همچنین «جان بولتون» مشاور امنیت ملی آمریکا در پیامی توییتری با طرح این ادعا که ایران به تازگی موشک‌های بالستیک میان‌بردی را که قادر به رسیدن به اسرائیل و اروپا هستند را مورد آزمایش قرار داده است، گفت: این «اقدام تحریک‌آمیز» غیر قابل تحمل است.
در کنار این ها، «جرمی هانت» وزیر امورخارجه انگلیس با انتشار پیامی در صفحه توئیتر خود نوشت: «من به شدت نسبت به آزمایش موشک بالستیک میان برد توسط ایران نگران شده‌ام. این اقدامی تحریک برانگیز و تهدیدآمیز بوده و در تضاد با قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل است. حمایت ما از برجام به هیچ وجه از نگرانی ما درباره برنامه موشکی بی‌ثبات کننده ایران و از عزم ما نسبت به اینکه باید متوقف شود، کم نمی‌کند.»
اما در واکنش به این ادعاها، «بهرام قاسمی» گفت: برنامه موشکی ایران ماهیت دفاعی دارد و بر اساس نیازهای کشور طراحی می‌شود.
سخنگوی وزارت امور خارجه تاکید کرد: هیچ قطعنامه ای در شورای امنیت برنامه موشکی و یا آزمایش‌های موشکی ایران را ممنوع نکرده است.
قاسمی خطاب به وزیر امور خارجه آمریکا افزود: جالب و البته مضحک آنجاست به قطعنامه ای استناد می کنید که با خروج یک‌جانبه و غیر قانونی‌تان از برجام نه تنها خود آن را نقض کرده‌اید بلکه دیگران را هم به نقض آن تشویق و یا حتی اگر آن را اجرا کنند تهدید به تنبیه شدن و تحریم می‌کنید.
این در حالی است که مارک فیتز پاتریک نیز اعلام کرد که که آزمایش‌های موشکی ایران نقض قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت به شمار نمی‌رود.
مدیر اجرایی اندیشکده بین‌المللی مطالعات راهبردی در پیامی توییتری نوشت: «این معذور کردن آزمایش موشکی ایران نیست، اما این اقدام نقض قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت به شمار نمی‌رود چرا که تنها از ایران می‌خواهد چنین آزمایش‌هایی را انجام ندهد. همچنین این قطعنامه خواستار آن است که تمامی کشورهای عضو از هر گونه اقدامی که اجرای تعهدات برجام را تضعیف می‌کند، خوددادری کنند. اگر ایران در حال تخطی از قطعنامه می‌باشد، پس آمریکا نیز چنین است.»
بنابراین گزارش، متن قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل پس از ۱۲ سال گفتگو در مورد فعالیت‌های هسته‌ای ایران با اعضای گروه ۱+۵ در تاریخ ۲۳ تیرماه ۱۳۹۴ توسط تیم مذاکره‌کننده کشورمان در مذاکرات به تصویب رسید و سپس در ۲۹ تیر ماه ۱۳۹۴ در شورای امنیت سازمان ملل به رأی گذاشته شد که با تصویب آن در آن شورا تبدیل به قطعنامه ۲۲۳۱ شد و همراه با تصویب آن هر ۶ قطعنامه قبلی که علیه ایران صادر شده و منجر به تحریم‌های وسیع در رابطه با موضوع هسته‌ای علیه کشورمان شده بود ملغی شد.
در متن این قطعنامه آمده است که از ایران خواسته می‌شود تا هیچ فعالیتی مرتبط با موشک‌های بالستیک طراحی‌شده با قابلیت حمل تسلیحات هسته‌ای صورت ندهد، از جمله شلیک هر گونه موشک با استفاده از چنین فناوری‌های مربوط به موشک‌های بالستیک تا زمان ۸ سال پس از «روز پذیرش برجام» و یا تا زمانی که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارشی ارائه دهد که «جمع‌بندی مبسوط» را تأیید کند، بسته به اینکه کدام زودتر اتفاق افتد.
همچنین در بخش دیگری نیز تاکید شده که تمامی کشورها باید در فعالیت‌های شرح داده شده در ذیل مشارکت کرده و اجازه انجام آن را صادر کنند، مشروط به اینکه شورای امنیت پیشاپیش بر مبنایی مورد به مورد مجوز چنین فعالیت‌هایی را صادر کرده باشد:
الف. تأمین، فروش و یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم تمامی اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری‌های برشمرده شده در (S/۲۰۱۵/۵۴۶) [جدیدترین فهرست کنترل فناوری موشکی] و هرگونه اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری‌هایی که این کشورها تصمیم بگیرند که می‌تواند برای تولید هرگونه سامانه شلیک تسلیحات هسته‌ای مورد استفاده قرار گیرد، از داخل قلمرو تحت حاکمیت آنها، و یا توسط اتباع آنها و یا با استفاده از هواپیماها و یا کشتی‌هایی که پرچم آنها را حمل می‌کنند، به داخل ایران و یا خارج از این کشور، یا برای استفاده در داخل ایران و یا به نفع این کشور، چه این اقلام از قلمرو تحت حاکمیت آنها نشأت گرفته و یا نگرفته باشد.
علاوه براین، باز هم تاکید شده که تمامی کشورها، مشروط به اینکه شورای امنیت پیشاپیش بر مبنایی مورد به مورد، تصمیم به تصویب بگیرد، باید در این فعالیت‌ها مشارکت داشته و اجازه آن را صادر کنند: تأمین، فروش و یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم، هر گونه تانک جنگی، خودروهای رزمی زرهی، سامانه‌های توپخانه‌ای سنگین، هواپیماهای رزمی، بالگردهای تهاجمی، ناوهای جنگی، موشک‌ها و یا سامانه‌های موشکی،مطابق با اهداف «فهرست تسلیحات متعارف سازمان ملل»، یا مواد مرتبط، شامل قطعات یدکی، از داخل و یا از طریق قلمروهای تحت حاکمیتی‌شان، و یا توسط اتباع آنها و یا افراد تحت حاکمیت آنها، یا با استفاده از هواپیماها و یا کشتی‌های حامل پرچم‌های آنها، اعم از اینکه از قلمروشان نشأت گرفته یا خیر، به ایران، یا برای استفاده در داخل ایران و یا در جهت تأمین منافع ایران، و ارائهٔ آموزش فنی، منابع یا خدمات مالی، پیشنهادات، دیگر خدمات و کمک‌های مرتبط با تأمین، فروش، انتقال، تولید، حفظ و نگهداری و یا استفاده از تسلیحات و مواد مرتبط توصیف‌شده در این بند فرعی، به ایران توسط اتباع این کشورها و یا از داخل یا از طریق قلمروهای تحت حاکمیتشان./
نظر شما