انجمن های دوستی، ظرفیت بالایی برای توسعه روابط با اروپا دارد

به گزارش خبرنگار شبستان، مرتضی رحیمی، رییس مرکز هماهنگی انجمن های دوستی وزارت خارجه، در همایش ملی "روابط ایران و اروپا، تجارب پیشین، چشم انداز فرارو"، که به همت دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه در تهران برگزار شد، نقش انجمن های دسوتی در توسعه روابط ایران و اتحادیه اروپا را مورد نقد و بررسی قرار داد.
وی در ابتدای سخنانش، سازمان های غیر دولتی و مردم نهاد، را دارای نقش رو به گسترش در فرآیند تصمیم سازی و تصمیم گیری دولتمردان دانست و گفت: از همین رو ما شاهد ظهور و بروز علایق متنوعی از سوی نخبگان جامعه برای ایفای چنین نقشی در این قالب ها داریم.
وی با اشاره به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که بر نقش مردم در حاکمیت آن ها تاکید دارد، افزود: در قانون اساسی به مشارکت مردم نیز در حوزه های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی نیز توجه ویژه نشان داده شده است.
وی با بیان اینکه با پایان جنگ تحمیلی رژیم بعثی عراق علیه کشورمان زمینه ها و فرصت ها برای تبلور این ظرفیت ها بیش از گذشته فراهم گردید، ادامه داد: بعد از گذشت این مدت، تاسیس انجمن های دوستی ایران و سایر کشورها در دستور کار میدرا عالی کشور قرار گرفت.
وی در همین باره افزود: در همین راستا انجمن های دوستی ایران با بسیاری از کشورهای اروپایی تاسیس وعلاقمندان به این حوزه آمادگی خود را برای فعالیت شخصی در این سازمان ها اعلام نمودند.
وی با اشاره به اینکه مرکز هماهنگی انجمن های دوستی وزارت امور خارجه نیز تلاش خود را به ایجاد تسهیلات و انجام هماهنگی برای استفاده از این ظرفیت ها فراهم کرده است، ادامه داد: علاوه بر تاسیس چنین انجمن هایی در تهران، این مرکز، نظر خود را به بنای انجمن های مناظر آن ها در پایتخت های اروپایی همچون سایر کشورهای جهان معطوف کرده است.
وی با این اعتقاد که تجربه دو دهه گذشته نشان می دهد که این انجمن ها از ظرفیت های شایسته ای برای ارتقای مناسبات بین ایران و سایر کشورها برخورداند، گفت: در عین حال با چالش ها و ضعف هایی روبرو می باشند که توجه به آن می تواند نقشه راه ما برای بهره گیری روزافزون از ظرفیت این سازمان های مردم نهاد باشد.
در ادامه این همایش، دکتر محمودرضا گلشن پژوه، معاون پژوهشی موسسه ابرار معاصر تهران، با موضوع ارزیابی تاثیر متغیر حقوق بشر در روابط ایران و اتحادیه اروپا، به ایراد سخن پرداخت.
وی با اشاره به اینکه در چند دهه اخیر، بخش مهمی از روابط حاکم میان اتحادیه اروپا با سایر کشورها را مسایل حقوق بشری تشکیل داده، اظهار داشت: این امر در مورد روابط این اتحادیه با جمهوری اسلامی ایران نیز صادق بوده است.
وی با این حال، میزان افت و خیز ناشی از تاثیر مسایل و اتهامات حقوق بشری بر نگاه اروپا به رابطه با جمهوری اسلامی ایران در برخی مقاطع را پررنگ دانست و گفت: این امر به اندازه ای است که کل فضای رابطه را تحت تاثیر قرار داده است، به گونه ای که بهره های اقتصادی و یا سیاسی ناشی از روابط، هر دو به سویی کنار نهاده شده و نقش اول به حقوق بشر داده شده است.
گلشن پژوه مدعی شد که در مقاله ارائه شده توسط وی، تلاش دارد تا ضمن بررسی اجمالی ساختار و نهادهای حقوق بشری اتحادیه اروپا، سابقه روابط دو جانبه ایران و اتحادیه اروپا پس از انقلاب را با مقیاس حقوق بشر به ارزیابی نشسته، شیوه نگاه دو طرف به این بحث را مشخص کرده و تاثیر آن در کیفیت روابط را نیز مورد توجه و بررسی قرار دهد.
پایان پیام/