به گزارش خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان: نشست علمی_خبری «هزاره ابوریحان بیرونی» عصر امروز (شنبه، 18 اسفند ماه) در تالار آینه انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد.
بنابر این گزارش، در این نشست «مهدی محقق» طی سخنانی با بیان اینکه ابوريحان بیرونی یکی از افراد برجسته تمدن اسلامی است، اظهار کرد: او در مسایل نجوم تخصص داشت و کتاب مهم اش در علم نجوم «التَّفهیم لِأَوائلِ صناعة التَّنجیم» است که آن را به خواهش «ریحانه» دختر حسین خوارزمی نوشت که این نشان می دهد چه قدر بانوان در آن زمان علاقه به علم داشتند که از ابوریحان چنین خواهشی شد. همچنین به درخواست «زرین قیس»، دختر «قابوس بن وشمگیر» کتاب دیگری نوشت که جنبه جغرافیایی داشت.
این مجتهد، نسخه‌پژوه و پژوهشگر تاریخ پزشکی اسلامی افزود: از جمله آثاری که از این دانشمند بر جای مانده «آثار الباقیه عن القرون الخالیه» است که ابوریحان در این کتاب تمامی جشن ها و اعیاد ملل مختلف را جمع آوری کرده و این کتاب بیشتر جنبه گاهشماری دارد.
رییس هیات مدیره انجمن آثار و مفاخر فرهنگی تصریح کرد: ابوریحان کتاب دیگری به نام «التحقیق ماللهند» دارد که در مورد سفر او به هند است، او می‌گوید زبان آنها را نمی دانسته است، قبل از اینکه خودش را معرفی کند پای درس منجمان هندی رفته و بعد از تسلط به آن زبان می گوید:پ ای درس بزرگان آن مملکت رفتم و نشستم که لغات و اصطلاحات را یاد بگیرم و بعد اظهار فضل کنم و بعد با اصطلاحات نجومی آشنا شدم و با سابقه ای که از این علم یافتم در مجلس درس آنان اظهار فضل کردم و آنان تعجب می کردند. البته آنان نمی دانستند که ابوریحان از ایران آمده و بسیاری از اطلاعات نجومی را از ایران به دست آورده است.
وی با بیان اینکه ابوریحان در علوم مختلف تبحر داشته است، گفت: از فهرست آثارش به دست می آید که چه قدر ابوریحان به علوم مختلف آشنا بود.
محقق اظهار کرد: در کتاب فهرست کتب رازی، اشاره به خواب ابوریحان بیرونی می شود که او گفته بود: نمی دانم خواب من رویای صادقه است و آیا من عمر بیشتری خواهم داشت که کتب ناتمام خود را به پایان برسانم؟ تقریبا صد و چندسال بعد از ابوریحان دانشمندی به نام غضنفر تبریزی رساله ای به نام «و المشاطه لرساله فهرست» نیز اشاره به علم ابوریحان کرده بود و اینکه او در درجه ای از ماه سنبله به دنیا آمد که در این درجه فقط انبیا و اولیا به دنیا آمدند.
محقق خاطرنشان کرد: او هم در این کتاب از ابوریحان ذکر می کند که وقتی 60 ساله بودم و بیماری گریبانم را گرفته بود شبی در خواب دیدم که کوشش می کنم ماه نو را ببینم اما به جهت ضعف بدنی نمی توانم و در همان حالت خواب گوینده ای مرا خطاب قرار داد و گفت: چرا تقلا می کنی ماه نو را ببینی در حالی 170 بار دیگر آن را خواهی دید. او از خواب بیدار می شود و 170 ماه دیگر عمر می کند.
نظر شما