مهم دیگر از این دست که رهبری معظم انقلاب با آن برای حل مشکلات ارائه طریق می کند محقق نمی شود مگر با داشتن طرح و برنامه های قابل اجرا، نظارت و ارزیابی عملکردها، اخذ بازخورد طرح های جرا شده و... بحث در این باره زیاد است اما جای مطبوعات و حضور خبرنگارانی فعال که به طور مستمر پیگیر حل مشکلات باشند در شهرهای کوچک بسیار خالی است.

ارگ تاریخی و آبشار چشم نواز راین هم در حال واگذاری به بخش خصوصی است؛ موضوعی که مزایا و معایب آن هنوز به طور دقیق مشخص نیست و اینکه آیا سرمایه گذار علاقه مند به جذب نیروهای بومی باشد یا خیر و آیا جوانان جویای کار راین فرصتی برای اشتغال در اختیار خواهند داشت؟