به گزارش گروه اندیشه خبرگزاری شبستان به نقل از طلیعه، «انسان روزه دار با روزه داری، عهد قدیم خود با خدا را تجدید می‌کند و با ظهور این عهد بقیه عهدها نیز ظهور خواهند کرد و به همین جهت رسول خدا(ص) فرمودند: «لکل شیئ بابٌ و باب العباده الصوم» با روزه‌داری دیگر عبادات نیز رونق می‌گیرند و استوار می‌شوند... روزه‌داری امید نجات از بحران‌های اخلاقی را در انسان تقویت می‌کند و انسان می‌فهمد حدّ بشر تنها آن اندازه‌ای نیست که جسمِ انسان به انسان تحمیل می‌کند.» این تعاریف بخشی از کتاب «رمضان دریچه رؤیت – ﺳﻴﺮ الی ﷲ در ﺳﺎﻳﻪ ﺟﻮع، ﺻﻮم و ﻣﺎه رﻣـﻀﺎن» نوشته اصغر طاهرزاده است.
این نویسنده و استاد دانشگاه اصفهان در آستانه حلول ماه مبارک رمضان در سخنانی هم گفت: در مدخل طلوع ماه میهمانی خدا قرار داریم و امید داریم که شرایط تجلی انوار الهی فراهم شود.
وی با اشاره به بیت «هلال ماه ز بام افق نمایان شد/ کلید میکده گم گشته بود، پیدا شد»، گفت: رویت هلال ماه رمضان را برای خودتان تا جایی که امکان دارد، تکلیف کنید به این دلیل که افقی ظهور می کند که شرایط مهیا می شود تا انسان حضرت حق را بیشتر ببیند. به همین دلیل در دعای ماه رجب از خداوند می خواهیم «بلغنا شهر الصیام: خدایا ما را به ماه رمضان و روزه برسان.»
طاهرزاده ادامه داد: رمضان ماه گشودگی است. ما نباید کار خاصی انجام دهیم بلکه باید امیدوار باشیم که ماه رحمت فرا برسد. عده ای تصور می کنند که شاید در این ماه عقب بیفتند. انسان مهمانی شخص کریمی که می رود امیدوار است با گشودگی بیشتر او را تحویل بگیرند. به همین جهت با امیدواری می رود.
این نویسنده ادامه داد: انسان به دنبال یافتن گمشده اش است و هنر شما باید این باشد که مشخص کنید چه چیزی را در رجوع حق می خواهید پیدا کنید. طالب هر چیز ای یار رشید / جز همان چیزی که می خواهد ندید
طاهرزاده تصریح کرد: در رجوع به قرآن باید مشخص کنید که چه می خواهید. خداوند مقام جامعیت همه اسماء و لله اسماء الحسنی است. همه کمالات با هر جلوه ای مربوط به خداوند است. در رجوع به او باید مشخص شود که چه طلبی داریم. انسان بی طلب نمی تواند رجوع کند. تنها تذکر من این است که در رجوع تان به خداوند بخواهید که او خودش را برای ما ظاهر کند.
وی با اشاره به اینکه ماه رمضان ماه میهمانی خداست، گفت: روایات مشهور قدسی در کتاب «روزه» آمده است که یکی از آنها بیان می کند «الصوم لی و أنا أجزی به.. روزه مال من است و خودم را جزای روزه دار می کنم.» وقتی انسان خودِ خدا را بخواهد دیگر انسان جلوی انسان نمی ماند. منیت انسان که باعث می شود رجوع به خداوند نکنیم؛ در برابر ما قرار دارد.
طاهرزاده یادآور شد: راهی بهتر از این نیست که در ماه میهمانی خدا، خدا را پیدا کنیم. خدا می فرماید: «انسان اگر من را بخواهد من به او نزدیک هستم.» خدا خودش را به ما می دهد که نتایجش فوق العاده است.
وی اضافه کرد: در ختم قرآن که به لطف الهی انجام می دهید، تجلیات متفاوت خدا بر ما عرضه می شود تا خدا ظهور کند و منیت انسان از بین برود. امام صادق(ع) می فرماید: «خدا در قرآن تجلی می کند و مردم متوجه نیستند که خدا تجلی کرده است.»
طاهرزاده با بیان اینکه حجاب بزرگی جلوی ماست که آن هم خودمان هستیم، گفت: أنانیت انسان اجازه نمی دهد که نور حق به او برسد. کسانی که توانستند در ماه رمضان اجازه ندهند خودشان به میان بیایند، برده اند زیرا حق به میان می آید. در این صورت ما به حکم ظهور حق سخن می گوییم و دیگر فقط خودمان را نمی بینیم.
وی در پایان سخنانش تاکید کرد: انسان به جایی می رسد که آیت الله جوادی آملی می فرماید: «شاید بالاترین مدح قرآن برای پیامبر(ص) آیه سوره انفال است که به بنده خود می گوید «ما رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَ لکِنَّ الله» این شما نبودید که آنها را کشتید بلکه خداوند آنان را کشت.» از این مرتبه بالاتر نیست که شخص مظهر تجلی انوار الهی شود. وقتی انسان غرق حق است، زندگی شروع می شود.
نظر شما