«سید جواد طاهری» در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در قم با اشاره به آغاز اجرای نمایش خاله ادیسه در خانه نمایش گفت: این نمایش که نوشته نغمه ثمینی است به تراژدی زن و نگاه نادرست و ابزارگونه برخی جوامع به زن می پردازد. البته این نگاه و رفتار در جامعه ما کمتر وجود دارد اما به هر حال شاهد بروز آن در موارد خاص هستیم.
بازیگر و کارگردان قمی افزود: این نمایش 75 دقیقه ای دارای صحنه های متعددی است که در عین حالی که ریتم آنها باید حفظ شود با تنوع نیز همراه گردد.
وی با اشاره به اینکه نمایش دارای تراژدی است، تصریح کرد: برای اینکه تماشاگر بتواند تلخی ها را با شیرینی های طنز هضم کند، از کمدی رفتاری و تیپی استفاده کردیم. هدف ما اینست که حالمان را خوب نماییم زیرا این وظیفه ای است که در شرایط کنونی باید آن را ادا کنیم.
طاهری بر لزوم تأمین غذای روحی مردم تأکید کرد و اظهار داشت: هیچ کدام از ارگان ها حمایت مالی و معنوی نداشته اند و از مسئولان انتظار داریم ما را درک کرده و با ما همراه شوند تا بتوانیم این مسئولیت فرهنگی را به خوبی انجام دهیم.
وی 30 اجرا را برای این نمایش پیش بینی کرد و ادامه داد: در شب های قدر اجرای این نمایش تعطیل خواهد بود و با توجه به هزینه بر بودن نمایش، در صورت وجود مخاطب می توان تعداد اجراها را تمدید کرد.
این کارگردان خاطرنشان ساخت: نویسنده به این مسأله خیلی دقیق توجه کرده است که وقتی داستان خاله سوسکه را اشاره می کند، این ذهنیت برای مخاطب ایجاد نکند که این اثر مربوط به مخاطبان کودک و نوجوان است، بلکه گریز به داستان خاله ادیسه و دختری که در سفر و به دنبال اقبال خود است تا بتواند مخاطب خود را با توجه به شرایط سنی عرضه کند.
طاهری درباره تفاوت نمایش های کنونی با نمایش های دوران گذشته گفت: تماشاگر نباید همانند سال های گذشته در سالن نشسته و نمایش را ببیند بلکه با توجه به شرایط کنونی جامعه و قیمت بلیط تئاتر باید بتواند از این لحظات استفاده خوبی برده و شرایط کمی و کیفی خوبی بر سالن نمایش حاکم باشد.
وی از اجرای نمایش رابینسون کروزوئه به کارگردانی علیرضا کوشک جلالی پس از پایان اجرای خاله ادیسه خبر داد و افزود: پست تهیه کنندگی در تئاتر از اهمیت فراوانی برخوردار است و ما تلاش می کنیم تا این پست در قم جا بیفتد، یعنی اینکه شخصی بتواند با توجه به وجهه فرهنگی و منفع مالی، این دریچه برای او باز شود و بتواند فعالیت کند.
نظر شما