به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان، معاونان وزیر آموزش وپرورش در ماه های اخیر به کشورهای سوئد و چین سفرهایی داشتند. هزینه این سفرها از سوی یونیسف تامین شده است. سفرهایی که بدون هیچ اطلاع رسانی از سوی وزارت آموزش و پرورش صورت گرفت.
در زمان بودجه بندی سال 1398 بود که خبر سفر« علی الهیار ترکمن» به همراه یک تیم از وزارت آموزش و پرورش به کشور سوئد به گوش رسید و در کانال های مختلف نیز بازتاب داشت اما هیچ انعکاس خبری در پرتال وزارت آموزش و پرورش نداشت. در آن زمان خبری هم از ادغام دفتر وزارتی با مرکز اطلاع رسانی نبود که توجیه ای بر عدم انعکاس خبر باشد.
همین مسئله موجب شد تا شایعه های مبنی بر اینکه در این سفرها اطلاعات مدارس کشور به کشورهای بیگانه داده می شود در شبکه های اجتماعی منتشر شود.
سکوت وزارت آموزش و پرورش در قبال این سفرها و عدم حضور خبرنگاران و نمایندگان رسانه‌های رسمی در این سفرها، شایعه‌ها را قوت بخشیده و هر روز هم مطلبی جدید در این باره منتشر می‌شود.
متاسفانه در سال‌های گذشته وزارت آموزش و پرورش ثابت کرده که هیچ علاقه‌ای به اطلاع رسانی دقیق از سفرها و فعالیت‌هایش ندارد و معمولا در سفرهای برون‌مرزیِ مسئولان وزارت آموزش و پرورش هیچ خبرنگاری از رسانه‌های رسمی کشور حضور ندارد و همین مسئله شایعه و شائبه ها را تقویت می‌کند.
اخیرا هم «علیرضا کاظمی» معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش با هیئت همراهی به کشور چین سفر کرده است، خبری از این سفر هم در پرتال وزارت آموزش و پرورش وجود ندارد.
البته از سفر معاون پرورشی و فرهنگی به کشور چین خبری جزیی در سایت ها منتشر شده است، اما باز هم درباره این سفرها جزییاتی منتشر نشده است و نشست خبری درباره دستاورد های این سفرها برگزار نشد. همین مسئله موجب شده است تا شائبه و شایعه هایی درباره این سفرهای مسئولان وزارت آموزش و پرورش به وجود آید.
کسانی که در فضای مجازی اقدام به انتشار این شایعه‌ها می‌کنند، مدعی هستند که منبع خبرهایشان از درون بدنه‌ی وزارت آموزش و پرورش است.
به هر روی نادیده گرفتن نقش رسانه ها در وزارت آموزش و پرورش بیش از دیگر وزارت خانه ها مشهود است و چون اطلاعات از سایت های رسمی بیرون نمی آید شائبه ها و حاشیه های این وزارت خانه هم زیاد است.
یکی از دلایل مشخص آن عدم درک درست از جایگاه رسانه است که البته شاید دلیل های پشت پرده ای هم وجود داشته باشد که از دید بسیاری از مردم پنهان است.
باید یاد آوری کنیم که در سپتامبر 2015 (شهریور 94)، اهداف دستور کار مبانی توسعه پایدار 2030 که 17 هدف اصلی و 169 هدف فرعی دارد جهت اقدام عملی همه کشورها برای تحقق حکومت یک‌پارچه در سازمان ملل ارائه شد. ایران نیز از کشورهای شرکت کننده در این اجلاس بود که متعهد به اجرای این سند شد و پس از آن سند ملی آموزش 2030 جمهوری اسلامی ایران با مدیریت و برنامه‌‌ریزی دفتر یونسکو در ایران با تشکیل 30 کارگروه تخصصی تدوین و آماده و در تاریخ 20 آذر 95 رونمایی شد.
اما پس از آن رهبر معظم انقلاب با اشاره به سند آموزش 2030 فرمودند: «جمهوری اسلامی ایران تسلیم سندهایی مانند 2030 یونسکو نخواهد شد. به‌چه‌مناسبت یک مجموعه به‌اصطلاح بین‌المللی که قطعاً تحت نفوذ قدرت‌های دنیاست این حق را داشته باشد که برای ملت‌های دنیا تکلیف مشخص کند؟ اصل کار غلط است اینکه سندی را امضا کنیم و بعد بیاییم بی‌سروصدا آن را اجرا کنیم، نخیر، مطلقاً مجاز نیست.»
همین فرمایشات مقام معظم رهبری نشان می‌دهد که هر گونه سکوت و چراغ خاموش حرکت کردن در زمینه همکاری با یونسکو صلاح نیست و باید تمام فعالیت‌ها در این زمینه به صورت شفاف به اطلاع مردم برسد.
باید در این سفرهای خارجی مسئولان نظام تعلیم و تربیت که از حساسیت های زیادی هم برخوردار است اطلاع رسانی شفاف و دقیق صورت گیرد.
نظر شما