پشت پرده اهانت وهابیت به مقدسات/فلسفه دشمنی آل‌سعود با شیعه

به گزارش خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان: هشتم شوال، مصادف با سالروز تخریب قبور ائمه مظلوم بقیع(علیهم السلام)، از سوی حکومت و دولت فاسد و شیطانی آل سعود است که با سفاکی هرچه تمام تر بارگاه مطهر و نورانی فرزندان رسول خدا(صلی الله علیه وآله) را هتک حرمت نموده و تخریب کردند.

به مناسبت فرا رسیدن سالروز این جنایت وهابیت، گفت وگویی با حجت الاسلام «عباس جعفری فراهانی» پژوهشگر فِرَق اسلامی داشته ایم که در ادامه تقدیم حضورتان می شود:

به عنوان نخستین پرسش بفرمایید که هدف جریان وهابیت از تخریب قبور چیست و چه هدفی را دنبال می کنند؟

درباره تخریب قبور به طور کلی چند بحث عمده مطرح است، وهابی ها در مورد بنا بر قبور اجماع دارند و می گویند هیچ بنایی نباید بر قبور ساخته شود. آنها می گویند «أمّا البناء على القبور فهو ممنوع إجماعاً» ؛ ساخت بنا روی قبور ممنوع است.

البته این ادعایی باطل است، فارغ از باطل بودنش حتی برخی از علمای خودشان نیز ایرادی به این مسئله ساخت بناء بر قبور نمی گیرند. اجماع یعنی عموم و اکثر علمای یک مذهب یک مسئله را بیان کنند. اما در مورد بنای قبور علما و بزرگان متعددی هستند که بنا ساختن بر قبور ر ا دچار اشکال نمی دانند.

از طرف دیگر آنها ادعای روایت می کنند و می گویند روایاتی داریم که پیامبر اکرم(ص) و برخی از اصحاب شان به امیرالمومنین امام علی(ع) دستور دادند که برو در مدینه و آنجا هر قبری که دیدی بر آن خانه ای ساخته شده بود تخریب کن!

آیا این روایت صحیح است؟

در بررسی این روایت وقتی وارد مباحث اهل سنت و مبانی شیعه می شویم، می بینیم که این روایت از جنبه های مختلف از جمله سند و محتوا باطل و دروغ است و مبنای قابل اعتمادی در مورد آن وجود ندارد، از طرف دیگر در سیره مسلمین می بینیم تاکنون که 1400 و اندی سال از تاریخ صدر اسلام می گذرد بنا و مقبره بر قبور وجود داشته و بر مزار مطهر حضرت رسول(ص)، قبور امامان در بقیع(ع)، جناب ابوطالب(ع) و حضرت خدیجه(س) در مکه مکرمه مقبره و بنایی ساخته شده بود. برخی هم احتمال داده اند منظور تخریب نوع خاصی از قبور بوده که به صورت کوهان شتر ساخته می شده است.

همچنین، در مورد اصحاب حضرت رسول(ص) نیز این مساله وجود داشت، در نتیجه این ادعای باطلی است و پایه و اساس شرعی و دینی در این مورد وجود ندارد، بلکه حتی می توانیم ادعا کنیم که سیره علمای اسلام از مذاهب مختلف غیر از اقوال باطلی که در این مورد وجود دارد مخالفتی با ماجرای ساخت بنا بر قبور ندارد، وهابیت این سیره را بر نمی تابند اما این مسئله همان طور که پیش تر نیز اشاره شد وجود داشته و بر قبور شخصیت های بزرگ بناسازی صورت می گرفته است.

نکته ای که در این مورد وجود دارد آن است که در قرن هفتم هجری، برخی علمای متعصب و خشن مانند «ابن تیمیه» و «ابن کثیر» پیدا شدند که بر اساس روایات ضعیف ادعاهایی را در مورد بنای قبور مطرح کردند. ابن تیمیه در سرزمین شام زندگی می کرد. او با مخالفت اکثر علمای اهل سنت و شیعه منطقه مواجه شد و نتوانست طرفداران چندانی دور خودش جمع کند، به زندان افتاد و در همان زندان در شهر دمشق فوت کرد.

بعدها در قرن دوازدهم، فردی به نام «محمد بن عبدالوهاب» با تمسک به آرا و نظریات ابن تیمیه اعلام کرد که حرف او را قبول دارد و درست زمانی که آل سعود با حمایت دشمنان حکومت تشکیل دادند با آنها متحد شد و در نتیجه مبنای عملکرد فرهنگی دولت سعودی افکار او شد. لذا در دو مرحله قبور مطهر ائمه ع) در بقیع شریف را تخریب کردند.

نخست در سال 1220 هجری قمری یعنی آن زمان که دولت اول سعودی روی کار آمد مقداری از بارگاه را تخریب کردند و در مرحله دوم در سال 1344 هجری قمری زمانی که قدرت عثمانی ها ضعیف شد، دولت سعودی با حمایتی که از سوی استعمارگران داشت حدود صد سال قبل به مدینه منوره حمله و بارگاه و بنای قبور ائمه(ع) در بقیع را تخریب کردند.

واکنش ها نسبت به این اقدام چه بود؟

بله واکنش وجود داشت، در همان زمان که حکومت قاجاری در ایران روی کار بود و وهابی ها در حال گسترش بودند، اقدام به تخریب قبور با مخالفت و اعتراض شدید علمای جهان اسلام و عموم طبقات مردم مواجه شد. در کربلا، نجف، سامرا، این واکنش ها حداکثری بود و در میان علما و مردم مسلمان ایران نیز اعتراض هایی انجام گرفت.

آنها به مخالفت با افکار تند وهابیت پرداختند و حتی در شهرهای مختلف اسنادی وجود دارد که با این حرکت غیر دینی آل سعود برخورد داشتند و بیانیه صادر کردند، دلایل محکم قرآنی و دینی و روایی این مسئله را تبیین کردند که در کتاب های مختلف موجود است از جمله علامه سید محسن امین عاملی در کتاب «کشف الإرتیاب فی اتباع محمد بن عبد الوهاب» آنها را ذکر کرده است.

حتی علمای اهل سنت نیز این اقدام را محکوم کردند، جالب آنکه امروز بر مزار بسیاری از علما و بزرگان اهل سنت مانند «احمد بن حنبل» در بغداد نیز بنایی وجود دارد و ایرادی به آن نمی گیرند؟

آیا می توان این اقدامات را سازمان یافته و سیاسی دانست یا صرفاً یک مساله اعتقادی است؟

قطعا سازمان یافته و سیاسی هم است، آنها اسم مملکت خودشان را عربستان سعودی گذاشتند، در حالی که در این منطقه مسلمانان دیگری از عراق، کویت، حجاز هم حضور دارند. اما آنها در منابر و مجالس خود مرتب مبانی صحیح اعتقادی و فقهی دینی برگرفته از مکتب اهل بیت(ع) را زیر سوال می برند، بحث های شفاعت و توسل از آن جمله است، تا جایی که در سال های اخیر داعشی های گمراه به بهانه مبارزه با کفر و شرک و بدعت و با حمایت استکبار جهانی، حرمین عسکریین(ع) را تخریب می کنند.

چه مبارزاتی در مقابله با اقدامات وهابی ها در جهان اسلام باید انجام شود؟

مهمترین مسئله روشنگری و تنویر افکار عمومی اقشار مختلف جامعه به ویژه نسل جوان و گسترش سطح مطالعه و تحقیق در بین آنان است. دانشجویان و جوانان، باید در اولین مرحله به دنبال این باشند که با استناد به واقعیات (نه مباحث واهی و شعاری که دشمنان در کتاب ها و مجلات و رسانه های خود القا می کنند) زیر نظر اندیشمندان آگاه و صاحب نظر به یک اندیشه درست و منطقی گرایش یافته و هدایت شوند. این رویکرد سبب می شود که به افکار انحرافی جذب نشوند. پیشنهاد دیگر اینکه منابع و آثار دینی مورد اطمینان و دقیق در زمینه مباحث مذهبی و اعتقادی به قلم زیبا و امروزی در اختیارشان گذاشته شود.