تمام وجود استاد احمدی غیرت بود

به گزارش گروه اندیشه خبرگزاری شبستان به نقل از پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی: آیین بزرگداشت علمی و معرفتی مرحوم حجت الاسلام دکتر احمد احمدی، رئیس سازمان سمت، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و عضو هیات امناء پژوهشگاه، عصر روز دوشنبه  ۲۸ خرداد با حضور آیت‌الله علی‌اکبر رشاد، حجت‌الاسلام دکتر عبدالحسین خسروپناه، غلامرضا اعوانی،‌ غلامعلی حداد عادل،‌ نجفقلی حبیبی،‌ وحید احمدی، اساتید حوزه و دانشگاه، دانشجویان و دیگر علاقمندان به آن مرحوم در تالار علامه جعفری(ره) پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی برگزار شد.

دکتر غلامعلی حدادعادل، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی طی سخنانی اظهار کرد: آشنایی بنده با دکتر احمدی به سال ۱۳۴۷بازمی‌گردد، در آن زمان بنده تازه از شیراز به تهران آمده بودم و دکتر احمدی به همراه آیت‌الله خرازی و مصباح سه عنصر فعالی بودند که موسسه «در راه حق» را تاسیس کردند که دری گشوده به جهان بیرون از حوزه بود و سعی می‌کردند که اسلام را با زبان جوان‌ها ارائه کنند و جزواتی هم داشتند که در کشور منتشر می‌شد و آقای موسوی گرمارودی این جزوات را ویرایش می‌کرد.

وی تصریح کرد: به دلیل دستگیری دکتر گرمارودی شرایطی فراهم شد تا بنده نیز با این موسسه همکاری داشته باشم و جزوات را بازنویسی می‌کردم، بعد از مدتی در دانشکده الهیات و در رشته فلسفه مشغول به تحصیل شدم و آن موقع آقای احمدی فوق لیسانس فلسفه را اخذ کرده بود، اما در سال ۵۱ بود که به همراه ایشان دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه تهران شدیم.

حدادعادل گفت: ارتباط ما با ایشان برقرار بود تا این که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید، آرمان‌های ما نیز یکی بود و بعد از انقلاب بود که مرحوم احمدی عضو ستاد انقلاب فرهنگی شد و بار سنگینی که امام راحل بر دوش آنها گذاشته بود را بر عهده گرفت. در همین دوران بود که فضا برای تحقق آرمان‌های ایشان باز شد و بنا به احساس تکلیفی که داشت در عرصه‌های مختلف مشغول به کار شد.

وی افزود: کار مهم دکتر احمدی تشکیل سازمان «سمت» بود که از سال ۶۴ پایه‌گذاری این سازمان را انجام داد و از زمان تاسیس تا سال ۹۷ تعداد ۲۱۵۰ کتاب را منتشر کرد، این در حالی که در دهه ۵۰ نهایتا سالی ۶۰۰ کتاب منتشر می‌شد و این آمار برای موسسه سمت آمار بسیار خوبی تلقی می‌‌شود.

حدادعادل بیان کرد: بنده خود شاهد تلاش‌های آن مرحوم در سمت بودم، او بسیار حساس بود که کتابی خلاف عقاید اسلام و مصالح انقلاب منتشر نشود، در پذیرش افراد نیز بسیار حساس بود و تا مطمئن نمی‌شد که این کتاب مفید است آن را چاپ نمی‌کرد، لذا خود ایشان کتب را می‎خواند و از لحاظ محتوا تایید می‌کرد و در یک کلام می‌توان گفت که استراحت و تفریح در قاموس ایشان وجود نداشت و تمام وجودش غیرت بود.