به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان، «خلیل میرزایی» عصر دیروز(سه شنبه ۲۰ اذر)در نشست هم اندیشی و منع خشونت علیه زنان گفت: نظام حاکمیتی در کشور در تلاش است با برجسته سازی سطوح خرد و میانه، سطح کلان را از مشکلات موجود که یکی از آنها هم خشونت علیه زنان است را از زیر بار مسئولیت خالی کند لذا سعی می کنند فرآیند حل و فصل این وضعیت را بر عهده روانشناسان و مشاوران بگذارند.
استاد دانشگاه و مدیر گروه جامعه شناسی صلح بیان کرد: این در حالی است که وقتی پدیده ای تبدیل به مسئله و بحران شود دیگر کاری از دست مشاوران و روانشناسان برنمی آید و در اینجا باید جامعه شناسان، سطوح کلان‌تر را مورد بررسی قرار دهند.
وی گفت: وقتی ادبیات رسمی خشونت را بررسی می کنیم، می بینیم برخی از افراد بنا به دلایل روانی و اجتماعی سطوح پایین، علیه برخی دیگر از افراد اعمال خشونت می کنند و این خشونت بیشتر در سطح خشونت فیزیکی تعریف می شود.
میرزایی با بیان اینکه محروم کردن زنان از پست های حاکمیتی یک خشونت سیاسی اجتماعی است، افزود: 60 درصد کار موجود در کشور توسط زنان انجام می شود ولی همین زنان فقط 50 درصد مالکیت را در دست دارند که یک خشونت اقتصادی محسوب می شود.
مدیر گروه جامعه شناسی صلح با اشاره به آمار طلاق پیش از انقلاب اظهار کرد: نسبت طلاق از بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به قبل آن ،رشد تصاعدی داشته و 10 برابر افزایش یافته است این در زمانی است که نصف اعضای جامعه که زنان باشند از نظر قانونی حق طلاق ندارند، اگر زنان هم این حق را داشتند این آمار به 20 برابر می رسید.
وی با بیان اینکه روند طلاق از سال 41 تا 56 در ایران منفی شده است، تصریح کرد: در سال 41 زنان ایرانی حقوق مساوی دریافت می کردند، یعنی می توانستند مالکیت برابر و حق طلاق داشته باشند و پست های مدیریتی را هم تصاحب کنند.
میرزایی در ادامه افزود: با وجود اینکه در قبل از انقلاب کشور وارد مدرنیته شده بود باز هم طلاق روند منفی داشت اما بعد از انقلاب جمعیت عمده ای به ویژه مردها هم تقاضای طلاق می کنند که این به این معناست که مردها هم مورد خشونت واقع شدند.
این استاد دانشگاه در ادامه افزود: پس خشونت در ایران صرفا یک مسئله زنانه نیست بلکه مسئله ای عام تر است که باید عام تر هم بررسی و دیده شود.
میرزایی اظهار کرد: بسیاری از جامعه شناسان معتقدند بسیاری از امور اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و حتی محیط زیستی در سطوح بالای قدرت و ثروت باب می شود و در سطوح پایین تبدیل به فرهنگ می شود و این قاعده به ویژه زمانی صادق است که نظام های ثروت و قدرت از ابزاری به نام ایدئولوژی برای مشروعیت بخشی به عملکردها و رفتارهای خود استفاده می کنند.
مدیر گروه جامعه شناسی صلح تصریح کرد: وقتی نظام سلطه اعم از قدرت و ثروت، صنعت فرهنگ را هم در اختیار داشته باشد با کمک این صنعت فرهنگی می تواند خواسته ها و دیدگاه های خود را تبدیل به فرهنگ کند.
وی اظهار کرد: در ادبیات صلح دو تعریف از صلح وجود دارد یکی صلح در برابر جنگ است که در این تعریف صلح تعیینی قائم به ذات ندارد و قائم به جنگ دارد یعنی باید جنگی وجود داشته باشد تا صلحی صورت بگیرد.
این استاد دانشگاه بیان کرد: ملتی که 40 سال تمام یا در جنگ نرم یا در جنگ سرد بودند چگونه می توانند به صورت مسالمت آمیز و صلح جویانه مسایل خود را حل کنند.
نظر شما