احد ده بزرگی از شاعران پیشکسوت کشورمان در مورد اشعار عرفانی امام(ره) و واکنش گروه های مختلف اجتماعی به آن به خبرنگار خبرگزاری شبستان گفت: شعرهای امام خمینی(ره) بعد از رحلت ایشان به چاپ رسید. مردم از اشعار امام (ره) استقبال کردند. مردم امام خمینی (ره)را دوست داشتند و اشعار ایشان را زمزمه می کردند. مردم آن چیزی که در شعر امام (ره) هست را تقریبا کم متوجه می شوند ولی در عین حال به شعر امام(ره) عشق می ورزیدند. هنوز هم هستند کسانی که اشعار امام (ره) را زمزمه می کنند.
ده بزرگی با بیان اینکه اشعار امام(ره) واکنش عده ای از روحانیون را برانگیخت، عنوان کرد: به یاد دارم بعد از رحلت حضرت امام (ره) در فرودگاه تهران برنامه ای برای امام (ره) ترتیب دادند. بنده در آن مراسم شعر خواندم و در پایان نیز یک شعر از امام (ره)خواندم و گفتم این شعر از امام (ره) است. در آن مراسم روحانیون زیادی حضور داشتند. سر میز نهار یکی از آقایان روحانی به بنده گفت من شنیده ام این شعرها منسوب به امام است. آیا چنین چیزی درست است؟ گفتم بله. متوجه شدم که ایشان حالت جبهه گیری در مورد اشعار امام(ره) دارند. من نیز تند برخورد کردم.
وی ادامه داد: یکی از آقایان حاضر در جلسه در گوشم گفت ده بزرگی ایشان آیت الله فلانی هستند مراقب باش تند برخورد نکنی. گفتم من امام(ره) را دوست دارم و این شعرها نیز برای امام(ره) است و در آن جلسه از شعرهای امام(ره) گفتم. یکی دیگر از افراد گفت اتفاقا من امضای امام(ره) را پای یکی از این شعرها دیدم و می خواستم ببینم این شعرها برای امام(ره) است یا نه؟ گفتم بله، حوزه باید در این زمینه مقداری تجدیدنظر کند. باید ادبیات جدید را در حوزه تدریس کنید. در آن مراسم قدری با آقایان صحبت کردم و تقریبا قانع شدند اما مدام به من تذکر می دادند که ایشان از مجتهدانی هستند که رساله دارند و امام (ره) نیز ایشان را تایید کرده بودند.
این شاعر خاطرنشان کرد: چنین برخوردهای تندی با اشعار امام وجود داشته و وجود دارد. هنوز هم بعضی افراد هستند که نسبت به اشعار عرفانی امام(ره) جبهه گیری می کنند. به نظر من امام خمینی، امام خمینی بود. مجتهد جامع الشرایطی که ذوق داشت اما نمی خواست به عنوان شاعر معرفی شود. به قول خود حضرت امام(ره) که شعری با لهجه می خواندند "شاعر اگر سعدی شیرازیه /بافته های من و تو بازیه ". امیدوارم خداوند روح امام را شاد و حقش را به این مردم حلال کند.
ده بزرگی با اشاره به اینکه عده ای باور نمی کردند که امام(ره) شعر بگوید، بیان کرد: متاسفانه برخی ناآگاهی و تعصباتی داشتند، یادمان نرفته که امام(ره) و آقا مصطفی در حوزه سر کوزه آب می رفتند و عده ای می گفتند به خاطر فلسفه گفتنشان از آن کوزه آب نخورید. هنوز هم چنین افکاری وجود دارد. این سلسله به قول مولانا همچون آب شیرین و شور رگ به رگ است و تا قیامت در حال عبور است. به قول شهید مطهری اگر کسی می خواهد از حافظ استفاده کند باید زبان حافظ را بفهمد.
وی با بیان اینکه زبان عرفان خاص است و اصطلاحات خاصی دارد، گفت: هر کس نمی تواند عرفان را درک کند. ساقی بده نور باده. بسیاری هستند که نمی دانند نور چیست و باده چیست و درک درستی ندارند. زبان ها مختلف است. زبان فلسفه یک جور است. زبان علمی جور دیگر است. به هر زبانی باید شناخت داشت. برای همین می بینیم که وقتی در صدا و سیما می خواهند با فردی که اهل فلسفه است، صحبت کنند یکی از مجریان حتما اهل فلسفه است. اگر کسی بخواهد مصاحبه اقتصادی داشته باشد باید اقتصاد بداند. زبان را باید شناخت و فهمید و سپس قضاوت کرد. قضاوت هایی در زوایای مختلف می شود که باید دقت کنیم. الان ماه مبارک رمضان است، ماهی که باید تمرین کنیم قضاوت نکنیم و کم حرف بزنیم. در مورد اشعار امام (ره) نیز قضاوت هایی بوده و هست. رحمت خداوند به روح پاک حضرت امام (ره).
گفتگو: مریم داوری
نظر شما