به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از ستاد مبارزه با مواد مخدر، « مهرداد نوابخش»در خصوص اعتیاد جوانان گفت: اعتیاد پدیده‌اي بین‌المللی است که در ایران هم شاهد آن هستیم اما اینکه چرا با وجود ترفندها و ویژگی‌های درمانی که برای این عزیزان ایجاد می‌شود، باز هم شاهد برگشت برخی از آنان به اعتیاد هستیم، مبحثي مهم در مشاوره‌های جهانی است و فقط مختص به ایران نیست.
يك جامعه‌شناس با بيان اينكه جامعه‌شناسان و مددکاران غالباً 5 ساختار را درباره علل بازگشت افراد به اعتیاد مورد بررسي قرار مي‌دهند، افزود: اولین علت بازگشت به اعتیاد در این افراد، "عوامل اجتماعی" است،
کسانی که دچار اعتیاد می‌شوند حتماً یکسری معضلات، مشکلات و آسیب‌هایی داشته‌اند که به سوي مصرف مخدرها گرایش يافته‌اند.
وی تصريح كرد: فرد در وهله نخست درمان تحت خدمات ایمنی و سم‌زدایی می‌گیرد اما کشش‌ها، مسائل روحی و روانی وی مورد درمان قرار نمی‌گیرد و در واقع فقط سم‌زدایی جسمی از وی انجام مي‌شود. از نظر بیولوژیکی جسم وی سالم است اما مسائل و اختلالات روانی و کشش‌های اجتماعی وی مورد توجه قرار نمي‌گيرد. وقتی هم که بدون درمان اختلالات و آموزش درباره مواجه با مسائل خطرساز به جامعه بازمي‌گردند مجددا به مصرف مواد تمايل پيدا مي‌كنند.
نوابخش؛دومین علت را "موانع اقتصادی" برشمرد و بيان داشت: غالباً این افراد در مقابل معضلات و مشکلاتي كه برايشان رخ داده است، دچار اعتیاد شده‌اند. اگر پس از بهبودی و سم‌زدایی همچنان این معضلات و مشکلات را در زندگی خود پا برجای بینند، ممكن است به خاطر اينكه نحوه برخورد با مشکلات را آموزش ندیده‌اند به سمت مواد گرایش یابند.
وي در ادامه؛ سومین علت لغزش را "جامعه‌پذیری" فرد معتاد در جامعه دانست و با طرح این سوال که ساختار جامعه تا چه حد افراد بهبودیافته را می‌پذیرد؟ گفت: متاسفانه شاهد این هستیم كه برخی کارفرمايان وقتی متوجه سوابق فرد بهبوديافته می‌شوند، او را از حضور در واحد کاری منع می‌کنند. در اینصورت فرد دچار سرخوردگی اجتماعی می‌شود و مجدد به سمت مواد گرایش پیدا می‌کند.
اين جامعه‌شناس ادامه داد: در اینجا فرهنگسازی در جامعه نقش پررنگی پیدا می‌کند، باید برای پذیرفتن معتادان بهبودیافته در جامعه و خانواده در خارج از مراکز ترک اعتیاد فرهنگسازی صورت بگیرد تا با تقویت و حمایت مالی و روانی از این افراد، بتوانیم از گرایش دوباره آنها به سمت اعتیاد جلوگیری کنیم.
نوابخش اضافه کرد: چهارمین علت لغزش، "مردم‌شناسی" است. برخی خانواده‌ها و قومیت‌ها، "اعتیاد" را عیب و ناهنجاری نمی‌دانند که بخواهند روی رفتار فرد بهبودیافته نظارت و کنترلی داشته باشند، برای رفع این امر، لزوم آگاه‌سازی و اطلاع‌رسانی‌های به‌موقع توسط رسانه‌ها و همچنین نهادهای مختلف آموزشی احساس می‌شود.
وی در ادامه؛ پنجمین علت در لغزش معتادان بهبودیافته را "مجازات‌ها و فرجام" عنوان کرد و گفت: مجازات‌ها باید به درستی تدوین شوند، به طوری که مجازات‌ها خاصیت بازدارندگی داشته باشند تا این افراد به سمت مواد گرایش نداشته باشند.
نوابخش در پايان خاطر نشان ساخت: فرد بایستی علاوه بر سم‌زدایی روی ساختار بینش اجتماعی خود، عزت نفس، کارآفرینی و مهارت‌های اجتماعی و.. کار کند و به فرد بهبودیافته آموزش داده شود تا بتواند به جامعه بازگردد و عوامل لغزش‌زا نيز نتوانند در فرد تاثیری داشته باشند، در غیر اینصورت اگر صد بار هم سم‌زدایی در فرد صورت گیرد تاثیر مثبتی نخواهد داشت و فرد ممکن است مجدد به اعتیاد بازگردد.
نظر شما