به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از «militarytimes»،17 سال از مداخله غرب برای جنگ با طالبان در افغانستان می گذرد اما هنوز این کشور بیشتر از قبل به صلح نزدیک نشده است. در این شرایط به نظر می رسد که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه می خواهد تبدیل به یکی از بازیگران اصلی در افغانستان شود.
به نظر برخی تحلیلگران، اگر طالبان متقاعد به نشستن پای میز مذاکره در زمانی شوند که این گروه تهاجمی تر از سال های قبل در میدان جنگ ظاهر شده است، پیشنهاد روسیه برای میزبانی گفتگوهای ماه آینده صلح با طالبان، نتایج مثبتی را به بار خواهد آورد اما این حرکت قبل از آغاز، ممکن است به بن بست برسد. دولت افغانستان اعلام کرده است که در این گفتگوها شرکت نخواهد کرد چرا که امکان به توافق رسیدن بر سر یک استراتژی منسجم به خاطر اختلافات درون حکومتی که برخی آن را رقابت های شخصی و قومی تلقی می کنند، وجود ندارد.
دولت افغانستان همچنین خواستار توافق اولیه از سوی طالبان برای انجام گفتگوهای مستقیم با کابل شده است این در حالی است که طالبانی ها به طور مکرر گفتگوی مستقیم با دولت افغانستان را رد کرده و به جای آن خواستار گفتگوی مستقیم با آمریکا شده اند. در افغانستان این شرایط موجب بدبینی درباره بازیگران مختلف شده است و تقریبا هیچ امیدی برای بهبود سریع خشونت ها وجود ندارد.
تحلیلگران می گویند که کشمکش درباره نشست برای انجام گفتگوهای صلح، پنجره ای به سوی دستیابی به صلح در منطقه ای است که دارای تاثیرات رقابتی است.
پاکستان، ایران، روسیه و چین تاثیر فزاینده ای دارند در حالی که آمریکا هم میلیاردها دلار صرف حمایت از نیروهای امنیت ملی افغان که در حال جنگ با طالبان هستند، کرده است. کارشناسانی که چهار دهه جنگ افغانستان را دنبال کرده اند، می گویند که قدم برداشتن در مسیر صلح در این کشور ضعیف که 32 میلیون نفر جمعیت دارد مانند راه رفتن در میدان مین است.
مایکل کوگلمان، معاون رئیس برنامه های آسیا در مرکز «ویلسون» آمریکا این وضعیت را «انفجاری» توصیف کرده و گفته است: در افغانستان فقط روسیه و آمریکا در حال رقابت نیستند بلکه چین، ایران و پاکستان هم در این رقابت حضور دارند و هیچ یک از این کشورها دارای روابط گرم با آمریکا نیستند.
این اختلاف موجب می شود تا دستیابی به صلح در افغانستان دچار مشکل شود اما به گفته تحلیلگران، همسایگان افغانستان و قدرت های جهانی رقیب، تنها بخشی از مشکل آوردن صلح به افغانستان هستند.
به گفته آنها، تشدید اختلاف قومی و همچنین افزایش فساد حکومتی در افغانستان یکی دیگر از دلایل احتمال به بن بست رسیدن صلح با طالبان در افغانستان است.
هارون میر، تحلیلگر سیاسی در گفتگوی اخیرش در کابل، پایتخت افغانستان گفت که فشارهای بین المللی موجب می شود تا سیاستمداران چالش برانگیز افغانستان با هم کنار بیایند.
او تاکید کرد که دولت عمیقا به خطوط قومی تقسیم شده است و هشدار داد که خروج نیروهای بین المللی می تواند موجب جنگ قومی در این کشور شود.
این تحلیلگر سیاسی همچنین گفت: کابل تخریب خواهد شد چرا که همه گروه های مختلف در دولت می خواهند کنترل آن را به دست بگیرند.
هارون میر تصریح کرد که این بار جنگ قومی کابل را نابود و ویران خواهد کرد.
وی افزود: تا زمانی که دولت افغانستان درگیر بحث ها،اختلافات و سایر اختلالات درونی است، کابل موفق به شکل دادن یک استراتژی ضد شورش بدون کمک گرفتن از شرکای اصلی اش نخواهد بود.
گزارش از فریبا پازوکی
نظر شما