به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات آموزش و فرهنگ این مرکز در گزارشی با عنوان «بررسی پرخاشگری و خشونت در فوتبال و ارائه راهکارهای پیشگیرانه و کنترلی» هدف از این گزارش را تحلیل مسئله اجتماعی پرخاشگری و خشونت در فوتبال ایران دانسته که با تکیه بر یافته‌های پژوهشی صورت گرفته، مطالعه اسناد مربوطه، مشاهدات عینی، آرای صاحبنظران و استنباط کارشناسی صورت گرفته و ضمن علت‌یابی موضوع، راهکارهای پیشگیرانه و کنترلی ارائه داده است.
گزارش مرکز پژوهش های مجلس می‌افزاید: مطالعه پرخاشگری، خشونت و حوادث استادیوم‌های فوتبال کشور در دو دهه گذشته به ویژه در یک سال اخیر، نشانگر آن است که سوءمدیریت در برگزاری مسابقات و فضای روانی تماشاگران دو عامل اصلی خشونت و پرخاشگری در فوتبال ایران است.
در گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس عنوان شده است: عوامل زمینه‌ای رویدادها و مسابقات شامل جو رسانه‌ای و مداخلات مربوط، زمینه فرهنگی و اجتماعی جامعه، تعارض و تقابل درونی و بیرونی باشگاه‌ها و نگرش متقابل هواداران است. عوامل مدیریتی رویداد مبتنی بر مدیریت برگزاری و میزبانی مسابقات، سیستم و جو امنیتی، کیفیت امکانات و خدمات ارائه شده، مدیریت جمعیت، استقرار و تردد تماشاگران و نیز عملکرد داوری و نظارت، جو بازی و اتفاقات ناشی از رفتارهای کادر فنی و بازیکنان و تماشاگران و عملکرد ورزشی باشگاه‌هاست.
گزارش مرکز پژوهش های تصریح می کند: به نظر می‌رسد، نقش عوامل مدیریتی در ظهور و بروز یا کنترل و پیشگیری از خشونت و پرخاشگری هواداران و تماشاگران پررنگ‌تر است؛ این امر عمدتاً ریشه در فضای ذهنی تماشاگران (که خود ناشی از تحریکات پیش از مسابقه، خستگی ذهنی و جسمی تماشاگران به دلیل اطاله زمان حضور در استادیوم و فقدان امکانات تسهیلات و زیرساخت‌های رفاهی مربوطه است)، سوءمدیریت در برگزاری رویداد و نحوه کنش عوامل سابقه از قبیل بازیکنان، مربیان و داوران دارد و مجموع این عوامل تماشاگران را مستعد بروز رفتارهای پرخاشگرانه و آشوب‌طلبانه می‌کند.
در گزارش مرکز پژوهش های مجلس خاطرنشان شده است: بروز پرخاشگری و خشونت از سوی تماشاگران، هواداران، بازیکنان، مربیان و حتی داوران به شکل کنش‌های اولیه بر واکنش هواداران و تماشاگران تأثیر می‌گذارد.
براساس این گزارش، کنش‌های اولیه شامل شعارهای هنجارشکنانه، فحاشی، پرتاب اشیا از سوی تماشاگران، شکستن صندلی‌های ورزشگاه‌ها و تخریب سکوها، آسیب به تأسیسات و تجهیزات ورزشگاه‌ها، شکستن شیشه‌های اتوبوس‌ها و تخریب آنها، درگیری فیزیکی تماشاگران، بازیکنان و کادر فنی، مصدومیت تماشاگران و کشته شدن آنها در ورزشگاه‌هاست.
در گزارش مرکز پژوهش ها آمده است: پیامدهای ثانویه رفتاری مشتمل بر تعارض قومیتی، دوقطبی‌های اجتماعی، دگرگونی ارزش‌ها، توسعه بی‌تفاوتی، فرهنگ‌زدایی، عدم تعادل روانی، هنجارشکنی، تضعیف اعتماد، خشونت و اوباشگری، حریم‌شکنی، تقویت زیاده‌خواهی، توهین و تحریک و توجیه نگرش منفی است که این موارد به نوبه خود اثر تشدیدی بر بروز کنش‌های اولیه اعمال می‌کنند.
مرکز پژوهش‌های مجلس در ادامه این گزارش با برشمردن موارد مذکور برای عملیاتی کردن مدیریت پیشگیری و کنترل پرخاشگری و خشونت در فوتبال، راهکارهایی را پیشنهاد داده است./
نظر شما