خبرگزاری شبستان،گروه بین الملل:در هفته جاری، «مایک پمپئو»،وزیر امور خارجه آمریکا پایان معافیت تحریم های نفتی برای خرید نفت از ایران را اعلام کرد تا فشار اقتصادی بر تهران افزایش پیدا کند.
هدف سیاست جدید آمریکا که از روز دوم می اجرایی می شود این است که چین،هند،ژاپن،کره شمالی و ترکیه مجبور به توقف خرید نفت خام از ایران بشوند.
این اقدام دولت ترامپ با واکنش های گسترده ای از سوی تحلیگران انرژی،اقتصاد و رسانه های خارجی مواجه شده است.
«فارین پالیسی» در گزارشی با این عنوان که «فشار حداکثری بر روی ایران کارآمد و موثر نخواهد بود» نوشت که تحریم های جدید ترامپ به آمریکا در طولانی مدت آسیب خواهد زد.
بر اساس این گزارش،شاید در کوتاه مدت،تاکتیک فشار موثر بوده و بر بخش چشمگیری از صادرات نفت ایران تاثیر بگذارد اما در بلندمدت این واشنگتن است که از این تاکتیک ضربه خواهد خورد.
خریداران بزرگ در تعداد زیادی از کشورها که همچنان در حال انجام معاملات نفتی با ایران هستند ممکن است در ابتدا قیل و قال به راه بیندازند اما در نهایت خاموش می شوند.
البته بعید به نظر می رسد که این کشورها بتوانند خرید نفت از ایران را به صفر برسانند اما به هر حال از انجام خودکشی های مالی به خاطر نقض تحریم های ایالات متحده خودداری می کنند.
بر اساس گزارش فارین پالیسی،ترامپ به طور قطع فریاد پیروزی سر خواهد داد.او حق دارد که بگوید آمریکا در حال حاضر می تواند سیستم مالی جهانی را تحت کنترل در بیاورد.واشنگتن می تواند معاملات و دادوستدهای تجاری در سراسر جهان را در برابر خود به زانود در بیاورد.
همه نتایج مطلوب برای دولت ترامپ بدون توجه به آسیبی که ممکن است به طبقه فقیر و کارگر سراسر جهان به خاطر افرایش چشمگیر قیمت های انرژی برسد،وجود دارد.
در نهایت با فشارهای اقتصادی بر ایران،دولت ترامپ قصد دارد ایران را منزوی کند و فشار کافی را برای تغییر نظام در این کشور اعمال کند.کاخ سفید می خواهد نفوذ ایران در منطقه را کاهش داده و به قول خودش اجازه ندهد که تهران موشک تولید کند.
واشنگتن همچنین می خواهد که ایران دست از فعالیت های هسته ای خود بردارد اما بسیاری از تحلیلگران تردید دارند که فشار حداکثری اقتصادی دولت ترامپ علیه ایران چنین نتایجی را به بار بیاورد.
به عبارت دیگر،اگرچه ممکن است استراتژی کاخ سفید به طور موقت موثر باشد و صادرات نفت ایران را کاهش دهد اما این موفقیت پوشالی و توخالی هزینه های بسیار گزافی را در پی خواهد داشت.
در ابتدای کار صادرات نفت ایران به اجبار دچار کاهش جدی می شود چرا که بازیگران بزرگ،ماه آینده از تبادلات نفتی با ایران خارج می شوند اما این صادرات به هر حال ادامه پیدا می کند.
شرکت ها و بانک های کوچک تر که به طور محدودتری در معرض قوانین تحریمی آمریکا قرار دارند فرآیند نقل و انتقال های نفتی را انجام می دهند و کشورهایی که حالا از دست واشنگتن عصبانی هستند باز هم با دور زدن تحریم های نفتی تلاش خواهند کرد تا خود را از بازار انرژی ایران محروم نکنند.
آمریکا نمی تواند همه نقض کننده های تحریم ایران را مجازات کند،هر چقدر هم که از سیاست فشار در این زمینه استفاده کند. واشنگتن نمیتواند به همان تقسیم اطلاعات بین المللی مانند سال های 2012-2015 میلادی متکی باشد چرا که خود را در جنگ با بسیاری از کشورها قرار داده است.
بخشی از نفت ایران همچنان راه خود را به سوی بازار جهانی باز می کند و به این ترتیب سیاست های ایران علیه تهران هر روز کمرنگ تر خواهد شد.
«نیویورک تایمز» هم در گزارشی با انتقاد از این شیوه که دولت ترامپ در تحریم نفتی ایران در پیش گرفته است نوشت که این رویکرد موجب تحت تاثیر قرار دادن بازارهای جهانی و افزایش قیمت نقت و گاز در آمریکا می شود و این مسئله می تواند به شدت به آمریکا در عرضه داخلی و بین المللی ضربه وارد کند.
در این گزارش آمده است که این اقدامات نه تنها نفعی برای آمریکا ندارد بلکه هزینه های استراتژیک بسیاری برای این کشور به همراه دارد.
نظر شما