به گزارش خبرگزاری شبستان، از ابتدای سال ۹۸ تاکنون، شاخص کل بورس رشد حدود ۴۰ درصدی را ثبت کرده که در مقایسه با بازارهای موازی، بهترین بازدهی را داشته است؛ این در حالی است که شاخص کل هم وزن، رشد حدود ۸۰ درصدی طی مدت مذکور را تجربه کرده که حاکی از بازدهی بالاتر شرکت‌های فعال در صنایع کوچکتر بازار است. با توجه به اینکه فصل مجامع رو به اتمام است، در یادداشت پیش‌رو سعی شده این موضوع مورد بررسی قرار گیرد که با اتمام فصل مجامع و جو روانی مثبت ناشی از این رویداد، بازار بورس تا پایان سال چه مسیر احتمالی را طی خواهد کرد.
از دلایل رشد قابل توجه بازار سرمایه طی ۴ ماهه ابتدایی سال، می‌توان به انعکاس افزایش سود شرکت‌های بورسی، به ویژه شرکت‌های کالا محور، در صورت‌های سود و زیان این شرکت‌ها و پیش‌بینی ادامه روند افزایش سودآوری آنها اشاره کرد. مهم‌ترین دلیل، جهت بهبود سودآوری شرکت‌ها افزایش متوسط نرخ ارزِ مبنایِ تسعیر بوده است. باید در تحلیل‌ها دقت داشت که نوسانات نرخ ارز سنا مبنای افت و خیز سودآوری شرکت‌های بورسی نیست زیرا اغلب آنها در سامانه نیما اقدام به تبادل ارز می‌کنند که این بازار نیز بر خلاف نرخ‌های سنا از ثبات مناسبی طی ۴ ماهه ابتدایی سال برخوردار بوده است.
موضوع مهم دیگر در ارتباط با ارز این است که نیمه اول سال گذشته، شرکت‌های بورسی ملزم به فروش ارز با نرخ ۴۲۰۰ تومانی بودند که باعث شده بود نرخ متوسط تسعیر ارز سالانه کمی بیش از ۶ هزار تومان باشد ولی در سال جاری فروش شرکت‌ها با نرخ‌های متوسط ۱۱ هزار تومانی بوده که اثرات آن در سودآوری گزارشات سه ماهه نیز ملموس است. موضوع مهم دیگر در برآورد تداوم سودآوری شرکت‌ها، توانایی فروشِ مقداریِ شرکت‌های بزرگ، به ویژه با جدی شدن تحریم‌ها از انتهای سال گذشته است، خوشبختانه با رصدِ گزارش‌های ماهانه شرکت‌ها، به‌ویژه شرکت‌های پتروشیمی و فلزی، شاهد این هستیم که بر خلاف انتظارات، فروش مقداری طی سه ماهه ابتدایی سال نه تنها کاهش نداشته بلکه در مجموع افزایش نیز داشته و شرکت‌ها در بخش فروش مقداری بهتر از تصور فعالان بازار عمل کرده و توانسته‌اند مقدار فروش را در دوران تحریم مدیریت کنند، هرچند احتمالا در برخی از محصولات شاهد تخفیفاتی نیز بوده‌ایم.
به نظر می‌رسد روند مناسب فروشِ مقداری شرکت‌ها با وجود سخت‌تر شدن تحریم‌ها در برخی از صنایع می‌تواند ادامه داشته باشد؛ به طوری که طبق اخبار واصله در شرکت‌های فولادی، سفارشات صادراتی برای سه ماه آتی نیز به طور کامل دریافت شده است. هر چند باید نگاهی نیز به چند و چون تحریم‌های احتمالی جدید آمریکا داشت. در مجموع در بخش سهامِ صنایعِ کالا محور و صادراتی نظیر فلزات، کانه‌های فلزی و پتروشیمی‌ها باید گفت که اغلب سهام این گروه‌ها، با توجه به پیش‌بینی سودآوری و ادامه روند فروش مقداری فعلی در محدوده کم ریسک جهت خرید قرار دارند و گران نیستند.
هماطور که پیش از این عنوان شد شرکت‌های فعال در صنایع کوچکتر و عمدتا داخلی، از ابتدای سال بازدهی بیشتری نسبت به سهام‌های گروه صادرات محور و صنایع بزرگ داشته و چرخش نقدینگی بیشتری را جذب کرده‌اند. در بخشی از این شرکت‌ها نظیر گروه دارو یا شرکت‌هایی در حوزه شوینده‌ها، سیمان و مواد غذایی، این رشدها به دلیل حذف تخفیفات و رشد فروش مقداری – ناشی از افزایش سهم بازار داخلی این شرکت‌ها و خالی شدن بازار از رقبای خارجی به دلیل تحریم- دلایلی بنیادی نیز داشته‌اند اما در این بین شاهد رشدهای نجومی در قیمت بسیاری از سهام‌ها ناشی از تحرکات سفته‌بازی و بدون دلایل بنیادی بوده‌ایم، لذا در انتخاب سهام شرکت‌های کوچک باید کمال دقت را داشت. احتمالا تمایل نقدینگی به سمت سهام بزرگ‌تر چرخش داشته باشد، هر چند احتمال اخذ افزایش قیمت در محصولات برخی از شرکت‌ها که افزایش نرخ متناسبی طی سال گذشته نداشته‌اند می‌تواند برخی از سهام کوچک را بسیار جذاب نماید.
در مجموع ادامه روند بازدهی پس از فصل مجامع وابستگی بالایی به گزارش‌های دوره‌ای فروش مقداری شرکت‌ها، نحوه مدیریت کسری بودجه دولت و تورمِ احتمالی ناشی از این محل، ثبات نرخ ارز نیمایی، ثبات قیمت‌ها در بازار کامودیتی‌ها و ریسک‌های ژئوپولیتیکی خواهد داشت. هر چند بحث توانایی سودآوری شرکت‌ها، حساسیت سرمایه‌گذاران را نسبت به تنش‌های سیاسی تا حد بالایی کاهش داده است. نسبت قیمت به درآمد تحلیلی برای بسیاری از شرکت‌های فعال در صنایع بزرگ بازار، در محدوده نرمال و گاها پایینی قرار دارد که نشان از گران نبودن اغلب سهام‌های شرکت‌های بزرگ کامودیتی محور دارد.
منبع: ایبنا
سمیرا منصوری (مدیر تحقیقات و توسعه هلدینگ مالی صندوق بازنشستگی کشوری)/
نظر شما