به گزارش خبرنگار اجتماعی شبستان:بیکاری یکی از آسیب‌های جدی در جامعه به شمار می‌رود که تبعات ناگواری در پی داشته و ریشه بسیاری از ناهنجاری‌ها درآن نهفته است و از عوامل مختلفی نشات می گیرد، یکی از عوامل مهم، فقدان مدیریت منابع انسانی است به طوری که بی‌توجهی به جایگاه نیروی انسانی در چرخه‌های صنعت، تولید و خدمت رسانی موجب می‌شود ظرفیت‌های انسانی بدون هیچ‌گونه مدیریتی مورد بی‌توجهی قرار بگیرند.نداشتن مهارت‌های لازم برای اشتغال از مهمترین عوامل بیکاری است، بسیاری از دانش آموزان ما برای کسب مهارت در یک شغل و حرفه تربیت نشده اند ،متاسفانه جامعه ما به دلیل همین مساله لطمات زیادی خورده است این در حالی است که در کشورهای خارجی اموزش و مهارت از مدارس مورد توجه قرار می کیرد.
بررسي نرخ بيكاري افراد ١٠ ساله و بيش‌تر نشان مي‌دهد كه ١٢/٦درصد از جمعيت فعال (شاغل و بيكار)، بيكار بوده‌اند. روند تغييرات اين نرخ حاكي از آن است كه اين شاخص نسبت به بهار ١٣٩٥، ٠/٤ درصد و نسبت به زمستان ١٣٩٥، ٠/١ درصد افزايش داشته است.در بهار ١٣٩٦، ٤٠/٦ درصد جمعيت ١٠ ساله و بيش‌تر از نظر اقتصادي فعال بوده‌اند، يعني در گروه شاغلان يا بيكاران قرار گرفته‌اند. بررسي تغييرات نرخ مشاركت اقتصادي حاكي از آن است كه اين نرخ نسبت به فصل مشابه در سال قبل (بهار ١٣٩٥) ١/١ درصد و نسبت به فصل قبل (زمستان ١٣٩٥)، ١/٧ درصد افزايش داشته است. نرخ بيكاري جوانان ١٥ تا ٢٩ ساله حاكي از آن است كه ٢٦/٤ درصد از فعالان اين گروه سني در بهار ١٣٩٦ بيكار بوده‌اند. بررسي تغييرات فصلي نرخ بيكاري اين افراد نشان مي‌دهد، اين نرخ نسبت به فصل مشابه در سال قبل (بهار ١٣٩٥)١/٥ درصد و نسبت به فصل قبل (زمستان ١٣٩٥)، ٠/٩درصد افزايش يافته است.بررسي اشتغال در بخش‌هاي عمده اقتصادي نشان مي‌دهد كه در بهار ١٣٩٦، بخش خدمات با ٤٩/٨ درصد بيش‌ترين سهم اشتغال را به خود اختصاص داده است. در مراتب بعدي بخش‌هاي صنعت با ٥ /٣١درصد و كشاورزي با ١٨/٧ درصد قرار دارند .
به گزارش اکوسیستم،این سازمان در آخرین گزارش اشتغال و چشم انداز اجتماعی جهان ،نرخ بیکاری جهان در سال ۲۰۱۷ میلادی را ۵/۶ درصد برآورد و پیش بینی کرد این نرخ در سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ میلادی به ۵/۵ درصد برسد.برپایه همین گزارش ، نرخ بیکاری کشورهای در حال توسعه در سال ۲۰۱۷ میلادی ۵/۳ درصد برآورد شده است و انتظار می‌رود در سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ نیز در همین سطح باقی بماند در این میان نرخ بیکاری ایران تا پایان سپتامبر ۲۰۱۷ برابر با ۱۱.۷۰ درصد بوده است.
در یک گزارش میدانی نظر جوانان را در خصوص بیکاری پرسیدیم که همگی عامل افزایش آسیب های اجتماعی در جامعه را بیکاری عنوان کردند و نداشتن امید به آینده ،پاسخ مشترکی بود که همه جوانان به سوال خبرنگار شبستان دادند.
دولت از جوانان خلاق حمایت مالی کند
علی 22ساله،دانشجوی دکترای داروسازی دانشگاه تهران و اهل شمال به خبرنگار شبستان می گوید:جوانانی که عمومی داروسازی می گیرند، شش سال درس می خوانند، این شش سال را فقط باید درس بخوانند و هیچ کاری نمی توانند انجام دهند، چون پنج روز در هفته از صبح تا عصر دانشگاه هستیم و وقت کار کردن نداریم، در واقع 99 درصد از فارغ التحصیلان ما در کارخانه ها و داروخانه ها جذب می شوند، بسیاری از جوانان می خواهند ایده و خلاقیت خود را به کار بگیرند، شرکت های دانش بنیان تاسیس کنند لذا از مسئولان خواهشمندیم از ما حمایت مالی و پشتیبانی کنند ولی واقعیت امر این طور نیست به همین دلیل جوانانی هم که تخصص می گیرند معمولا دچار افسردگی می شوند.
وی تصریح کرد: اگر کار بود خیلی از جوانان وارد رشته داروسازی نمی شدند، چرا امروزه داوطلبان رشته های تجربی زیاد شدند؟ به دلیل ضمانت شغلی که در این رشته ها وجود دارد مثلا پزشک، دندانپزشک یا داروساز شوند، شما فکر می کنید همه این جوانان از روی علاقه این رشته ها را انتخاب کردند خیر، آنها به خاطر شرایط نامناسب جامعه و بیکاری ،سراغ این رشته ها می روند.
مسعود 22 ساله، لیسانس روانشناسی نیز به خبرنگار اجتماعی شبستان گفت: یک سال است که در رشته تحصیلی ام مشغول به فعالیت هستم قبل از فارغ التحصیلی ام مشغول به کار بودم.
وی در خصوص آسیب های بیکاری در جوانان گفت:بیکاری کل آینده یک جوان را تحت شعاع قرار می دهد، همه ابعاد را با هم درگیر می کند، ازدواج فرد را به تاخیر می اندازد، روابط اجتماعی جوانان را دچار اختلال می کند و مهمتر از همه از نظر روحی و روانی فرد را دچار مشکل می کند، یعنی جوانی که پول نداشته باشد هیچ رویایی هم نمی تواند ببافد و جوانی هم که نتواند رویا ببافد، مرده است.به نظرم فقر با اعتیاد ارتباطی ندارد، اگر هم دارد نظر من این نیست.
هیچ امیدی به آینده نداریم
مسعود با بیان اینکه در این مملکت هیچ امیدی به آینده ندارم تصریح کرد: انتظارم از مسئولان این است که یا بروند یامشکلات جوانان را حل کنند ولی با این شرایط ما هیچ انتظاری نه تنها از نظام بلکه از رییس جمهور هم نداریم.
جوان دیگری به اسم امیر رضا 27 ساله که او هم دارای دکترای داروسازی و بیکار بود به خبرنگار شبستان گفت: اینکه در آینده شغل مرتبط با رشته تحصیلی خود پیدا کنم برایم بسیار مهم است.
وی با بیان اینکه بیکاری باعث اعتیاد جوانان می شود، تصریح کرد: با وجود اینکه ما به آقای روحانی رای دادیم و انتظار شرایط مطلوب و مناسب حوزه جوانان از را ایشان داشتیم ولی هیچکدام از وعده هایشان در حوزه جوانان محقق نشد لذا انتظار ما از مسئولان این است که شرایط اقتصادی را سروسامان دهند و آینده شغلی جوانان را تضمین کنند چون وضعیت کار و اشتغال بسیار نامناسب است.
بیکاری اعتیاد ،جرایم و سن ازدواج را افزایش می دهد
جوان دیگری می گوید: من نیما 22 ساله،دانشجوی دکترای جامعه شناسی و بیکار هستم،برای پیدا کردن کار تلاش کردم ولی موفق نشدم، بیکاری آسیب های زیادی از لحاظ فرهنگی و اجتماعی برای جامعه دارد. اعتیاد، جرایم و سن ازدواج را افزایش می دهد.
نیما با بیان اینکه فعلا قصد ازدواج ندارم اگر هم داشته باشم با این وضعیت جامعه، شرایط نامناسب اقتصادی و تورم این کار را انجام نمی دهم، اظهار کرد: انتظارم از مسئولان این است که وعده هایی که به جوانان داده اند عمل کنند و اگر نمی توانند جای خود را به مسئولان عمل گرا بدهند.
مائده 26 ساله،کارشناس پرستاری می گوید: اهل لاهیجان هستم بعد از فارغ التحصیلی بلافاصله در سایت دانشگاه تهران ثبت نام کردم، طی یک هفته اسمم را اعلام کردند بعد از چند روز در بیمارستان امام خمینی مشغول به فعالیت شدم.
وی گفت: بیکاری آسیب های زیادی از جمله افزایش سن ازدواج و افسردگی را برای جوانان به دنبال دارد. برادر بزرگتر خودم 36 سال دارد که بیکار است و دایم عصبانی بوده و پرخاشگری می کند. مدام از دست مسولان گله می کند.
مسولان بازار کار برای فارغ التحصیلان فراهم کنند
جوان دیگری می گوید مریم هستم 21 سال سن دارم، کارشناس مدیریت مالی و بیکار هستم، یک سال جایی مشغول بودم ولی به دلیل حقوق کم و ساعت کاری زیاد ادامه ندادم، بعدا هم تلاش کردم ولی کار پیدا نکردم.
وی بیان کرد: آسیب های بیکاری در آقایان بدتر و بیشتر است، نمی توانند ازدواج کنند مثل برادر خودم که فوق لیسانس برق ولی بیکار است و ازدواج هم نکرده است. مریم می گوید انتظارم از مسئولان این است که حداقل این همه ما تلاش می کنیم و درس می خوانیم بازار کاری برای ما ایجاد کنند، به آینده هیچ امیدی ندارم.
محمدمهدی تندگویان، معاون امور ساماندهی جوانان وزارت ورزش در گفتگو با خبرنگار اجتماعی شبستان با بیان اینکه بخشی از ناامیدی جوانان به آینده را قبول دارم، گفت: متاسفانه در طول این سالها نسبت به حوزه جوانان بی توجهی شده است، برنامه‌ریزی و سیاستگذاری جامع و کلانی در حوزه جوانان وجود نداشت و جایگاه ثابتی برای آنها تعریف نشده است، در یک دوره سازمان ملی جوانان، در دوره دیگر معاونت جوانان و بعد هم طرح تفکیک وزارت ورزش از معاونت جوانان مطرح شد که آن هم در مجلس را نیاورد ،نتیجه این بلاتکلیفی 10-15 گذشته در حوزه جوانان، می شود ناامیدی آنها.
وی با بیان اینکه در ساختار کشوری هم در حوزه تسهیلات و اشتغال جوانان هیچ چشم اندازی وجود ندارد، بیان کرد: یکی از مشکلات ما این است که اکنون ما با تعداد زیادی از جوانان روبرو هستیم که مدارک تحصیلی خوبی دارند،ولی مدرک گرایی بدون سیاستگذاری در کشور باعث فارغ التحصیلان زیاد با مدارج علمی بالا و بدون تعریف شغل برای جوانان شده است،ضمن اینکه هیچ پایش و آمایشی بر روی رشته ها و نحوه اشتغال آنها صورت نمی گیرد. در استان ها هم جوانان در رشته هایی تحصیل می کنند که هیچ نیازی به آنها نیست لذا این امر باعث مهاجرت جوانان به شهرها می شود که مهاجرت هم در حوزه اشتغال جواب نمی دهد، بنابراین باید یا قید درسی را که خواندند بزنند یا در جایی دیگر مشغول شوند که برای آنها بسیار سخت است.
جمعیت جوانان ایرانی یک چهارم جمعیت کشور است
معاون امور ساماندهی جوانان با بیان اینکه جمعیت جوانان ایرانی یک چهارم جمعیت کشور است، تصریح کرد: این میزان جمعیت را نه دولت نیاز دارد و نه می تواند جذب کند. موضوع برون سپاری کار از دولت به بخش خصوصی به قدری ناکارآمد بود که خود باعث ایجاد بیکاری و جو ناامیدی در کشور شده است، یعنی علیرغم اینکه دولت نتوانسته خوب جذب کند در برون سپاری هم موفق عمل نکرده است لذا تنها راهکار، سوق دادن جوانان به سمت کار آزاد و غیردولتی است.
وی در ادامه افزود: سیاست ما هم همین است و تنها موردی که ما در حال حاضر در معاونت جوانان پیگیریم ، موضوع سمن ها و تشکل های مردم نهاد است که در موضوعات مختلف ورود کرده و اشتغالزایی می کنند، تنها راه حل همین است به شرطی که دولت هم در برون سپاری به جوانان به ویژه در استان ها، شهرستان ها و مراکز محروم اعتماد کند که به شدت با این مشکل روبرو هستند.
تندگویان با بیان اینکه حدود دو هزار تشکل در حوزه جوانان فعال هستند، اذعان کرد: ما با یک جمعیت آماری 250 الی 300 هزار نفری از جوانان روبرو هستیم که در حوزه های مختلف کار می کنند. آینده جوانان در استان ها بهتر است ،مشروط به اینکه دولت در روان سازی و واگذاری تسهیلات به جوانان برون سپاری کند و کارهای دولتی را در سطح استان ها به جوانان بومی بسپارد، این مشکلی است که هم اکنون ما در کشور با آن مواجه ایم.
تشکل ها معاف از پرداخت مالیات و مسایل بیمه ای هستند
تندگویان با بیان اینکه یکی از مصوبات ما در ستادهای ساماندهی استان ها برون سپاری کارها در نهادهای دولتی در تشکل های مردم نهاد در حوزه جوانان است، افزود: یکی از مزایای تشکل ها معاف از پرداخت مالیات و مسایل بیمه ای نسبت به راه اندازی شرکت هاست ،چون شرکت ها با مشکل پرداخت مالیات و بیمه مواجه هستند که حتی ریسک شکست هم دارند اما تشکل ها از این مسایل در امان هستند و نهادهای دولتی هم به راحتی به آنها کار می دهند، در حال حاضر در همه حوزه های پژوهشی، صنعتی، اجتماعی و زنان سرپرست خانوار فعال بوده و در مباحث علمی پژوهشی بسیار موفق عمل کردند.
معاون امور ساماندهی جوانان با بیان اینکه ایران سومین رصدخانه علمی جهان را دارد، گفت: این رصدخانه مربوط به یکی از تشکل های حوزه جوانان در استان لرستان است که برای صد نفر اشتغالزایی کرده است.
تندگویان اظهار کرد: توصیه می کنم جوانان به سمت ثبت این تشکل ها بروند ما نیز به کمک آنها می آییم،چون نمی توانیم به مشکلات تک تک جوانان ورود پیدا کنیم، اگر تشکل باشند از وام ها و تسهیلات بانک ها و اعتبارات حمایتی خود برای آنها ارایه خدمات می کنیم ،حتی دوره های توانمندسازی برایشان برگزار می کنیم و مطالبات شان را از دولت می گیریم لذا ما حاضریم برای 10 الی 15 میلیون جوان در قالب تشکل ها کمک کنیم.
وی در ادامه افزود: در اغتشاشات صورت گرفته حتی یک نفر دستگیری از تشکل ها نداشتیم این امر بیانگر این است که اگر جوانان کار و شغل داشته باشند به سمت این اتفاقات نمی روند.
دو نسل از جوانان کشور قربانی سهل انگاری های مسئولان شدند
تندگویان با بیان اینکه دو نسل از جوانان کشور قربانی سهل انگاری های مسئولان شدند، اظهار کرد: آنها بیشتر در تغییر و تحولات مدیریتی قربانی شدند. بدنه دولت در انتصابات دولتی پیر شده، دلیلش اعتماد نکردن به جوانان بود. اکنون رده سنی دولت بسیار بالاست، مجلس در حال پیگیری قانون منع بکارگیری بازنشستگان است که امیدواریم تصویب و ابلاغ شود. با اجرای این قانون برای 4 هزار نفر جوان پست آزاد می شود لذا دولت و مسئولان باید به جوانان اعتماد کنند.
وی ادامه داد: در حال حاضر جوانان باتجربه و با مدارک عالی در داخل دولت فعالیت می کنند که می توانند جذب این پست ها شوند اما انتصابات مناسبی در موردشان صورت نگرفته و ناامید هستند. این تغییر و تحولات باید در دولت انجام شود هرچند در برخی دستگاه های اجرایی این اقدام صورت گرفته است.
معاون ساماندهی امور جوانان از راه اندازی دبیرخانه استارت آپ های جوانان در استان زنجان خبر داد و گفت: ما مراکز آموزشی بسیار خوبی برای جوانان راه اندازی کردیم که بعد از هفت هفته آموزش می توانند شرکت تاسیس کرده و بعد از کارآمد شدن شرکت از پروسه خارج می شوند یعنی عملا جوانان مشغول به کار می شوند.
راه اندازی دبیرخانه تشکل های کارآفرین در استان گیلان
وی راه اندازی دبیرخانه تشکل های کارآفرین در استان گیلان، تشکیل شبکه تخصصی گردشگری در تبریز را از دیگر اقدامات صورت گرفته در حوزه جوانان عنوان کرد و افزود: تشکل های گردشگری حوزه جوانان در حال دسترسی به یک شبکه ملی هستند که بسیار مفید می باشند.
وی در پاسخ به این سوال که عدم مهارت آموزی در دانشگاه ها از دلایل عمده بیکاری جوانان در جامعه است، گفت: بحث مهارت آموزی فقط اختصاص به دانشگاه ها ندارد، دوره خدمت سربازی بهترین دوره برای مهارت آموزی جوانان است در حالی که در این دوره عمر جوانان تلف شده و هیچ نوع مهارت خاصی نمی آموزند. آنها می توانند در این دوره مهارت های عمومی، اجتماعی و مهارت های تخصصی بیاموزند.
مهارت افزایی سربازان در دستور کار
وی در ادامه تصریح کرد: در حال حاضر ستادی در ستاد کل نیروهای مسلح تشکیل شده است که ما نیز در آن عضو هستیم ، مهارت افزایی سربازان در دستور کار قرار گرفته است لذا تحولی صورت گرفته است ضمن اینکه مهارت می آموزد همین کسب مهارت آنها در سوابق شان ثبت می شود.
همچنین امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس و استاد دانشگاه نیز در این خصوص به خبرنگار اجتماعی شبستان می گوید: در حال حاضر حدود 3.5 میلیون بیکار در جامعه ما وجود دارد. بیشتر آنها هم فارغ التحصیلان دانشگاه ها هستند.
وی با اشاره به عدم مهارت آموزی در دانشگاه ها و مراکز آموزشی بیان کرد: دولت برای هر لیسانسه 110 میلیون تومان ،فوق لیسانس 140 میلیون تومان و دکترا 200 میلیون تومان هزینه می کند که همه اینها فارغ التحصیلان بیکار هستند.
قرایی مقدم دلایل این بیکاری را تعطیلی کارخانجات عنوان کرد و افزود: یکی از دلایل مهم تعطیلی کارخانه ها قاچاق کالا می باشد که لطمات جبران ناپذیری هم به جوانان و هم به جامعه وارد کرده است.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: طبق اعلام رسانه ملی بزرگترین کارخانه پارچه بافی غرب آسیا در اردبیل قرار دارد که فقط 30 درصد کارگران این کارخانه فعال هستند، هرچند همه کارخانه های ما نیز همین وضعیت را دارند.
این جامعه شناس از بیکاری به عنوان ام الفساد یاد کرد و افزود: جامعه ای که آمار بیکاری در آن بالا باشد، همه آسیب های اجتماعی از جمله دزدی، طلاق، شرارت، روسپی گری، اعتیاد و انواع و اقسام آسیب ها را به دنبال خود می کشاند، همانطور که حضرت علی (ع) نیز فرمودند از دری که فقر وارد شود از در دیگر ایمان خارج می شود.
قرایی مقدم با اشاره به فرمایش مقام معظم رهبری در خصوص قاچاق کالا تصریح کرد: مسئولان مربوطه باید جلوی قاچاق را بگیرند، حتی باید قاچاقچیان کالا را اعدام کنند نه قاچاقچیان مواد مخدر را چون قاچاقچی مواد مخدر نتیجه قاچاقچی کالا است.
قانون بازدارنده برای برخورد با قاچاقچیان کالا وجود ندارد
وی با ابراز تاسف از اینکه قانون بازدارنده ای برای برخورد با قاچاقچیان کالا وجود ندارد، گفت: به دلیل سود بالای کالاهای قاچاق، کالاهای بنجول چین و ترکیه وارد کشور می شود که نتیجه این کار هم بیکاری جوانان در جامعه است. یکی از آثار سوء قاچاق کالا و بیکاری جوانان رفتگری فارغ التحصیلان جوانان خرم آباد می باشد که بسیار تاسف برانگیز است.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه ما بالاترین رشد بیکاری را داریم، بیان کرد: میزان بیکاری در آمریکا سه درصد و ایران 12 درصد است.وی با اشاره به اعتصاب کامیون داران و کارگران کارخانجات خاطرنشان کرد: کارگری که شش ماه حقوق نگرفته جواب خانواده خود را چگونه باید بدهد؟
این جامعه شناس با اشاره به بیکاری سه بخش صنعت، کشاورزی و خدمات تصریح کرد: وقتی بخش کشاورزی بیکار می شود ،روستاییا به شهرها مهاجرت می کنند و در شهرها هم کارخانه ها تعطیل هستند لذا فقط بر تعداد بیکاران افزوده می شود.
وی در ادامه افزود: اکنون چندین سال است که مقام معظم رهبری، مسئله اقتصاد را مطرح می کنند و امسال را هم با نام شعار خرید کالای ایرانی نامگذاری کردند. سوال اینجاست کالای ایرانی کو، چرا سازمان ها عملی نمی کنند؟ ما نفت را به چین می فروشیم و در قبال آن کالای بنجول را وارد کشور می کنیم. این چه ظلمی است که به سرزمین خود می کنیم؟
قرایی مقدم با بیان اینکه ایجاد هر شغلی نیازمند صد میلیون تومان است، اظهار کرد: این در حالی است که کارخانه اردبیل با آن عظمت فقط 30 درصد فعال است، این درد بزرگی برای جامعه ما محسوب می شود لذا می طلبد برای کاهش بیکاری در جامعه قطب های صنعتی را از کلانشهرها به مراکز استان ها انتقال دهیم.
این جامعه شناس با بیان اینکه 12 میلیون جوان مجرد در کشور داریم، افزود: اگر این جوانان شاغل بودند، بسیاری از آنها تاکنون ازدواج کرده بودند و آسیب های اجتماعی هم تا این حد جامعه ما را تهدید نمی کرد این در حالی است در هر ساعت چندین طلاق در کشور ما به وقوع می پیوندد.
وی راه اندازی کارخانه ها را راهکار مهمی در کاهش بیکاری در جامعه عنوان کرد و افزود: از زمانی که خصوصی سازی مطرح شد بیکاری در جامعه ما افزایش یافت. کارخانه هپکو در گذشته دولتی بود ولی وقتی خصوصی شد کارگران آنها نیز بیکار شدند.وی تاکید وافری بر اصلاح روابط ایران با کشورهای دنیا اصلاح داشتند.
قرایی مقدم با بیان اینکه در حال حاضر تهران تبدیل به مرکز معتادان شده است، ابراز امیدواری کرد مسئولان فرمایشات مقام معظم رهبری را در خصوص مبارزه با قاچاق کالا اجرایی کنند و همچنین قوه قضاییه نیز شدیدترین برخورد را با قاچاقچیان کالا داشته باشد.
همچنی اصغر مهاجری، جامعه شناس نیز در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی شبستان با بیان اینکه بیکاری یک مسئله است گفت:بیکاری فراتر از یک معضل بوده و بسیار پیچیده و چندبعدی است که نیازمند کاویدن زاویه های پنهان آن هستیم. چیزی که امروزه ما در ارتباط با بیکاری با آن مواجه هستیم ،فقط شرایط ساختاری دولت و مشکلات اقتصادی فراروی آن نیست، بیکاری، عدم کارآفرینی و تبدیل نشدن به نیروی فعال و پویا به باورهای فرهنگی جامعه مربوط می شود. ساختارهای فرهنگی است که نظام هنجاری خاصی را تولید می کند و افراد برای کسب درآمد نه از مسیر کار بلکه از مسیرهای دیگری علاقه مند به حرکت هستند.
برخلاف ادبیات دینی ،باوری بر کسب درآمد از طریق تلاش در جامعه ما وجود ندارد
مهاجری ادامه داد: به عنوان مثال تصور ما از یک کارمند و کارگزار نظام در کشورمان (چه در سطح کارشناس،چه مدیریت عالی و چه مدیریت میانه) این گونه است. علاوه بر اینکه حقوق و پاداش می گیرد،میز هم یک فضای رانتی برای او ایجاد می کند، یعنی به لحاظ جایگاه مدیریتی که دارد، می تواند قراردادهای سودآوری با افراد مختلف منعقد کند در هر صورت روحیه ای تولید شده که برخلاف ادبیات دینی و کارکردهای مثبت کار، باوری بر کسب درآمد از طریق تلاش در جامعه ما وجود ندارد.
این جامعه شناس خاطرنشان کرد: امروزه این نظام هنجاری و نظام معیاری با توضیحات مختلف تبدیل به یک ساختار، سازکار و باورهای فرهنگی شده است و افراد اتوماتیک وار و بسیار معتقدانه شرایط را توجیه می کنند به همین خاطر اگر جایی احساس کنند ،کاری وجود دارد و نمی توانند سر کارفرما را کلاه بگذارد از فضای کار استقبال نمی کند.
وی اظهار کرد: کسانی که باور به کار دارند، هم کار را می سازند، هم محصولات کار را می فروشند و هم شرایط را فراهم می کنند، یعنی منتظر نمی مانند. به عنوان مثال کشورهایی مانند آلمان و ژاپن که که بعد از جنگ جهانی درگیر مشکلات بیکاری بودند نه تنها شرایط کار را نداشتند بلکه فاقد منابع طبیعی و نفت هم بودند وحتی دولت شان هم دولت مستاصل و درهم کوبیده ای بود اما مفهوم کار به معنای فرهنگی آن در باورهای آنها نهادینه شده بود لذا اشتغالزایی کردند و اکنون هم هر دو کشور جزو دومین کشورهای برتر کارآمدی کار محسوب می شوند.
وی در ادامه افزود: کشور ما بنا به دلایل و شرایطی ،دارای بسترها و باورهای فرهنگی شده که« کار »رهگشا نیست و کسی از کار کردن به جایی نرسیده و نمی رسد و بعد هم به اندازه کافی شواهد در اطرافشان وجود دارد.در چنین فضایی که جامعه از فضایل اخلاقی کار، نظام ارزشی و هنجاری ارزش های کار، کسب روزی حلال، متعهد بودن و کم فروشی نکردن، کیفیت و برند ساختن و متعهد به مشتری بودن تهی می شود،دولت هم دچار مشکلاتی می شود که نمی تواند ساختار بروکراتیک و دیوان سالاری خود را توسعه دهد ،چون به اندازه کافی چاق و فربه است و حتی سازمان های عمومی ما هم از بابت اینکه فقط اسم کارمند و کارگر داشته باشند، فربه شده اند.
نظام دانشگاهی و آموزشی ما افراد کارآمد را تربیت نمی کند
این جامعه شناس با بیان اینکه نظام دانشگاهی و آموزشی ما افراد کارآمدی را تربیت نمی کند، افزود: نتیجه نظام آموزشی ناکارآمد ما در تدریس دروس زبان این می شود که هنوز یک مکالمه ساده با یک توریست خارجی را نمی دانیم، یک نامه نمی توانیم بنویسیم، در هیچ کاری مهارت و تکنیکی نداریم، تعهد و معیار شهروندی را هم در ما درونی نکرده اند اینها بیانگر ناکارآمدی نظام آموزشی ما است.لذا تنها شاهراه مطمئن حل مشکلات رسیدن به باور کار و انجام آن است.
وی ادامه داد: لذا ما در ساختاری قرار گرفتیم که باوری به کار و کشف ارزش های طلایی کار در ما وجود ندارد و این امر به عدم اشتغالزایی کمک می کند، مگر می شود در کشوری با این همه معادن، بسترها، شرایط و ارتباطات کاری نتوان اشتغالزایی کرد بله مشکل اینجاست،چون قرار است همه ما از طریق غیر تعهد به کار کردن ،کسب درآمد کنیم، زمانی هم که شرایطی فراهم می شود آن شرایط را نابود می کنیم.
مهاجری با بیان اینکه متاسفانه مسئله بیکاری ما مسئله ای از جنس فرهنگی است اظهار کرد: متاسفانه سکانداران و برنامه ریزان فرهنگی ما هم نه تمایلی به شناختن این مسئله دارند و نه می خواهند در این حوزه کار کنند.
اعلام آخرین آمار بیکاری در کشور در سال 96
طبق گفته،سیدمحمدصادق الحسینی - اقتصاددان بر اساس آخرین آمار منتشر شده در سال 96بیش از سه میلیون و ۳۶۶ هزار بیکار در کشور وجود دارد که امروز به طور حتم رقم آن بیشتر است،روند بیکاری با شرایطی که جمعیت فعال ما با اقتصاد کشور دارد، به گونه‌ای است که در سال ۱۴۰۰ تعداد بیکاران به پنج میلیون نفر و در سال ۱۴۰۶ به شش میلیون و ۳۵۰ هزار نفر با در نظر گرفتن روند فعلی بازار کار خواهد رسید،با توجه به اینکه در بخش کشاورزی و صنعت، امکان ایجاد پتانسیل نیست تنها حوزه خدمات می‌ماند به نحوی که طی سالهای گذشته ۷۵ درصد اشتغال کشور در بخش خدمات شکل گرفته است.
افزایش اشتغال و کاهش نرخ بیکاری یکی از دغدغه‌های اصلی دولتها در تمام کشورها است بنابراین مهمترین راهکار برای حل مساله بیکاری در جامعه توجه به تولید داخل، راه اندازی کارخانجات ،بنگاه های تولیدی کوچک و مهمتر از همه اینها جلوگیری از قاچاق کالا است، طبق بررسی های صورت گرفته هر یک میلیارد دلار واردات باعث از بین رفتن 100 هزار فرصت شغلی می‌شود لذا لازم است دولت از تمام توان خود، حتی از سازمان‌هایی مانند سازمان اطلاعات، برای مقابله با قاچاق استفاده کند ، همچنین می طلبد که مسولان با پاکسازی بدنه دولت از افراد سالمند و گماردن جوانان در پست های مدیرتی کلان به آنها اعتماد کرده و با سهیم کردنشان در سرنوشت کشورمان گامی مهمی در کاهش نرخ بیکاری داشته باشد
نظر شما