نوستالژی مشترک بازیگران «وضعیت سفید» به باورپذیری کار کمک کرد

به گفته خشایار موحدیان،‌صحنه‌های اسلوموشن و یا فست موشن در سریال «وضعیت سفید» حاصل کار کارگردان است، نه تدوین چرا که از ابتدا این طور ضبط شده‌اند.

به گزارش خبرنگار شبستان، نشست نقد و بررسی مجموعه تلویزیونی «وضعیت سفید» با حضور حمید نعمت الله، کارگردان، حمیرا ریاضی و سهیلا گلستانی، بازیگر، خشایار موحدیان و سودابه سعیدنیا، تدوینگر و نیما حسنی‌نسب، منتقد روز دوشنبه، 4 آبان‌ماه برگزار شد.

 

در این نشست حمیرا ریاضی بازیگر سریال وضعیت سفید درخصوص چگونگی پیوستن به این مجموعه اظهار داشت: من بعد از گذشت 3 ماه از شروع کار، به گروه پیوستم. نقش من به دلیل فراز و نشیب هایی که داشت کار کارگردان را برای انتخاب بازیگر مشکل کرده بود. من بعد از اینکه چند روز به صورت میهمان در لوکیشن سریال حضور داشتم، با فضای فیلنامه و صمیمت گروه ارتباط برقرار کردم و بعد از آن تست گریم و سایر مراحل طی شد تا اینکه من رسما به گروه پیوستم و پشت دوربین حمید نعمت‌الله قرار گرفتم.


ریاضی بازیگر با سابقه تئاتر و تلویزیون، فضای سریال را برای خود بسیار ملموس دانست و افزود: موشک باران سال 66 مصادف بود با زمانی که من 18 یا 19 سال بیشتر نداشتم. آن دوران را با تمام وجود حس کرده‌ام. حتی یادم می‌آید که با خانواده مجبور شدیم چنیدن بار به خارج شهر برویم. این تجربه قطعا در نزدیک شدن من به نقش، خیلی موثر بوده است.


او تاکید کرد: آدم‌ها در آن دوره به تنهایی الان نبودند. نگاه کردن به آن دهه باعث می‌شود ببینیم آدم‌ها چه‌قدر به هم نزدیک بودند و امروز ما چه‌قدر از هم دور شده‌ایم.


ریاضی در ارتباط با بازخورد مخاطبان پس از دیدن سریال نیز گفت: در برخورد با مردم تنها نکته جالبی که بین تمامی آنها مشترک دیدم، حس خوبی است که آنها از این نوستالژی به دست می‌آورند و اینکه احساس می‌کنند به شعور آنها احترام گذاشته شده. این نکته برای من به عنوان بازیگر این مجموعه بسیار دلگرم کننده و رضایت‌بخش است.


سهیلا گلستانی دیگر بازیگر مجموعه «وضعیت سفید» درباره نحوه نزدیک شدن به کاراکتر خود عنوان کرد: نقش خود را مثل همه نقش‌های دیگر سریال حاصل کشفیاتی می‌دانم که به صورت مشترک میان کارگردان و بازیگران اتفاق افتاده است.


گلستانی همچنین درباره لهجه‌ای که در نقشش از آن استفاده کرده گفت: در روزهای اول فیلمبرداری کاراکتر من و عباس غزالی بدون لهجه و لحن خاصی جلو می‌رفت. بعد از چند روز، نظر حمید نعمت‌الله نسبت به این دو شخصیت تغییر کرد. در مورد کاراکتر خودم، ایشان در همان روزهای اول از من خواستند که یک شعر بخوانم. چند شعر محلی مثل کردی و ترکی را با هم امتحان کردیم و در نهایت به یک شعر محلی که در گذشته خیلی دور آن را شنیده بودم، رسیدیم. از آنجایی که ریشه آن شعر گیلانی بود، کم کم این لهجه به نقش من اضافه شد،‌ اما نه کارگردان و نه فیلم اشاره‌ای به اینکه این زن متعلق به کدام منطقه از شمال کشور است نمی‌کند.


در ادامه نشست خشایار موحدیان یکی از تدوینگران سریال، نقش نعمت‌الله را در تدوین خوب این کار بسیار پررنگ دانست و گفت: بخش زیادی از آنچه که شما می‌بینید مثل صحنه های با دور کند (اسلوموشن) یا دیگر افکت‌های تصویری، در زمان فیلمبرداری اتفاق افتاده نه هنگام تدوین. این روش نشان از نگاه روشن و درک دقیق کارگردان نسبت به آنچه که می‌خواهد تولید کند، دارد. این درک دقیق و نگاه روشن به من و همکارم کمک می‌کند تا بتوانیم کارمان را به آنچه که کارگردان از ما می‌خواهد، نزدیک کنیم.


سودابه سعیدنیا دیگر تدوینگر سریال نیز درباره نحوه همکاری‌اش با موحدیان گفت: من و خشایار موحدیان سالهاست که کار تدوین را به صورت مشترک انجام می‌دهیم. بنابراین به یک تفاهم کاری رسیده‌ایم که هم حرف یکدیگر را می‌فهمیم و هم حرف کارگردان را درک می‌کنیم.
 

پایان پیام/

کد خبر 77963

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha