به گزارش خبرنگار شبستان، فرهاد وداد، شاهنامه پژوه و فیزیکدان در نشست به کارگیری روش های فیزیک در رازگشایی شاهنامه که عصر روز گذشته در سرای اهل قلم برگزار شد، ضمن بیان این مطلب گفت: بررسی تمامی بخش های گوناگون شاهنامه و درک دستگاه عظیم آن بیش از هر چیز نیازمند ساماندهی وابسته های نوینی است که بی گمان بر شناخت بنیادین قوانین میان اجزای آن استوار است.
وی افزود: بررسی اجزای شاهنامه به عنوان یک دشتگاه ماکروسکوپیک بر دو شالوده زمان و مکان استوار است. برای مثال از عناصر مکانی این موضوع می توان به "فم الاسد" در داستان کیخسرو اشاره کرد. فم الاسد به معنای جای خطرناکی از دریاست که در جغرافیای مختلف و آب های گوناگون تفاوت زیادی دارد.
این فیزیکدان تصریح کرد: با بررسی این گونه مکان ها و توالی آنها و بررسی تندی کشتی رانی در 500 سال قبل از میلاد تا 500 سال پس از آن نموداری را به دست می دهد که نشان از مکان فم الاسد در شعر فردوسی دارد که در شمال دریای سرخ و جنوب خلیه عقبه واقع است.
وداد اظهار کرد: با بررسی داستان ها و اساطیر این منطقه درمی یابیم، آنچه فردوسی 550 سال پیش با سرایش شاهنامه ترسیم کرده است، به نوعی افسانه شناسی سرزمین های شمالی دریای سرخ را گزارش می دهد، بنابراین با بررسی یک موضوع مکانی گره های داستانی چنین عظیم به سادگی باز می شود.
وی خاطرنشان کرد: همچنین با بررسی داستان بیژن و منیژه و تاریخ دقیق آن دریافت مناسبی از صور فلکی بیان شده در آن به دست آورده ام، بهرام نماد جنگجویی، تیر نماد نگارنده فلک و کیوان نماد نفس اکبر است اما در این داستان این سه سیاره سمبولیک نمایان نشده اند و فردوسی دقیقاً به همین به اختر موجود در آسمان اشاره کرده است.
این محقق افزود: فردوسی در این بخش از شاهنامه به شبی اشاره دارد که این سه سیاره در آسمان دیده نمی شده است و سه چهارم ماه به رنگ فولاد آب دیده درآمده است. براساس علم فیزیک زمانی که نیمی از ماه بگیرد، رنگ ماه گرفتگی بر اثر ذرات موجود در آسمان قهوه ای و آجری می شود.
وی همچنین با اشاره به بررسی گزارش ناسا از ماه گرفتگی طی سال های 959 تا هزار پس از میلاد که بیش از نیمی از ماه گرفته باشد و ماه در آن ساعت خاص در فضای شهر طوس (مشهد امروزی) دیده شود و در ماه های سپتامبر تا دسامبر و همزمان با بروز بادهای سرد صورت پذیرد به این نتیجه رسیدیم که در ساعت 19 و 27 دقیقه 16 مهر سال 351 خورشیدی ماه گرفتگی نیم سایه، پس از یک ساعت ماه گرفتگی ناقص و در ساعت 22 به رنگ نارنجی رسیده بود،34 دقیقه پس از آن ماه گرفتگی ناقص و سرانجام ماه شب چهارده نمایان شد.
وداد این اطلاعات را راهی برای رمزگشایی شناسه های خاص شاهنامه عنوان کرد و گفت: این نوع مسائل نشان از ضرورت بررسی روش های نوین در شاهنامه پژوهی دارد.
گفتنی است فرهاد و داد شاهنامه پژوه، کارشناس فیزیک اتمی و کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست و مقیم سوئیس است.وی با نگاهی نوین به پدیده های گوناگون آثار و مقالات بسیاری را به رشته تحریر درآورده است از آن میان می توان به دیدگاه انگارشی بر شاهنامه فردوسی دفتر فرهنگ پژوهان دانش سال 1387، رازگونه های داستان بیژن و منیژه سال 1388، روش های فیزیک در بررسی شاهنامه فردوسی نشر آهنگ قلم اشاره کرد. این محقق همچنین مقالات فراهوانی را درخصوص بررسی داستان های شاهنامه در نشریه های معتبر داخلی همچون امرداد و نشریه انجمن آثار و مفاخر ایران منتشر کرده است.
پایان پیام/
نظر شما