به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از ستاد مبارزه با مواد مخدر،«پیمان حسنی ابهریان» با اشاره به تاثیر مخرب اعتياد والدین بر زندگی فرزندان گفت: مطالعات نشان مي‌دهد افرادي كه داراي والدين معتاد هستند، احتمال گرايش آنان به سمت اعتياد بسيار بالاتر از كسانی است كه والدين معتاد ندارند.
درمانگر و پژوهشگر اعتیاد ژنتیک را یکی از عوامل گرایش فرد به اعتیاد برشمرد و ادامه داد: يكي از مسائل گرایش به اعتیاد، مسئله‌ي ژنتيك است؛ چرا كه اعتياد پایه ژنتيكي دارد.
اين درمانگر اعتياد تصريح كرد: وقتي پدر يا مادري مشكل اعتیاد دارند یعنی پایه این استعداد ژنتيكي در فرزندشان وجود دارد اما باید این نکته را مورد توجه قرار داد که ژنتیک به هیچ عنوان یک مسئله اجتناب‌ناپذیر نیست، يعني فردی که از والدین معتاد متولد شده و تصور کند كه مادام‌العمر محکوم به اعتیاد است، اصلا صحیح نیست.
ابهريان ادامه داد: افراد در این خانواده‌ها به علت قرار گرفتن در محیط، مستعد گرایش به اعتیاد هستند و خود این تاثیر محیط بر روی ژن‌ها دو عامل ایجاد می‌کند؛ یکی اینکه فرد مصرف مواد مخدر را در خانواده می‌بیند و محیط برای مصرف او مهیا است و دیگر اینکه عوارض و مشکلات ناشی از مصرف مواد را در خانواده می‌بیند که این عامل می‌تواند در عدم گرایش فرد به اعتیاد موثر باشد.
وي تصریح کرد: اعتیاد اگر عوارض شناختي، رفتاري، اجتماعي و اقتصادي نداشت، ما اصلا به‌عنوان معضل به آن نگاه نمی‌کردیم اما پژوهش‌ها همه این عوارض را در اعتیاد ثابت کرده‌اند و اين عوارض در خانواده با والدین معتاد اتفاق مي‌افتد.
اين درمانگر اعتياد بیان داشت: پس از ديدگاه ژنتيكي و سلول مولكولي، ديدگاه رفتاري اجتماعي و خانوادگي در گرایش به مصرف مواد مخدر نقش دارند که از مهم‌ترين روش‌های يادگيري "الگوبرداری" است، یعني اينكه ما هرچقدر كه با كلام، آموزشي را به فرد بدهيم اما رفتارمان مناسب نباشد، هيچ تأثیری در فرد نخواهد داشت.
ابهريان ادامه داد: نحوه رفتار ما بسیار مهم است، بچه از گفتار و پند و نصیحت پدر و مادر چيزي ياد نمي‌گيرد بلکه از رفتارشان، الگوبرداری می‌کند و يك الگو مي‌سازد، اولين الگوي بچه تا دوران نوجواني، پدر و مادرش است، بعد از اين دوران، در نوجواني گروه همسال و دوستان هستند که معمولاً بچه بیشترین تأثیر را از آنها دارد، وقتي كه بچه در خانواده داراي والدین معتاد، رفتار پدر و مادرش را می‌بیند که چطور مخدر مصرف می‌کنند در واقع اعتياد آنها را الگوبرداري مي‌كند. در نتيجه رمزینه بروز استعداد به اعتياد در اين کودکان از طريق "الگوبرداري نادرست" افزايش پيدا مي‌كند.
وي مسئله‌ي بعدي را خانواده‌ي آسيب‌ديده و آسيب‌رسان عنوان کرد و گفت: فرض كنيد يك بچه را از یک خانواده بدون آسیب وارد خانواده پر آسیب کنند، در اين صورت چه اتفاقی می‌افتد؟ خب در اين خانواده پر آشوب، دعوا و مشكلات اقتصادي، مسائل اجتماعي، اختلافات، دروغ، نيرنگ و خيانت وجود دارد؛ این‌ها در واقع عواقب اعتياد هستند که اجتناب‌ناپذیر نيستند و می‌توانند روی هر فردی اثر بگذارند. اگر مي‌توانستيم اين عوامل را از اعتياد جدا كنيم شايد اعتياد انقدر وحشتناك نبود بنابراین این‌ها عوامل مستعدكننده اعتياد هستند.
درمانگر و پژوهشگر اعتیاد بیان داشت: يكي از مهم‌ترین مسائلی که باید به بچه‌ها آموزش دهیم "تصميم‌گيري" است، ما بايد "تصميم‌گيري" و مهارت "نه" گفتن را ياد بدهيم و لازمه این امر این است که خانواده این مهارت و توانایی را یاد گرفته باشد و بتواند از آن استفاده کند.
نظر شما