به گزارش خبرنگار سینمایی شبستان، «روز قدس فقط روز فلسطین نیست، روز اسلام است. روز حکومت اسلامی است. روزی است که باید جمهوری اسلامی در سراسر کشورها بیرق آن برافراشته شود. روزی است که باید به ابرقدرتها فهماند که دیگر آنها نمی‌توانند در ممالک اسلامی پیشروی کنند. من روز قدس را روز اسلام و روز رسول اکرم می‌دانم و روزی است که باید ما تمام قوای خودمان را مجهز کنیم.» اینها بیانات حضرت امام خمینی (ره) درباره روز قدس است که یک سال از بیانات و دعوت ایشان به راهپیمایی برای فلسطین و اعتراض به اشغال قدس توسط صهیونیست‌ها، آخرین جمعه ماه مبارک رمضان به نام «روز قدس» نامیده شد. امام خمینی همچنین درباره ابعاد جهانی این روز نیز بیان کردند: «روز قدس، جهانی است، و روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد. روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است، روز مقابله ملت هایی است که در زیر فشار ظلم آمریکا و غیر آمریکا بودند، روزی است که باید مستضعفین مجهز بشوند در مقابل مستکبرین، و دماغ مستکبرین را به خاک بمالند. روز قدس، روزی است که باید سرنوشت ملت های مستضعف معلوم شود باید ملت‌های مستضعف در مقابل مستکبرین اعلام وجود کنند، باید همان‌طور که ایران قیام کرد و دماغ مستکبرین را به خاک مالید، و خواهد مالید، تمام ملت ها قیام کنند، و این جرثومه‌های فساد را به زباله‌دان ها بریزند.»
مساله فلسطین و روز قدس از آن به بعد، مساله همه مردم از جمله هنرمندان بود و به این دلیل که هنر، زبانی جهانی دارد، این هنرمندان بودند که توانستند با آثارشان لرزه به اندام صهیونیست جهانی بیاندازند. کاریکاتور، نقاشی، عکاسی، تصویرسازی، مستند و فیلمسازی از جمله هنرهایی بود که تاثیر بسزایی در این دیدگاه داشته است. فیلمسازان ایرانی متعهد و دغدغه مند در این عرصه کم نبودند که برخی آثار تاثیرگذار با محوریت مردم مظلوم فلسطین و اشغال سرزمین‌شان توسط صهیونیست ها ساخته اند که برخی از مهمترین آنها را در زیر می خوانید.
اولین فیلمی که به صورت مستقیم به ماجرای اشغال سرزمین های فلسطین و آوارگی مردم مسلمان این خطه پرداخت، «بازمانده» سیف الله داد بود که در سال 1373 تولید شد. فیلمنامه «بازمانده» را سیف‌الله داد بر اساس داستان «بازگشت به حیفا» نوشته شهید غسان کنفانی نوشت که به لحاظ ادبی نسبت داستان اصلی موفق‌تر است، چراکه داستان «بازمانده» امید بخش است. این فیلم در جشنواره فیلم فجر سال ۱۳۷۴ جایزه ویژه هیات داوران را کسب کرد و کاندیدای بهترین فیلمنامه و بازیگر نقش اول زن شد.
فیلم سینمایی «شکارچی شنبه» به کارگردانی پرویز شیخ طادی، شاید یکی از مهمترین فیلم‌های ضدصهیونیست به حساب بیاد که در طول سالها در ایران ساخته شده است. این فیلم شکل‌گیری صهیونیست‌ها را در غصب فلسطین نمایش می دهد و به زندگی کودکی می‌پردازد که از پدربزرگش که خاخامی سرشناس در اسراییل است، جنگ و ستیز با مسلمانان را فرا می‌گیرد و به موجودی وحشی و یاغی تبدیل می شود.
نمایش درازدستی کاهنان صهیونیست، استفاده نادرست این کاهنان از فرامین تورات، تعلیم به اطفال یهودی برای کشتن غیریهودیان، اختلاف عقیده یهودیان ارتدوکس در فلسطین اشغالی با یهودیان صهیونیست، قتل و جنایت بی‌سبب صهیونیست‌ها به همسایگان مسلمان خود و غصب زمین و خانه آنها، از جمله موضوعاتی است که در این فیلم روایت می شود و از این جهت تاثیرگذارترین فیلمی است که تاکنون درباره فلسطین و صهیونیست ها ساخته شده است.
انیمیشن سینمایی «فهرست مقدس» ساخته محمدامین همدانی که در سال 1394 تولید شده است گام مهمی در تولیدات استراتژیک سینمای ایران به حساب می آید. این فیلم انیمیشن، اشاره مستقیمی به اسراییل و صهیونیست ندارد، اما روایتگر داستانی قرآنی است که به نفاق یهودیان می پردازد و داستان اولین آدم سوزی تاریخ را روایت می کند که به دست یهودیان صورت گرفته است. سران این قوم، نصرانی هایی را که به نام نوکیشان دست از دین آبا و اجدادیشان کشیده و به آیین نصرانی درآمده اند، در دره ای موسوم به اخدود به آتش می کشند. شخصیت های این انیمیشن، موجوداتی میان انسان و حیوان هستند که سندیت آن به آیات سوره عروج بر می گردد.
فیلم سینمایی «قناری» به کارگردانی جواد اردکانی تنها فیلمی است که به یکی از مهمترین ابعاد اشغال فلسطین و جنایتی ضد کودکان پرداخته است. موضوع این فیلم، مقاومت کودکان فلسطینی و حضور این نسل در متن مبارزه است. این فیلم درباره یک پسر خردسال فلسطینی است که دچار لکنت زبان است. یک کشیش مسیحی به نام پدر سیمون برای کمک به رفع این مشکل، قناری کوچکی را به او هدیه می دهد. اما به سفارش پدر سیمون باید برای قناری خود محیطی آرام و کم سر و صدا ایجاد کند تا قناری بتواند برایش آواز بخواند. این فیلم روایتی از تلاش یک کودک فلسطینی برای یافتن آرامش در دل هجوم و هیاهوی دشمن است. در واقع «قناری» نمادی است از صلح و آشتی و این فیلم استعاره ای از صلح طلب بودن کودکان فلسطینی است.
«هیام» فیلمی به نویسندگی و کارگردانی محمد درمنش در سال ۱۳۸۲ است. این فیلم ضد اسراییلی است و داستان زوجی فلسطینی را حکایت می‌کند که قصد دارند به انگلستان بروند تا در آرامش زندگی کنند، اما در حین حرکت و خروج از شهر جنین، در ایست بازرسی نیروهای اسراییلی از هم جدا می‌شوند و با حمله گسترده سربازان اسراییلی به اردوگاه جنین مواجه می‌شوند. «هیام» روایتی است درباره اهمیت دفاع از کشور در مقابل خواسته ها و زندگی شخصی است. هیام زندگی زناشویی خود را آغاز می کند و حتی برای ادامه زندگی خود در شرایطی آسوده و مرفه، عزم مهاجرت به غرب را دارد، اما یک اتفاق زندگی او را دستخوش تحول قرار می دهد و او را وارد متن مبارزه می کند. این فیلم سعی دارد تا با ترسیم این واقعیت که اشغال فلسطین بر هم زننده زندگی های عاشقانه و به هجران کشاندن وصال هاست، مخاطب خود را نسبت به رژیم صهیونیستی و تصرف خاک فلسطین متنفر کند.
فیلم سینمایی «بیگانگان» به کارگردانی عباس رافعی است که برای مخاطب برون مرزی ساخته شده است. در این فیلم که توسط شبکه جهانی الکوثر سرمایه گذاری و تولید شده، همه عوامل به جز نویسنده و کارگردان آن، غیر ایرانی و عرب هستند. این فیلم داستان یادآوری یک عشق ناکام در فلسطین است. جوانی به نام حسام عاشق دختری به نام لیلا نام می شود. آن دو قصد ازدواج با یکدیگر را دارند، اما حمله صهیونیست ها به آن کشور و به وجود آمدن جنگ و سپس آواره شدن ساکنان شهر، باعث می شود که این دختر و پسر یکدیگر را گم کنند. اما پس از گذشت بیش از نیم قرن از این حوادث و در شرایطی که حسام و لیلا هر دو در سالخوردگی به سر می برند، اتفاقاتی رخ می دهد که زمینه پیوند آن ها را فراهم می کند.
«بیگانگان» نیز مصائب مردم فلسطین و جنایات رژیم اشغالگر قدس را در قالب روایتی با پس زمینه ای عاطفی و عاشقانه ترسیم کرده به طوری که تم این فیلم هم عشق و جدایی است و موضوع برپا شدن رژیم غصبی اسرائیل از زاویه به هجران تبدیل شدن عشق دو جوان فلسطینی محکوم شده است.
«چشمان آبی زهرا» به کارگردانی سعید سلطانی در اصل یک سریال بود که از شبکه های داخلی و برون مرزی صدا و سیما به نمایش درآمد، اما نسخه سینمایی هم از روی آن تهیه شد که در برخی محافل همچون کنفرانس بین المللی انتفاضه اکران شد. این فیلم نیز جنایات رژیم صهیونیستی و مصائب ملت مظلوم فلسطین را در قالب یک روایت انسانی و بشر دوستانه روایت می کند.
این فیلم درباره جستجوی یک گروه پزشکی اسراییل در اردوگاه های فلسطینی برای یافتن یک کودک است تا چشمان او را به جای چشمان فرزند یکی از مقامات بلندپایه اسرائیل پیوند بزنند. این فیلم روایتی نمادین از به وجود آمدن کشور جعلی اسراییل است، به این معنی که تئودور، به عنوان یک کودک ناقص الخلقه، استعاره ای از رژیم صهیونیستی است که با دزدیدن اجزای سایرین در پی زنده نگاه داشتن خود است. این فیلم همچنین بر این واقعیت که اسراییل بزرگ ترین قاچاق کننده اعضای بدن کودکان است صحه می گذارد. پخش «چشمان آبی زهرا» در سال های ابتدایی دهه ۱۳۸۰ واکنش های فراوانی را در پی داشت، به طوری که در آن زمان، نمایش این سریال از شبکه جهانی سحر باعث شد که دریافت تصاویر این شبکه در فرانسه قطع شود.
نظر شما