خبرگزاری شبستان – مازندران؛ زمان و مکان، برای خبرنگاران معنایی ندارد و در صبح زود یا شب هنگام که همه در خواب هستند و همچنین هنگام بارش باران و برف، سرما و گرما در جاده های گِلی و صعب العبور باید به فعالیت بپردازند.
توقع از خبرنگاران فقط به قشری از جامعه، محدود نمی شود و از مسئول گرفته تا مردم عادی، انعکاس خواسته های خویش را از خبرنگاران می خواهند.
هر گاه که سخن از خواسته و طلب است، خبرنگاران باید پیشرو باشند اما هنگام پاداش، خبرنگاران از یاد می روند و به گفته مازنی ها، هنگام کار حَسِن، بِرارِ و هنگام مِزد حَسِن، دِزدِ به این معنا که هنگام کار حسن، برادر محسوب می شود اما زمان پاداش و مزد، دزد به شمار می آید.
هر چند که در عصر انفجار اطلاعات به سر می بریم اما هنوز خبرنگاران در جامعه، آنطور که شایسته است از آنها نام برده نمی شود و عده ای از آنها همواره مورد تشویق قرار می گیرند و بسیاری حتی از حق اولیه نظیر بیمه، محروم هستند.
نگاهی به آمار تعداد خبرنگاران، بیانگر رقم بالا است اما چند نفر در عمل به این حرفه، می پردازند و جان خویش را در دست می گیرند و برای پوشش قرار دادن یک خبر از سلامتی، مایه می گذارند حتی آنها که این کار را نیز می کنند در لیست خانه مطبوعات قرار ندارند اما عده ای که حتی یک قلم برای خبرنگاری انجام نمی دهند در لیست طولانی خانه مطبوعات، نامشان به چشم می خورد.
بسیاری از روابط عمومی ها به خبرنگاران هنگام یک خبر ساده، محتاج می شوند و در روابط عمومی ها از نیروهایی که کار خبری، بلد هستند بکارگیری نمی شوند اما حقوق حلال و حرام برای روابط عمومی، معنا ندارد اما برای پول ناچیز یک خبر از سوی خبرنگار، حلال و حرام و شرع به میان می آید.
17 مردادماه به روز خبرنگار، نامیده شده که در آستانه آن قرار گرفتیم، فقط یادی از آنها و وعده هایی داده می شود اما عملی صورت نمی گیرد و به صورت صوری فقط قول هایی برای آسان شدن زندگی و در اختیار قراردادن امکانات، داده می شود اما در حرف، مسکوت باقی می ماند.
مشکلات خبرنگاری مربوط به خود آنها نیز می شود چرا که خود این قشر از همدیگر دفاع نمی کنند و از مطالبه حق و کمک به یکدیگر، دریغ دارند و به نوعی حسادت و حذف در برخی از آنها ریشه دوانده که چاره ای برای تعدادی از خبرنگاران جزء به خدا سپردن، باقی نمی ماند.
طبق معمول تلاشگران در بسیاری از مشاغل به چَشم نمی آیند و خبرنگاران نیز از این وادی به دور نیستند بنابراین خبرنگار فقط باید عاشق کارش باشد.
یادداشت: معصومه علیزاده
نظر شما