به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، آیت‌الله «محمدباقر تحریری» در جلسه شرح و تفسیر مناجات شعبانیه که در حوزه علمیه مروی برگزار شد، گفت: برای مناجات با خدا انسان باید درک خود را بالا ببرد.
استاد برجسته حوزه علمیه افزود: با توجه به مضامین عالی دعای شعبانیه سعی کنیم خود را با آن وفق دهیم، در مقام مناجات انسان می‌خواهد با خداوند انس برقرار کرده و درددل کند و نوعی اظهار قرب به سوی حق تعالی پیدا کند، این امور نیاز به جلب نظر حق دارد.
آیت‌الله تحریری با بیان اینکه خداوند همواره به عبد خود توجه دارد حتی اگر عبد به حالات خود توجه نداشته باشد، عنوان کرد: در مناجات منظور به توجه خاص است که شخص با خدا انس ایجاد می‌شود، بنابراین باید مقداری نسبت به غیرخدا بی‌توجه باشد.
استاد برجسته حوزه علمیه با بیان اینکه پشت کردن به غیرحق و روی آوردن به حق بستگی به معرفت انسان و آمادگی او دارد، اظهار کرد: در زمینه امور معنوی یا بریدن از تعلقات اگر یک حالت کمی در این جهان به دست آوردیم فکر نکنیم که به همه چیز رسیدیم.
وی گفت: اگر انسان بخواهد به سوی حق جذب شود باید امیدوار باشد با یک حالت یاس بیاید جواب نخواهد گرفت.
آیت‌الله تحریری با اشاره به تفاوت علم الهی با علم انسانی، اظهار کرد: فرق علم انسانی با علم حق در این است که علم الهی آگاهانه است، در آیات و روایات کمتر تعبیر معرفت به خدای متعال شده است عمده علم آمده است معرفت آگاهی با یک نوع تامل است که ما به آن می رسیم به کار گرفته شده اما کم است، در علم آگاهی جزئی و کل را در بردارد اما معرفت آگاهی‌های کلی را دربر می‌گیرد.
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه خداوند ما را سائل آفریده و این همان حاکمیت حق است، ابراز کرد: سوال و درخواست بنده از خداوند جدای از حاکمیت الهی نیست، از جهت علمی جریان حاکمیت خداوند متعال به انواع مختلف شکل می‌گیرد، بسیاری از امور در درون انسان صورت می‌گیرد و به دست ما نیست، ذهن انسان پرنده سریعی است که بدون مقدمات خاص از چیزی به چیزی دیگر منتقل می‌شود منشا این انتقالات خداست و ما بر بسیاری از آنها آگاهی نداریم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: محرومیت در کار خداوند نیست بلکه محرومیت ما از امور مادی و به خصوص امور معنوی به اختیار خود ما بستگی دارد، گاهی محرومیت در اثر جهل یا طغیان است. اگر انسان به واسطه جهل یا نافرمانی از یک رزقی محروم می‌شود باید بداند که جای برون رفت دارد، این اصطلاحات در قرآن و سنت با معنای وسیعی به کار گرفته شده است.
نظر شما