به گزارش خبرنگار شبستان، رضا نظرآهاری، مدیرکل اسناد وتاریخ دیپلماسی وزارت امور خارجه، در همایش ملی "روابط ایران و اروپا، تجارب پیشین، چشم انداز فرارو"، که به همت دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه در تهران برگزار شد، سازوکارهای توسعه همکاری ها و گذار از وضعیت فعلی را در روابط ایران و اتحادیه اروپا مورد نقد و بررسی قرار داد.
وی درابتدای سخنانش با بیان این باور خود که روابط جمهوری اسلامی ایران و اتحادیه اروپا بنا به دلایلی سرد و بی تحرک است، اظهار داشت: از جمله این دلایل می توان به پرونده هستی کشورمان و اختلاف نظری که بر سر آن وجود دارد، می توان نام برد.
نظرآهاری در این باره افزود: البته دراین موضوع میتوان به فشار آمریکا و سه دولت اصلی اروپایی برای توقف همکاری با ایران از سوی اعضای اتحادیه اروپا و همچنین فقدان راهبردی مناسب از سوی کشورمان برای ایجاد یک فضای جدید در روابط به اتحادیه را به عنوان عوامل دیگری در این سردی و بی تحرکی دانست.
وی که می خواست به دلیل سومی که ارائه کرد بپردازد تا مشخصات راهبردی مناسب تر در شرایط کنونی برای ایجاد تحرک در روابط ترسیم شود، گفت: یکی از دلایل اصلی در مورد وضعیت کنونی سیاست کشورمان در قبال اتحادیه اروپایی به این نکته باز می گردد که ما وزنه اصلی روابط را بر دیپلماسی رسمی یا دیپلماسی نوع اول قرار داده ایم.
نظرآهاری با بیان اینکه در این حالت نباید انتظار داشت که طرف های اروپایی رفت و آمد زیادی به کشورمان داشته باشند، ادامه داد: در این صورت هم نمی توان توقع داشت که حتی دیپلمات های ما هم هر روز با یکی از مقامات مهم اتحادیه اروپا مذاکرات تعیین کننده ای انجام دهند.
وی بر این باور بود که دراینگونه از مواقع معمولا از دیپلماسی نوع دوم یا دیپلماسی غیر رسمی که در آن دانشگاهیان، دیپلمات های بازنشسته و شخصیت های برجسته مورد علاقه و احترام طرف مقابل وارد پروسه روابط از نوع غیر رسمی شوند که بعضا تاثیرات قابل توجهی بر دیپلماسی رسمی دارد.
نظرآهاری با این اعتقاد که در وهله اول باید بین دیپلماسی نوع دوم و دیپلماسی عمومی تفکیک قائل شد تا بتوان دقیق تر به آن پرداخت، ادامه داد: در دیپلماسی عمومی عمدتا به دنبال این هستیم که بر افکار عمومی طرف مقابل چگونه تاثیرگذاری کنیم.
وی در همین باره افزود: در این دیپلماسی، رسانه ها و بنگاه های سخن پراکنی، کمپانی های فیلم سازی و نظایر آن ها درگیر هستند، در حالی که در دیپلماسی نوع دوم، دانشگاهیان، دیپلمات های باسابقه که اکنون مشاغل رسمی ندارند و صاحبان فکر و نظریه پردازها درگیر می باشند.
نظرآهاری این از دیپلماسی را حتی از سوی کشورهایی که منعی برای روابط رسمی سیاسی ندارند نیز در حال استفاده دانست و گفت: در این زمینه اقدامات مختلفی را می توان برنامه ریزی نمود که به چند نمونه از آن اشاره می توان اشاره کرد.
وی در مورد اول ، به ارتباط بین اساتید دانشگاهی دو طرف در ایران و اروپا برای برقرار ارتباط اشاره کرد و گفت: آن ها می توانند موضوعات دستور کار موارد مورد مناقشه دو طرف را در دستور کار ارتباط خود قرار داده و با هم ارتباط برقرار کنند.
نظرآهاری درباره نکته دوم در این باره اظهار داشت: برگزاری سمینارها و نمایشگاه هایی که وزن رسمی و سیاس آن کمتر است نیز می تواند در دستور کار قرار گیرد. مثلا سمینار بررسی تاریخ روابط دو جانبه بدون ورود به موضوعات روز و یا نقد و بررسی وضعیت اقتصادی در دو طرف و بررسی نقاط قوت و ضعف.
وی درپایان سخنانش به عنوان آخرین نکته دراین حوزه، به درگیر نمودن متخصصین در حوزه های علمی مانند محیط زیست یا تکنولوژی های نوین اشاره کرد و گفت: در این زمینه باید معرفی زمینه های همکاری علمی هدف دار باشد و می توان معرفی دستاوردهای کشورمان در زمینه تولید انرژی های آبی و بادی و خورشیدی را از این جمله دانست.
گفتنی است، همایش ملی "روابط ایران و اروپا، تجارب پیشین، چشم انداز فرارو" با حضور اندیشمندان و پژوهشگران حوزه سیاست خارجی، به همت دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه، در محل دفتر آموزش و پژوهش این وزارتخانه، دوم و سوم آبان برگزار شد.
پایان پیام/
نظر شما