« لابی گرایی» گردابی که پارلمان شهری کرج را فرا گرفته است

خبرگزاری شبستان - البرز

شاید اگر این جمله رحیم خستو، سخنگوی شورای اسلامی شهر کرج مبنی بر عدم فردگرایی و لابی گرایی رستورانی محقق می گشت، امروزه شاهد بلاتکلیفی شورائیان به منظور انتخاب شهردار کرج نبودیم و از دیگر سو، جبهه اصلاحات که بیشترین سهم را در میان اعضاء این شورا دارد، مورد انتقاد شدید مردم نسبت به عدم تعهدات قانونی قرار نمی گرفت.

قدر مسلم؛ استعفاء ناگهانی نصیری که در جریان طرح سوال از شهردار در صحن شورای شهر و انتقادات بی پایه و اساس متعاقب با شش ماه مسئولیت وی توانست چهره ای ناخشنود از روند عملکرد شورا نشینان را به تصویر کشاند.

این روند نامطلوب در گیر و دار، فرآیند غیر انتصاب های غیر قانونی همچون حضور همسر یکی از شورائیان در شورا، ترک صحن علنی شورا، پرخاش و انتقاد از حضور اصحاب رسانه، افتراء ها و تهمت ها و ... پیامد یک مسئله است و آن اینکه شورا، شورای شهرداری و شورای سیاسی بازی است.

هجمه های متعدد سیاسی بازی پیامدی جز سردرگمی، اضطراب، ناراحتی و ... برای شورانشینان نداشته است و این میان مردم به عنوان اصلی ترین کسانی که با رأی خود برای مشکلات شهر به این اعضاء رأی داده اند در سردرگمی روند قانونی و اجرایی کارها مانده اند.

در این میان حضور آیت الله سید محمد مهدی حسینی همدانی، نماینده ولی فقیه در استان البرز در صحن علنی شورای شهر، همچنین ورود مستقیم محمدجواد کولویند، رئیس کمیسیون پارلمان شورای شهر مجلس شورای اسلامی شهر نتوانست پارلمان شهری را به ثبات برنامه کاری که به جهت آن از طرف مردم انتخاب شده اند، سوق دهد.

رایزنی رستورانی ( جلساتی مشورتی اعضاء شورای شهر در رستوران ) شورائیان در خصوص موضوعاتی که با آنان مرتبط نبوده و نیست، پنجاه و دومین جلسه علنی شورای شهر کرج را با چالشی جدی مواجه کرد و این مطلب خود هشداری بود نسبت به سیاسی کاری و منفعیت طلبی هایی که اکثریت اعضاء را به خود مشغول داشته است.

به جرأت می توان گفت، گردابی که با پرداختن به مسائلی که در قالب لابی گری برای رسیدن فردی مشخص یا نرسیدن آن به مسئولیت شهرداری کرج شکل گرفته است، پارلمان شهری کرج را درگیر حواشی هایی ساخته که نپرداختن به آن به ضرر شهر و پرداختن به آن زمینه عدم اعتماد به عملکرد منتخبین مردم است.

از دیگر سو، خط و نشان های مستمر پارلمان شهری چه از طرف شورائیان و چه از طرف شهردار سابق به خودی خود فصل نامبارکی از تفسیرهای به حق و ناحق از عملکرد ضعیف و پر حاشیه متولیان شهری است.

مدیریت شهری نیازمند درایت، دلسوزی، مدیریت و ... است و این مهم در گرداب آشفته قدرت و سیاست دستاویزی برای به گل نشستن کشتی شورای شهر و از طرف دیگر مدیریت شهری شده است.

عدم داشتن گزینه جایگزینی برای شهردار کرج از پیش از استعفای نصیری تا به امروز دغدغه شورائیان بوده است و با وجود آن که آنان سعی داشتند نشان دهند رأی هیئت رئیسه شورا اقلیت بر اکثریت اعضاء در انتخاب شهردار اولویت ندارد، این امر با قهر، دعوا و ناسزا و برهم خوردن جلسه در نشست اردیبهشت ماه سال جاری ایجاد شد.

مناقشات حقوقی بر سر انتخاب مجید سریزدی به عنوان یکی از گزینه های شهرداری کرج از طرف سارا دشتگرد و به دنبال آن فرج الله ایلیات مبنی بر پرونده قضائی سریزدی زمینه بالا گرفتن اختلاف پارلمان شهری بود.

بر مبنای قانون تشکیلات شورا به منظور انتخاب شهرداران باید وزیر کشور شهردار معرفی شده را واجد شرائط تعیین شده بداند و اگر در مدت 10 روز وزیر کشور شهردار معرفی شده با واجد شرائط قانونی نداند با ذکر دلایل و مستندات آن را به شورای شهر ارجاع می دهد.

پیچیدگی حقوقی پرونده سریزدی مرتبط با 18 سال گذشته و در جریان ساخت باشگاه میلاد شهرداری کرج است که بسیاری از مدیران شهری کرج را به میز دادگاه کشاند.

اصرار و پافشاری شورائیان و همراهی بعضی رسانه ها، انتخاب و تائید صلاحیت این گزینه انتخابی شورای شهر کرج را به وزارت کشور کشاند و عدم تأیید وی از این نهاد کشوری تنها اتلاف وقت برای مدیریت شهری بود.

انتظار می رود، شورائیان با آگاهی از وضعیت کلانشهر کرج و ضرورت های آن این کشتی به گل نشسته شورای شهر را از حیطه اتهامات دور سازند و با باور به این نکته که شورای شهر هستند نه شهرداری، رونق و پویایی شهر را شاهد باشیم.

* مهدیه دانایی