منجی سرخ، منجی سبز و درسهایی که از تاریخ باید گرفت

خبرگزاری شبستان: امسال، توفیقی عظیم شامل حال حقیر شد. حضور در مراسم حج تمتع را تا تجربه نکرده باشی، نمیدانی که از چه سخن میگویم؟ خصوصا از زمانی که احرام حج واجب برمیبندی و پای در سرزمین عرفات میگذاری، عالم دیگری را تجربه خواهی کرد. عرفات، همان جایی است که تو را به یاد دو منجی می اندازد. یکی منجی سرخ و دیگری منجی سبز. منجی سرخ، حسین (ع) است که در صحرای کربلاء ظهور کرد تا بشریت را از جدایی با حق و حقیقت نجات دهد. او با خون خود از پایمال شدن صداقت و ایمان، حقیقت و عشق به خدای تبارک و تعالی جلوگیری کرد تا امروز من و تو به یاد حماسه حسین(ع) اشک بریزیم و با یادش دگربار از یوغ شیطان و نفس آزاد شویم. هر چند تمامی امامان معصوم (ع) منجی بشریت بودند، اما به فرموده خود ایشان کشتی نجات حسین(ع) برای آنها که در این دنیا غرق شده اند و دستی میابند که به او چنگ زنند، مهیاتر است. عرفات همان قدر که پر شده از بوی حسین(ع) و دعای عرفه اش قبل از عزیمت به صحرای کربلاء، پر است از بوی مهدی(عج). انگار از همان ابتدای خلقت، نام حسین(ع) با نام مهدی(عج) گره خورده است. چه کسی میتواند به عرفات بیاید و به دنبال موعود گم گشته خویش نگردد؟ چه کسی میتواند شب عرفه را صبح کند، در حالی که بی تاب زیارت آن آخرین منجی بشریت نباشد؟ آیا کسی هست که بداند روز عرفه امام زمان(عج) در میان آن جمعیت از خود بی خود حضور دارد و قلبش برای لبخند رضایت امام نتپد؟
هر چند در زمان غیبت، امام مانند آفتاب پشت ابر در میان مردم حضور دارد، اما آفتاب پشت ابر کجا و آفتاب عیان کجا؟ بگذار همینجا اندکی صبر کنیم. مگر امام در میان ما نبود؟ پس چرا از نظرها غایب شد؟
شاید پاسخ این پرسش را هم باید در حادثه عاشورا جستجو کرد. حسین(ع) خونش را به خداوند هدیه کرد تا دین رسول خدا(ص) حفظ شود و این بار اراده خدا بر این قرار گرفت تا مهدی موعود(عج) از نظرها غایب شود تا از خود سوال کنیم ما چه کردیم که حجت خدا از دیدگانمان پنهان شد؟
ما مسلمانان از صدر اسلام تا امروز چه کرده ایم؟
اگر نگاهی به تاریخ اسلام بیندازی، آنچه به وضوح مشاهده خواهی کرد، غربت امامان معصوم(ع) است. آنچنان که در دنیای ندبه می خوانی که یکی پس از دیگری به شهادت رسیدند و مورد ترور شخصیتی و شخصی قرار گرفتند. پس اراده خدا بر این امر دایر شد تا آخرین حجتش غایب شود و ظهور نکند مگر زمانی که یارانی داشته باشد چون یاران حسین(ع) که در میان آنها هیچ کس بوی نفاق و نیرنگ نمی داد و صد البته وعده حق الهی محقق خواهد شد و مهدی موعود (عج) ظهور خواهد کرد. ظهورش کربلایی دگر را رقم خواهد زد با شباهت هایی و تفاوت هایی. شباهت ظهور منجی موعود(ع) با ظهور پنجمین معصوم و منجی (ع) آن است که بار دگر حق و باطل به صورتی عریان در برابر هم قرار خواهند گرفت و سپاهیان یزید زمان در برابر سپاه حسین زمان قرار می گیرد. جنگی که مانند همه جنگهای تاریخ اسلام بیشتر بر محوریت روشنگری توسط امام عصر استوار است و تنها در زمانی به ریختن خون دشمنان منجر می شود که به هیچ راهی هدایت نشوند و بر طغیان و ظلم خود پافشاری کنند. در این جنگ، آنچنان که در زیارت عاشورا می خوانیم وعده الهی محقق می شود و انتقام خون حسین (ع) از سردمداران ظلم و تاریکی گرفته می شود و این همان تفاوت است. هر چند در کربلاء هم حسین(ع) پیروز میدان بود، اما کشته شدن او و یارانش بهایی بود که برای حفظ اسلام پرداخته شد، ولی اینک در زمان ظهور آخرین منجی بشریت، بر اثر روشنگری های امام و یارانش بسیاری از پیروان ادیان دیگر به سوی او روی می آیند و البته گروهی که با لباس نفاق خود را در جمع مسلمانان جا کرده اند، چهره حقیقی خود را نشان خواهند داد و از جبهه اسلام خارج شده با مخالفان امام هم پیمان می شود. در حقیقت بر اثر ظهور آن حاضر پیش از این غایب، جبهه بندی های جدید شکل گرفته و ریزش های و رویش هایی نو آغاز می شود.
اما ظهور او با همت من و تو در ارتباط است. همتی که تبلور آن در دعای لسان به تنهایی کافی نیست. باید از عمق وجود او را بخواهیم و خواستن از عمق وجود مگر غیر از این است که دست مسلم زمان را بفشاریم و او را تنها نگذاریم. امروز سید علی خامنه ای، حکم مسلم را دارد و من و تو همانهایی هستیم که خداوند به واسطه این نعمت عظیم ما را امتحان کرده است تا اگر از امتحان اطاعت از ولی فقیه زمان به خوبی برآمدیم، امیدوار باشیم که انشا الله در ظهور حضرتش تعجیل خواهد شد. چرا که دیگر قرار نیست، اگر مردم بیعت شکن از آب درآمدند، خون امام بهای این بیعت شکنی باشد. امتحان بیعت ما همین امروز است و امروز که بگذرد، معلوم نیست فردا بتوانیم گذشته را جبران کنیم. فتنه های زمان، فقط در موضوع خواص منحرف شده از مسیر دین و ولایت و تحریکات ایشان خلاصه نشده است. التزام به اخلاق اسلامی آنچنان که پیامبر رحمت بر آن تاکید داشت، صبر بر موانع و مشکلات و تحمل سختیها به بهای گذشتن از مال و جان، حفظ اتحاد و دوستی میان مردمان و اجرای احکام وظایف هر روزه ما است.
جنگ نرم، جنگی است پنهان و دشمن، دشمنی است بیرحم و ناجوانمرد. دشمنی که غیرت جوانان ما را هدف قرار داده است تا به جای عروج به واسطه نعمت زنان، افول کنند به حیلت ایشان. دشمنی که روحیه از خودگذشتگی و فدای جان به خاطر اصلاح جامعه را هدف قرار داده است. پس، اگر امسال شما هم یکی از آن بیتابان امام در شب و روز عرفه بودید و یا اگر در آروزی حضور در صحرای عرفات در روز عرفه به خاطر استشمام بوی امام هستید، وقت است که به خود آییم و اسلام را آنچنان که هست و مهدی (عج) به جامعه عرضه خواهد کرد باور کنیم و خودمان را فدای اسلام کنیم که حسین (ع) و همه ائمه اطهار(علیهم السلام) خودشان را فدای احیای دین و گسترش اخلاق و مردانگی و غیرت و جلوگیری از گسترش کفر و نفاق نمودند و جانشان را فدا کردند تا جان من و تو آبیاری شود و روح حیران ما امت آخرالزمان بیدار و در این میان زهرا(س) به ما آموخت که برای پاسداری از ولایت که پرچمی هست برای هدایت، باید جان را فدا نمود.
به این امید که روزی رسد ما خود را در سپاه منجی موعود ببینیم و در راه دین خدا جانبازی کرده و به توفیق شهادت و نظاره لبخند امام نائل شویم.

محمد صادق افراسیابی
 پایان پیام/