خبرگزاری شبستان، گروه مهدویت و غدیر: عصر غیبت، عصر بلاتکلیفی و بی مسئولیتی نیست. اگر حضرت مهدی علیه السلام برای اصلاح جهان و مبارزه با فساد و ظلم در سطح گیتی قیام خواهد کرد، منتظران دولت مهدوی باید در حد توان و امکانات و فراهم کردن شرایط، در اصلاح جامعه و مبارزه با مفاسد بکوشند و همان هدف متعالی مهدوی را در مقیاس کوچک تری محقق سازند، هر قدر که می توانند.
از بررسی روایات برمی آید که شیعه منتظر در عصر حاکمیت ستمگران نباید به گناهان و مفاسد آلوده شود و زمینه را برای دینداری متدینان و عمل به وظایف دینی را برای مومنان فراهم کند. تمهید و حرکت زمینه ساز برای ظهور، جز با اصلاح خویش و جامعه در حد توان، قابل تصور نیست.
اگر سیلی جاری شود یا در اثر بارش برف سنگین راهی بسته شود یا در اثر آتش سوزی، خانه ای در کام شعله ها برود، هرچند در انتظار نیروهای امدادگر و آتش نشان باشیم، ولی تا آمدن آنان باید از همه ظرفیت و توانایی خویش برای جلوگیری از ویرانی های سیل یا باز کردن راه یا خاموش کردن آتش، استفاده کنیم. این هم تکلیف شرعی است هم حکم عقلی.
پس بی تفاوتی نسبت به فساد جامعه و گسترش گناه و ستم از اخلاق منتظران نیست.
اگر دعا کنیم که از یاران و انصار حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه باشیم، پیش از ظهور هم باید او را در راه هدف مقدس و جهانی که دارد، نصرت و یاری کنیم و کار را برای حضرتش آسان تر سازیم، نه اینکه با دامن زدن به مفاسد، کار را دشوارتر کنیم.. کسانی که معتقدند باید بر دامنه گناهان افزود تا حضرت(عج) زودتر بیاید، اشتباه می کنند و دچار «اعوجاج فکری» اند. این تفکر، همه مبارزات تاریخی مصلحان را برای احیای عدالت و از بین بردن ستم و انحرافات زیر سوال می برد و در عصر غیبت، تکلیف امر به معروف و نهی از منکر و دفاع از احکام اسلام بر زمین می ماند. در حالی که امام عصر(عج) به این راضی نیست.
امام خمینی(ره) فرمود: «ما منتظران مقدم مبارکش، مکلف هستیم تا با تمام توان کوشش کنیم تا قانون عدل الهی را در این کشور ولی عصر علیه السلام حاکم کنیم».(کلمات قصار، ص47)
حجت الاسلام محسن قرائتی در پاسخ به پرسش «معناى انتظار امام زمان علیه السلام چیست؟ آیا به معناى سكوت و بى تفاوتى در برابر ظلم و فساد است؟» می نویسد:
«ما هر شب منتظر طلوع خورشید فردا هستیم، امّا معناى انتظار خورشید آن نیست كه دست روى دست بگذاریم و تا صبح در تاریكى به سر بریم، بلكه هر كس اتاق خود را روشن مى كند.
ما در زمستان منتظر فرا رسیدن تابستان هستیم، ولى انتظار تابستان به آن معنا نیست كه در زمستان بلرزیم و اتاق خود را گرم نكنیم.
در زمان غیبت امام زمان علیه السلام نیز باید به مقدار توانِ خود با ظلم مبارزه كنیم و درصدد اصلاح خود و جامعه برآییم. در روایات مى خوانیم: «أفضلُ الاعمال اِنتظارُ الفَرج»(بحار، ج 75، ص 208.) بهترین عمل، انتظار آمدن حضرت مهدى علیه السلام است.
بر اساس این حدیث، انتظار، حالت نیست، بلكه عمل است: «أفضلُ الاعمال» بنابراین، منتظران واقعى باید اهل عمل باشند. منتظران مصلِح باید خود صالح باشند، كسى كه منتظر مهمان است در خانه آرام نمى نشیند.
وظیفه مردم در زمان غیبت، خودسازى و امر به معروف و دعوت به حق و آگاه سازى دیگران است.»2
نتیجه آنکه تلاش برای گسترش خوبی ها و معروف ها در جامعه و مقابله با بدی ها و مفاسد و ستم ها، بسیار مقدس و کاری است که منجی بشریت حضرت مهدی(عج) با قیام جهانی اش این هدف را در سطح جهانی پیاده و دنیا را اصلاح خواهدکرد.
منتظران او هم باید در حد توان در شعاع تاثیرگذاری خودشان به این مهم پرداخته و به این هدف کمک کنند. در دعای ندبه، از آن حضرت(عج) با عنوان منتظر برای برطرف کردن کژی ها، امید برای زدودن ستم، مهیا برای ریشه کن کردن ستمگران، ذخیره برای تجدید فرائض و سنن و احیاگر آیین و شریعت و قرآن و حدود و احکام آن یاد شده است.
عصر ظهور جامعه آرمانی همه ما و مستضعفان جهان است. منتظر ظهور هم باید احساس تعهد و تکلیف کند و بی تفاوت نباشد.
منابع:
1-زندگی مهدوی(اخلاق و اوصاف منتظران)، جواد محدثی
2-پایگاه اطلاع رسانی درس هایی از قرآن
نظر شما