به گزارش خبرگزاری شبستان از فومن، بهروز محمدی در دیدار با خانواده معظم شهیدان خلیل ساکت، داریوش زلفعلی و علی شکوری فومنی با گرامیداشت یاد و خاطره شهدا اظهار کرد: خانواده شهدا حق بزرگی به گردن ما مسئولان دارند.
رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران فومن، وجود مادران و پدران شهدا را باعث برکت و دیدار با آنان را مایه نشاط مسئولان دانست و افزود: صبوری این عزیزان به ما توان می‌دهد تا در راه خدمت به نظام اسلامی و خانواده‌های معظم شهدا و ایثارگران تلاشی مضاعف داشته باشیم.
وی با تاکید بر تقویت و توسعه فرهنگ ایثار و شهادت در جامعه، گفت: ترویج این فرهنگ سبب ناامیدی دشمنان می‌شود.
محمدی با بیان اینکه اگر بخواهیم راه شهیدان را ادامه دهیم ابتدا باید آرمان ها وسیره شهدا را بشناسیم تا بدانیم چه اهدافی را دنبال می کردند، تصریح کرد: نسل جوان جامعه باید با رشادت‌ها و ایثارگری‌های شهدا آشنا شوند و بدانند که امنیت ایران اسلامی با خون شهدا تامین و تضمین شده است.
زندگی‌نامه شهید خلیل ساکت:
شهيد خليل ساكت مجرد فرزند ذبيح‌الله به سال 1348 در روستاي قلعه كل فومن تولد يافت، پس از طي دوران خردسالي، راهي مدرسه شد و تحصيلات خود را تا پايه‌ي اول راهنمايي سپري نمود، پس ازآن وارد بازار كار گرديد و در يك مغازه ساندويچي مشغول به كار شد.
ديري نگذشت كه زمان خدمت او فرارسيد و بعنوان مشمول سپاه به خدمت فراخوانده شد. پس ازپايان دوره آموزشي، به مناطق جنگي اعزام شد و در عمليات‌هاي مختلف شركت نمود، تا اينكه‌سرانجام در تاريخ نهم آذر 1366 در منطقه عملياتي شلمچه، بر اثر اصابت تركش به ناحيه‌ي سر، به‌درجه‌ي والاي شهادت نايل آمد و از اين طريق به لقاءالله پيوست. چند روز از شهادتش گذشت،تا اينكه توسط پلاكش، شناسايي شد و به شهرستان شهيدپرور فومن انتقال يافت.
در قسمتي از وصيت‌نامه‌اش مي‌نويسد: «خدايا قدمي بخاطر تو برداشتم، كمكم كن و دست مرابگير. خدايا خودت گفتي كه بنده من، هر چه بخواهي بمن بگو تا اجابت كنم. از همه‌چيز خود، حتي‌از جانم گذشتم و سراسيمه بسوي تو مي‌آيم. اميدوارم اين مهمانت را كه غير از گناه و معصيت، چيزي ندارد قبول كني. باز از تو مي‌خواهم ما را به فوز عظيم شهادت نائل گرداني».
شهید داریوش زلفعلی‌پور:
سرباز وظيفه شهيد داريوش زلفعلي پور فرزند يحيي به سال 1344 در خانواده‌اي مومن و متعهد در شهر فومن قدم به جهان گذارد.
دوران كودكي را در دامان مادري پاكدامن و پدري مهربان سپري نمود، تا اينكه وارد مدرسه گرديد وتا أخذ مدرك سيكل (سوم راهنمايي) به ادامه‌ي تحصيل پرداخت، اين شهيد گرانقدر پس ازتحصيل، مدتي در مغازه ندافي پدر به فعاليت پرداخت و بعد هم براي اينكه سربار خانواده نباشد، به صافكاري ماشين روي آورد و مدتي را در اين حرفه مشغول به كار شد.
پس از چندين سال كار و تلاش، به خدمت سربازي فراخوانده شد و بعنوان سرباز نيروي زميني‌ارتش به انجام وظيفه پرداخت.
دوره آموزشي را گذراند و بعد از آن وارد لشكر 21 حمزه تهران گرديد و بعد هم از اين لشكر به جبهه‌هاي حق عليه باطل اعزام شد، سرانجام پس از رشادت‌ها ودلاوري‌ها در بيست‌ويكم تير 1367 در شهرك زبيدات عراق، پيكرش مفقود گرديد و به شهادت‌رسيد.
علی شکوری فومنی:
پاسدار وظيفه شهيد علي شكوري فومني فرزند حسين به سال 1347 در شهر فومن ديده به هستي گشود. تا اخذ مدرك ديپلم علوم تجربي پيش رفت و به هنگام تحصيل، علاوه بر فراگيري دانش به ورزش نيز علاقه‌مند بود و در تيم فوتبال «مخابرات» بازي مي‌كرد.
پس از آن از واحد سپاه فومن به خدمت سربازي اعزام گرديد. مدتي در ستاد لشكر 52 قدس گيلان،در قسمت بهداري سپاه شانزدهم امام حسن (ع) مشغول به كار بود، تا اينكه از نيروي واحد بهداري آن يگان، به جبهه اعزام شد و در جبهه به خدمات متعدد پرداخت.
شهيد شكوري سرانجام در ساعت 12شب نوزدهم آبان 1367 بعد از هفت ماه خدمت، به علت ريزش كوه بر روي چادر كه وي در آن مستقر بود، در محوربانه كردستان بر اثر خونريزي مغزي به شهادت رسيد.مزار این شهید در گلزار فومن قراردارد.
نظر شما