به گزارش خبرنگار شبستان، نمایش «ریچارد» تازه‌ترین اثر نمایشی گروه تئاتر شایا در حالی به سی‌امین شب اجرا نزدیک می‌شود که به فروشی کمتر از آن‌چه برایش انتظار می‌رفت، دست یافته است. نمایشی که المان‌های نیازمند یک تئاتر برای برخورداری از اقبال تماشاگران را کم‌وبیش رعایت کرده و به نظر می‌رسد، قربانی بی‌توجه‌ای و همانا غیرضروری دانستن تئاتر شده است.
حمیدرضا نعیمی؛ نویسنده و کارگردان ریچارد که پیش‌تر اجرای کامیاب «سقراط» را برای بیش از صد و پنجاه مرتبه تجربه کرده این روزها با چالشِ تازه‌ای روبروست. چالشی که کم‌اقبالی تماشاگران، نه به دلیل محتوای نمایش که برای قرارگرفتن در تنگنای اقتصادی است و اقتصاد کم‌جان تئاتر را نشانه رفته. آن‌گونه که گروه اعضای نمایش ریچارد و دیگر نمایش‌های روی صحنه در چنین شرایطی با سختی دوچندان مواجه‌اند و دغدغه‌ای به دغدغه‌های معمول اجرا و کارگردانی‌شان افزون شده است.
نعیمی همواره کوشیده در اجرای نمایش‌هایش، تماشاگر را گرامی بدارد. این گرامیداشت افزون‌بر کوشیدن در نویسندگی و اجرای اثر برای والاداشتن تماشاگر و تماشای تئاتری بدور از توهین و دست‌کم گرفتن شعور مخاطب؛ در رفتار او دیدنی است. آنجاکه او چه در شبهای شلوغِ اجرای «سقراط» و «شوایک» و چه در شبهای نه‌چندان پر آمد و شد «ریچارد» به تالار انتظار وحدت آمده و از مهمانانش استقبال می‌کند که در نوع خود، رفتار قابل توجه‌ای است. شاید همین نگاه نعیمی او را بر‌آن داشت تا پیش از آغاز اجرای ریچارد، بهای درنظرگرفته برای بلیت چند ردیف ابتدایی تالار وحدت را بیست و پنج‌هزار تومان کاهش دهد. اقدامی که می‌بایست حضور مردم را در این شرایط سخت، ساده‌تر می‌کرد.
در بخش‌هایی از یادداشت رسانه‌ای نعیمی دراین‌باره آمده بود: «روزها و شبهای سختی بر ما می‌گذرد. چه واژه با مسماعی است این واژه «ما» پس بگذاریم هر چه هست برای ما باشد نه من، نه او یا دیگری... قرار نبوده و نیست که از رویاها و آرزوهای‌مان دست برداریم؛ تماشاگر را فراموش کنیم و به کم قانع باشیم. از همان ابتدا باور داشتیم که ما از تماشاگران طلبکار نیستیم؛ ما خود را بدهکارِ آنان می دانیم... پس برای پرداختِ این بدهی سخت کار خواهیم کرد و از جان مان خواهیم گذشت. سیزده ساعت تمرینِ بی وقفه در روز، ساختِ دکوری عظیم، دوخت و دوز بالغ بر دویست دست لباس، ساختِ ادوات جنگی، هزینه تبلیغات و برآوردِ حق‌الزحمهای نه چندان بالا برای همه‌ی عوامل، ما را بر آن داشت تا بلیت نمایش «ریچارد» را برای چند ردیفِ نخست ۱۲۰ هزار تومان در نظر بگیریم اما روزهای سختِ حاضر، تحریم‌ها و گرانی‌ها نهیب مان زد که اگر خوشی و شادکامی در کار است بگذار برای همه‌ی «ما» باشد و اگر ناخوشی و ناکامی هم برای «ما». پس از روزی بخور نمیرمان گذشتیم تا شما «تماشاگران» را در کنارمان داشته باشیم که بی وجود شما، ما هیچ نیستیم.»
به هر روی، ریچارد حمیدرضا نعیمی در روزهای سخت اقتصادی با شرایطی روبروست که موجب شده کمتر به سزاواری‌‌اش برسد. نمایشی که در متن، کارگردانی، طراحی صحنه، طراحی لباس و بازیگری؛ سزوار تماشاست اما این شایستگی را در برزخ بی‌توجه‌ای و شرایط سخت اقتصادی قربانی داده و ناچار است میزبان صندلی‌های خالی مانده‌ی تالار وحدت در شبهای اجرا باشد. این در حالی است که نعیمی در پایان هر اجرا، حضور مردم در تئاتر را در چنین شرایطی ستایش می‌کند و بر این باور است که نمایش‌اش همان‌قدر که قربانی شرایط اقتصادی است، از بی‌توجه‌ای نهادهایی رنج می‌برد که می توانستند با کارهایی مانند ارائه‌ی بیلبوردهای شهری، حامی ریچارد باشند.
ریچارد به نویسندگی و کارگردانی حمیدرضا نعیمی و حضور بازیگرانی مانند: حامد کمیلی، بهناز نازی، شقایق فراهانی، یعقوب صباحی، منوچهر علیپور، کامبیز امینی و فرید قبادی تا بیست و ششم مرداد هر شب ساعت 18 در تالار وحدت روی صحنه می‌رود.
گزارش از علی یزدان دوست
نظر شما