پیروز ارجمند، نوازنده، آهنگساز و مدیرکل اسبق دفتر موسیقی وزارت ارشاد در پاسخ به این پرسش که «موسیقی سنتی و آوازی ما در عین حفظ اصالت، نیازمند چه نوآوری هایی است تا بتواند با ژانرهای تازه و متنوع امروز در جذب مخاطب رقابت کند؟» به خبرنگار فرهنگی شبستان گفت: ما در مکاتب موسیقی و آوازی ایران مکاتب مربوط به شهرهای مختلف ایران را داریم مثل مکتب اصفهان و تبریز، این مکاتب خاستگاه منطقه ای و زبانی داشته اند، یعنی این مکاتب بر اساس زبان شکل گرفته اند، اما امروز فرهنگ زبانی واحدی داریم و طبعا این شیوه پاسخگو نیست.
موسیقی ایرانی امروز پاسخگوی نیاز کودکان هم نیست
ارجمند ادامه داد: از سوی دیگر ژانرهای موسیقی در 20 سال اخیر رشد کرده اند و سلایق هم عوض شده، اگر زمانی موسیقی پاپ وطنی داشتیم امروز راک، جاز، فیوژن و ... داریم، سلایق عوض شده است و مردم سختگیرانه تر برخورد می کنند. حال باید پرسید موسیقی سنتی ما همپای این تغییرات، به گونه ای متحول شده که پاسخگوی همه نیازها باشد؟ من می گویم خیر، اگر امروز بخواهیم از آن بهره برداری همه جانبه داشته باشیم دیگر این موسیقی جوابگو نیست، تا آن جا که این موسیقی نیاز کودکان را هم جواب نمی دهد.
موسیقی سنتی از دایره دستگاه خارج شود
این هنرمند تصریح کرد: موسیقی سنتی ما امروز پاسخگوی نیاز جوانان نیست، این موسیقی با شعر عمیق و سخت نسلی که موسیقی آرام و اکتیو و ساده و بدون عمق می خواهد را راضی نمی کند. ما دچار بحران شده ایم؛ نسل قدیم موسیقیدانان مثل خرم، پایور و تجویدی هم دیگر نیستند. البته الان در همه جای دنیا بحران ملودی داریم، موسیقی ایرانی نمی تواند همپای موسیقی امروز حرکت کند. در واقع باور موسیقیدانان باید تغییر کند تا موسیقی ما از دایره دستگاه خارج شود، مثل کاری که اردوان کامکار می کند که مبتنی بر ردیف دستگاهی نیست.
صدا و سیما با نمایش ندادن ساز مانع پیشرفت موسیقی ایرانی می شود
پیروز ارجمند تاکید کرد: نباید فراموش کنیم نسلی که موسیقی را نگه می دارد باید موسیقی را بشناسد. ما محدودیت داریم، مردم ما در تلویزیون ساز نمی بینند. اگر می خواهیم موسیقی ایران پیشرفت کند صدا و سیما باید به این امر کمک کند، مردم هم دغدغه موسیقی داشته باشند و قانون کپی رایت رعایت شود.
موسیقی پاپ «آدامسی» است
این آهنگساز در پاسخ به این پرسش که «چرا شهرت نسل جدید خوانندگان موسیقی پاپ همانند موج فراز و فرود دارد؟»، گفت: اساسا موسیقی پاپ مصرفی است که این افراد را مشهور و سلبریتی می کند. این طبیعت موسیقی پاپ است که من به آن «آدامسی»می گویم، مثل آدامس در ابتدا شیرین است و بعد شیرینی اش را از دست می دهد. موسیقی پاپ عمق و معنا ندارد، این ایراد موسیقی پاپ نیست، ویژگی آن است.
ماندگاری در موسیقی پاپ دانش می خواهد
وی خاطر نشان کرد: البته در عرصه موسیقی پاپ ایرانی بابک بیات را داریم که 50-60 سال می ماند چون دانش و معرفت دارد. خوانندگان موسیقی پاپی هم هستند که فقط چند سال می مانند، نباید نگران بود خاصیت پاپ همین است. خواننده ها اوج می گیرند و پس از مدتی به حاشیه می روند. در کل دنیا هم موسیقی پاپ همین گونه است.
نظر شما