به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «علیرضا حسن زاده» عصر دیروز در نشست نقد و بررسی رمان افغانی کشی که در سرای اهل قلم برگزار شد، گفت: رمان افغانی کشی رمانی بسیار جذاب است که از خواندنش لذت بردم. یکی از نکاتی که این کتاب آن را به درستی نشان می دهد، برزخ هویتی و دو تکه شدن هویت است.
این انسان شناس، شاعر و رمان نویس اظهار داشت: در شرایطی که فاصله طبقاتی وجود دارد در صورت های خشن از زندگی مثل جنگ، جامعه مرکزی و جامعه حاشیه ای را می توان دید. جامعه حاشیه ای را گروه های بی صدا می گوییم که الزاما مهاجر نیستند. در این حالت یک خرده روایت دارید که از تجربه ها حکایت می کند. گروه های خاموش از طریق آنچه هنرمند و نویسنده تولید می کند، صدایشان به گوش می رسد. در افغانی کشی تکثر تجربه ها را می بینید و روایت آدم های مختلف را می شنوید.
وی با بیان اینکه تمام شخصیت های افغانی کشی به گونه ای از دنیای واقعیت می آیند، عنوان کرد: ذوالعلی نویسنده کتاب افغانی کشی با آنچه تجربه نزدیک می دانیم، کتاب را نوشته است. ما در این کتاب با مولفی روبرو هستیم که ریشه افغانی دارد، در کرمان به دنیا آمده و تجربه زنده ای از واقعیت دارد. این تجربه ما را با خود آگاهی مضاعف مواجه می کند و نویسنده تبدیل به وجدان اجتماعی برای جامعه می شود.
این رمان نویس در مورد شخصیت فیروزه در افغانی کشی تصریح کرد: ما یک برزخ هویتی را در این شخصیت می بینیم. فیروزه احساس می کند جامعه میزبان با ایرانی بودن او موافق نیست، از طرفی فیروزه از طرد شدن و تنهایی ترسیده است. ویژگی هنر و ادبیات این است که پرسش هایی را در ذهن مخاطب ایجاد می کند و ذوالعلی این کار را در افغانی کشی انجام داده است.
حسن زاده با اشاره به اینکه برزخ هویتی در افغانی کشی مطرح شده است، بیان کرد: رمان ما را در مورد زیست جهان، زیست دین، زیست آیین و هویت دعوت به بازاندیشی می کند. تجربه رمان افغانی کشی برآمده از تجربه واقعی است و به همین دلیل ساختار اجتماع را به خوبی منعکس کرده است. این رمان تجربه درد و بی پناهی را به خوبی به مخاطب نشان می دهد.
این انسان شناس با بیان اینکه نظام نشانه شناختی افغانی کشی قابل توجه است، خاطرنشان کرد: نویسنده فصل ها را دقیق انتخاب کرده است، تجربه زنده را به خوبی درک کرده و عناصر را به درستی کنار هم چیده است. از طرفی اسامی شخصیت ها نیز به درستی انتخاب شده است. فیروزه در یک جا نماد سرگردانی است و در جای دیگری از کتاب نمادی از بازگشت به امید است. ارزش جامعه شناختی این رمان را در تجربه نزدیک و تجربه زنده می دانم. این رمان ما را به دنیای آدم هایی می برد که رنج دارند، هنر و ادبیات اخلاق را در جامعه حفظ می کند. جامعه ای می تواند مدعی اخلاق باشد که تولید آثار هنری و ادبی در آن زیاد باشد. این نوع ادبیات برای فاصله از قوم گرایی باید بیشتر تولید شود. اگر تجربه وارد رمان شود، می توانیم دنیایی دوستانه تر و همدلانه تری داشته باشیم.
گفتنی است، کتاب افغانیكشی نوشته محمدرضا ذوالعی در ۳۲۷ صفحه با تیراژ ۱۰۰۰ نسخه با قیمت ۲۰ هزار تومان از سوی انتشارات پیدایش منتشر شده است.
نظر شما