خسرو از قصر شیرین بازگشت

خبرگزاری شبستان، قم – محمدرضا جایروند: 31 تیرماه سال 1359 جنگنده های حزب بعث به بمباران بخش هایی از خاک جمهوری اسلامی ایران کردند تا یکی از طولانی ترین جنگ ها به ثبت برسد.

دشمن بعثی که گمان می کرد به راحتی می تواند نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران را سرنگون سازد با رشادت و دلاوری های ملت غیور ایران مواجه شد تا نه تنها به تحقق خواسته خود نرسد بلکه در حسرت یک وجب از خاک میهن عزیزمان باقی بماند.

این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران به دلیل اینکه تنها 19 ماه از تاسیس آن گذشته بود، قدرت و ساماندهی زیادی نداشت اما در برابر چند ده کشور که با قدرت به حمایت از رژیم بعث می پرداختند، ایستادگی کرد.

آمار ثبت شده در این جنگ تحمیلی نشان می دهد که ۲۲۶ هزار  و ۶۰۰ تن از هموطنان شهید و ۵۸۳ هزار و ۶۴  تن به مقام جانبازی رسیدند.

جنگ تحمیلی در سال 1367 به پایان رسید تا برخی خانواده ها در فراق عزیزان خود ناله و فغان سر داده و برخی خانواده ها نیز در انتظار بازگشت فرزندان خود بودند.

اما در 26 مردادماه سال 1369 بود که بازگشت آزادگان در جنگ رژیم بعث عراق به جمهوری اسلامی ایران آغاز شد تا چشم انتظاری مادران و خانواده به پایان برسد.

در آن روز قصر شیرین در انتظار خسروهایی بود که سال ها طعم تلخ فراق را کشیده و شکنجه ها را در زندان های مخوف حزب بعث تحمل کردند تا بار دیگر به وطن برگشته و خانواده های خود را ببینند.

از آن روز خیابان های سراسر کشور که به خبرهای شهادت و گریه و زاری خانواده ها و برپایی حجله ها عادت کرده بودند، شاهد گریه های سراسر شادی و بازگشت رزمندگان اسیر بر دوش مردم بودند.

اسپند شهادت و فاتحه خوانی جای خود را به اسپند بازگشت عزیزان سرافراز به وطن داد و از آن پس هرگاه صدای بلند و همهمه ای در کوچه می پیچید، می فهمیدیم که آزاده ای به کانون خانواده بازگشته است.

آمارها نشان می دهد ۴۳ هزار و ۳۰۸ نفر آزاده سرافراز به کشور بازگشتند در حالی که تعداد فراوانی از رزمندگان کشور همانند کسانی که پای خود را در زندان جا گذاشتند، جان خود را بر اثر شکنجه و جراحت در زندان از دست دادند تا فقط خبر شهادت این افراد به خانواده هایشان برسد.

استان قم که نقش بسیار مهمی در جنگ تحمیلی داشت، 591 آزاده دارد که 102 تن از آنان سابقه اسارت بیش از 5 سال داشته و 12 تن نیز به مقام رفیع شهادت رسیده اند.

بسیاری از مادران و پدران و همسران و فرزندان پس از سال ها دوری و چشیدن طعم فراق، بار دیگر عزیزان خود را در آغوش کشیدند و سال ها در کنار آنها زندگی کردند اما مادران بسیاری همچنان در انتظار فرزندان خود بوده و فرزندانی که در انتظار آمدن پدر خود هستند.

سال ها از پایان جنگ تحمیلی می گذرد اما چه بسیار جوانانی هستند که در شیار 143 ها آرام خفته اند و سالهاست طعم غربت را می چشند و مادران آنها سالهاست با بوی پیراهن یوسف سر کرده تا یوسفشان از راه برسد.